image by Gsorsnoi, edited with Daz3d and Photoshop

“Was hij hier nog wel veilig?” was de gedachte die de ninja door het hoofd schoot toen hij de pad met zich had meegenomen naar zijn schuilplaats. Ze trokken zich terug in een verlaten controlepost waar nog niet zo heel lang geleden de sluisdeuren van een stortbak nog geregeld werden. Deze plek bood de mogelijkheid om via twee trappen terug naar de oppervlakte te komen. Tussen de controlepost en de tweede trap die aan de andere kant van de afvalstroom gelegen was lag een brug. Andere uitwegen konden worden gevonden door de stroom van het riool te volgen langs de paden die aan weerzijde van de rivier van derrie lagen. Tenslotte was er nog een tunnel te vinden achter de controlepost die bereikt kon worden door twee grote vergrendelde deuren.

Deze uitvalsbasis gaf ons nieuwe duo de gelegenheid om even op adem te komen van het gevecht wat zij zojuist hadden doorstaan. Een gevecht wat hier nog niet eens zo heel ver vandaan had plaats gevonden. Reden te meer voor de ninja om zich zorgen te gaan maken over zijn eigen veiligheid. De padden waren nu dus ook al ondergronds te vinden.
Hij had in het riool een tijdelijk onderkomen gevonden om te schuilen voor de horror die zich boven hem had afgespeeld. Daar was niemand meer in de metropool Gohes City die hij als de zijne herkende. Iedereen die hij had gekend was dood of getransformeerd.

De genocide die er in de afgelopen week plaats vond heeft in een rap tempo toegeslagen. Hoeveel normale mensen waren er nog over? En was er überhaupt nog wel iemand over behalve hijzelf? Hij was eigenlijk wel gek dat hij uitgerekend een pad in vertrouwen had genomen en toe had gelaten in zijn laatste toevluchtsoord. Het was zijn ras dat die van hemzelf had uitgemoord. En anders waren het wel de tot zombies getransformeerde mensen die hun ten prooi waren gevallen. Maar ook zij waren in die toestand geraakt door die wrattige blauwe wezens.
De padden kropen in de navels, deden daar hun ding, kropen eruit en lieten de mens als ogenschijnlijk levenloze wezens achter. Maar het duurde geen vijf minuten of ze stonden op en doolden rond als moordzuchtige karakters zoals je ze wel kent uit Michael Jackson’s Thriller.

Hoe ver de ninja zich ondertussen van het centrum van Gohes City had verwijderd wist hij niet. Hij was nu al een paar dagen bezig zich dit doolhof eigen te maken en probeerde er aan voedsel te komen. Het was interessanter om te weten hoe ver het nog was om aan buitenwijken van deze metropool te geraken. Vier dagen reizen door dit indrukwekkende riolencomplex zou het zeker nog kosten. Maar was hij er dan zeker van dat hij geen padden zou aantreffen als hij daar weer als een mol boven zou komen? En was alleen Gohes City geïnfecteerd met deze moordzuchtige paddenplaag of waren de steden in de buurt ook besmet?
Wilde hij daar achter komen dan zou hij spoedig een plan moeten bedenken om zich uit dit gebied te verwijderen. De confrontatie waar hij onlangs met de kleine bruine pad mee in aanraking was gekomen had hier de urgentie wel toe verhoogd. Want het laatste wat hij zou moeten willen is vanuit zijn schuilplaats naar boven te vluchten voor padden die in het riool naar hem op zoek zouden gaan.

De stroom van padden bewogen als één orgaan door de stad boven hem. Hongerig op zoek naar onbetaste navels. Dus zouden zij letterlijk lucht krijgen van de aanwezigheid van menselijk leven, dan trokken zij als één compleet organisme naar hun prooi. Hun aantal moet inmiddels zijn uitgegroeid tot miljoenen. Net een sprinkhanenplaag, maar dan anders. Die alles opvreten wat ze op hun weg zouden tegenkomen. Net zo lang tot er niets meer over blijft om op te eten. Dan is het vervolgens net als met vampieren: wat zullen zij eten als ze de laatste mensen hebben uitgezogen? Elkaar opeten is er dan niet bij.
Het enige verschil wat dit maakt met de mens, is dat de mens nog in staat zal zijn haar eigen soort als maaltijd te gebruiken. Padden, zombies en vampieren hebben die optie niet.

De wetenschap dat ze hun weg hadden gevonden in de afvoer van deze grote stad was werkelijk huiveringwekkend. Zouden er meer mensen naar hier gevlucht zijn dan zouden zij ook spoedig gevonden worden. Net als hijzelf. Tot zover had hij het duidelijk dat hij hier niet lang meer veilig zou zijn.

Zo´n controlepost zoals hij hier had ontdekt was dan even ideaal, maar hij zou het spoedig weer vaarwel moeten zeggen. Zestig of negentig padden in één gevecht afslachten had hij deze week al wel vaker gedaan. Toch zou één onbewaakt ogenblik de vernietigende slag voor hem geweest kunnen zijn.
Die bewuste nacht dat hij het samuraizwaard in het museum vond bijvoorbeeld. Dat was op de tweede etage van het Gohes City Museum. Via een loopbrug zou hij hebben kunnen vluchten over het atrium en door het grote venster. Alleen één aanval vanuit het dak zag hij toen niet aankomen. Zo raakte hij bedolven onder de padden die dadelijk als een stel hongerige termieten een weg zochten naar zijn navel. Wat moet het toch verschrikkelijk zijn geweest voor al die mensen die er niet uit hebben kunnen ontsnappen!
Als een geluk bij een ongeluk brak toen de loopbrug onder het gewicht van de amfibieën en heeft hij gewoon de voordeur moeten gebruiken om weer buiten te komen. Ternauwernood kon hij toen een stiekeme navelpad uit onder zijn shirt vandaan trekken en wegsmijten. Filmisch spreidde hij zijn armen en balden zijn vuisten. In één hand … het samuraizwaard. Zijn gespierde borstkast stak door zijn shirt die nat was van het zweet.
Met een oerkreet in deze nacht maakte de ninja duidelijk dat deze strijd nog niet was gestreden.

Maar hij moest reëel zijn.
Vannacht zou hij vluchten. Met of zonder de kleine bruine pad. Hier begonnen zijn kansen om het gevecht te winnen in rap tempo af te nemen. Het maakte toch niet veel uit hoeveel padden hij zou doden. Ze kwamen toch weer als paddenstoelen terug!
De weg door het riool was nog lang. Spoedig zou hij op pad gaan. Maar nu eerst even een paar uur met één oog dicht energie opdoen.

Waar is Gsorsnoi als je Hem nodig hebt?

Wordt vervolgd.

Vorig hoofdstuk: De vuurpad
Volgend hoofdstuk: TMNT

By wilburteerman | October 28, 2010 - 7:24 am - Posted in Alweerwolven, Duimzuigerij, Nederlands

Morgen belooft een natte en regenachtige dag te gaan worden waarbij er bovendien een hoop neerslag in de vorm van regendruppels uit de lucht dreigt te gaan vallen. Liefhebbers van grote fietstochten zien hun sportprogramma voor deze week daarom al snel in het water vallen.

En veel water zal er vallen. In hoeveelheden zoals bij watervallen bevochtigt het luchtruim ons Nederlandje danig.
Was je daarom morgen juist van plan om eens lekker van Heumen naar Moordrecht te fietsen dan raad ik je aan de volgende route aan te houden om tussen de buien door te kunnen blijven fietsen zonder jezelf in een regenpak te hoeven hijsen:

Vertrek vanuit Heumen langs de Looistraat en de Westkanaaldijk naar Weezenhof. Trek door het golfpark van Wijchen naar het centraal station van Wijchen en fiets langs het Hemense bos naar de voetveer van Batenbrug zodat je in Oss uitkomt. Doorsteek daarbij het dorpje Dennenburg om de regenspatjes in Haren te kunnen vermijden en begeef je naar Rosmalen.
Vanuit Oss naar Rosmalen zal nog niet meevallen. Maar een goede route om in het achterhoofd te houden is er eentje via Nuland door de Hei en Wei. Een uitje in Het Vinkel en De Eikenburg lukt ook prima. Maar blijft daar nou niet te lang plakken, oké?
Eenmaal in Rosmalen laat je Den Bosch links liggen en steekt door naar Bruchem in het noorden. Op de kaart lukt dat links laten liggen prima. Dat wil zeggen: als je de kaart tenminste niet ondersteboven houdt.
De Veerweg langs Alem biedt hierbij de mooiste oversteek om van Noord-Brabant aan Gelderland te geraken. Hier in Bruchem had het prachtig geweest om via Dordrecht in Moordrecht uit te komen, maar een stormfront uit het westen steekt hier een stokje voor en ongetwijfeld ook een stuk of wat omgewaaide bomen.
Keer hier daarom zo snel mogelijk om en fiets verder noordelijk door Zaltbommel en steek iets westelijk over met de veer van Varik. Hierdoor ben je in no-time in Tiel en is het vast een dode waard om via IJzendoorn en Ochten in Andelst uit te komen.
Aan de skyline van Lingewaard zien we nu toch weer wat koude spetters verschijnen, zodat we genoodzaakt zijn om ons naar het warmere Heteren te begeven. Fiets nu naar Ede, maar vermijd daarbij wel het plaatsje Bennekom. Anders heb je dadelijk nog steeds natte sokken.
Veenendaal is nu niet ver meer en is dan ook meteen de volgende bestemming. Het stort boven Maarn (dat is tenminste wat er op mijn kaartje staat), dus zoeken we droge voeten op de Utrechtse Heuvelrug.
Vanuit Driebergen komen we in Bunnik terecht, maar niet nog niet in U.
Utrecht zullen we namelijk omheen moeten fietsen om uit te puffen in Montfoort. Want omfietsen via golfpark de Biltse Duinen en Gieltjesdorp valt nog niet mee!

Nu is het alleen nog een kwestie van via Gouda tussen de plassen door te fietsen. En voilá we zijn zonder een regenpak nodig te hebben gehad droog en wel in Moordrecht uit gekomen.

Ik had je natuurlijk via het droge Schuilenburg in Dordrecht een kortere route kunnen aanbieden. Maar dan had het toch pijpenstelen geregend in Papendrecht!

By Blackhearted Goddess | October 26, 2010 - 7:11 am - Posted in Algemeen, English, Rijmende kunsten, Verbaal Genot

The look in your eyes
They are empty
Looking in the dark
Seeking for that one light
That will take you away

Pain is all around
You are constantly searching for air
You don’t know yourself
How serious this really is
Maybe that is what makes this hard
I wish you could just let go
Knowing that this is the end
Your end of life
You say there are things you regret
But it is al alright, you made it so far

Your family, friends
They are all waiting
For your last joke
For your last smile
And then finally your last breath

We will miss you
You were a great patient
Always fun, always kind
But we are ready for this
This is the end of your life

By karelriemelneel | October 25, 2010 - 8:20 am - Posted in Duimzuigerij, Nederlands, Vacaturepagina: De Assistent Kanarievouwer

image by insouciance, edited by Gsorsnoi

Bedrijfsnaam:
Thank you soloman.

Locatie/Standplaats:
Atlantisch zwembad in Waterland.

Salaris:
2x ZB 92,27

Functieomschrijving:
In dit Olympische zwembad heel serieus koprollen maken op de maat van de muziek en af en toe keurig je been opsteken boven het water. Er daarbij secuur op te letten dat je precies de bewegingen volgt die je schaduw ook maakt om samen tot een synchrone uitvoering te komen.

Functie-eisen:
Je bent niet verlatingsangstig en kunt goed tegen alleen zijn. Je bent een expert in identiteitscrisissen en praat praktische elke dag met jezelf. Egotrippen is een pre.
Verder moet je beschikken over een eigen schaduw en thuis veel hebben geoefend in een lifesize mirror.

Dienstverband:
Zolang er zuurstof beschikbaar is of tot je gehecht dreigt te raken aan je schaduw.

Solliciteren:
Interesse in deze functie? Reageer direct en stuur je motivatie inclusief CV naar werving@wsnoi.com of kijk op onze website: http://wsnoi.com/tn/

Wat is mijn Zbersibarnensalaris in euro’s?
ZB 92,27 was op peildatum 1 mei 2010 E 1111,-.
(koers: 12,04).

By rinaoddel | October 22, 2010 - 8:54 am - Posted in Duimzuigerij, Nederlands, Scherpe Blik

Waarom komen die zaken die je normaal niet elke dag ziet vanaf het moment dat je ze weer ziet ineens vaker voor?

Dat viel me in de afgelopen week voor het eerste op toen ik in een Tv-gids voor de tweede maal in die week tegen Charlize Theron aan liep.  Eerder die week had ik haar namelijk al een keer gezien toen ze samen met Johnny Depp optrad in een film ‘The Astronaut’s Wife’ uit 1999. Deze film heb ik overigens niet afgekeken. Het artikel bij de afbeelding in de Tv-gids heb ik ook niet gelezen, maar sloeg deze al dicht toen ik in mijn hoofd bleef hangen met de vraag waarom ik juist haar in die gids moest aantreffen.

Iets vergelijkbaars gebeurde toen ik in het programma ‘Extreme Makeover: Home edition’ geraakt werd door het verhaal van een poliopatiënt in een rolstoel en een paar dagen later in de serie ‘Glee’ een hele act met rolstoelen voorbij zag komen.
Wat is dat toch met de plotseling herhaaldelijke gebeurtenissen?

Heb je dat wel eens? Je ziet of leest of hoort iets waar je al een tijdje niet mee in aanraking bent geweest en dan ineens zie je het in korte tijd twee of meer keren achter elkaar. En waarom? Wat is de reden dat je met dit  ‘iets’ daarvoor niet zo frequent in aanraking kwam? Of valt het je nu gewoon meer op, omdat het onlangs je aandacht heeft gekregen?

Toch vind ik het dan wel opvallend dat nu twee vrienden van mij laatst een zoon hebben gekregen, ik in drie dagen tijd de TV niet aan kon zetten of er werden wel programma’s getoond waar zwangerschapsperikelen in voorkwamen!
Aan de eerste confrontatie was ik zelf schuldig. Ik had de film ‘The Back-up Plan’ opgezet en moest bij de aftiteling tot de conclusie komen dat ik zojuist naar de grappigste zwangerschapshorrorfilm heb zitten kijken die ik in tijden heb gezien.

Maar waarom moest ik uitgerekend in de dagen daarna programma’s zien over al dan niet zwanger zijn (Johnny de Mol in ‘My Parents are gonna love you’), persende tienermoeders (16 yo and pregnant?), vragen over of het Bing of de melkboer was (GTST), verantwoordelijkheden als ouder (opnieuw Glee) en hoe een puberende jongedame geboren was nu ze zelf voorlichting kreeg over de veranderingen in haar lichaam (Kardashians)?

Weet je: misschien moest ik zelf maar eens zo’n testje kopen!

By achmedlien | October 21, 2010 - 7:24 am - Posted in Astronomisch gedachtegoed, Duimzuigerij, Nederlands

Op een dag toen ik aan het contamineren was in mijn slaapkamer, viel er een gigantisch theezakje door het dak. Ik schrok mij vierkant een ongeluk.
Hij sprong onmiddellijk op de hometrainer en gooide de nagelknipper omver. Daarna rende hij de deur uit naar het toilet in de tuin en sprong via een heggenschaar op de sofa. Toen gooide hij een leeg glas wijn van de koffietafel en kleurde er mijn pas geboende vloer mee. Nadat ik het theezakje eenentwintig minuten achterna jaagde door het huis kon ik hem eindelijk vangen en buiten terug in zijn hondenhok zetten.

De deugniet! Hij klom toch gewoon weer snel in de dichtstbijzijnde meetlat.

Ik liet hem nu zijn gang maar gaan en liep terug door de biljartkamer naar het voorportaal. Daar pakte ik een bord uit het zolderraam en vulde deze met wat donder en bliksem. Met beide armen leunde ik over de kapstok en genoot van mijn hoofdpijn.

Langzaam begonnen mijn wangen weer een beetje kleur te krijgen. Was het niet door het bloed dat weer naar mijn gezicht stroomde, dan kwam het wel door de Earl Grey die tegen mijn voorhoofd plakte. In mijn handen had ik een soepkom met wat babypoeder en vroeg me af wat ik daarmee van plan was.
Eén blik op de ravage in de keuken en de woonkamer zei mij genoeg:
Ik was vannacht weer eens ontvoerd door aliëns!

image by Gsorsnoi, edited with DAZ3d and Photoshop

Na anderhalve draai stopte de ninja de tollende beweging en zette zich met enige druk af in de schouder van de grote onthoofde pad. Zo kon hij optimaal van de bewegingskrachten gebruikmaken. Hij dook richting de pad die eerder vuur had gespuwd en alweer bezig was zich op een volgende aanval voor te bereiden. Deze aanval kwam ook, maar niet voordat de ninja met de Reuze Navelpad hem om de nek sprongen en de koers van de vuurbal daarmee veranderde. De ninja had zijn gewicht vooral – en opnieuw – op de schouder van de blauwe pad gemunt, zodat hij hem niet zou strotten. Hiermee stelde hij zichzelf in staat om de uitgebraakte vuurbal richting het paddenpubliek te sturen. Had hij zuiver en alleen aan zijn schouder getrokken dan had de vuurkogel eerder naar het plafond van de rioolbuis afgevuurd geworden. De enige manier om dan nog te kunnen profiteren van het uitgebraakte projectiel, was door genoeg gewicht op die schouder uit de oefenen zodat de blauwe pad uit balans en op de grond werd gesmeten.
Enig bijkomend nadeel had dit wel: de ninja en de Reuze Navelpad zouden ook tussen de andere padden op het plaveisel van het rioolstroom belanden.

De actie had een vuurzee tot gevolg. Het moment dat de vuurbal zich door de padden boorde, stak het de ene na de andere blauwe pad in brand. In gekrijs van helse pijn en verstikking deed één van de getroffen padden een stap naar achteren en wankelde zodoende tegen een andere pad aan. Evenals de eerste was ook hij niet tegen de ontstane vlammen bestand en werd er eveneens mee in lichterlaaie gezet. Naarstig trachtte hij de armen van zijn ongenode gast nog van zich af te stoten, maar hij was reeds te laat. Op eenzelfde wijze staken meerdere van deze padden elkaar zo aan en voedde de paniek in de uitbreidende brand. Het was een bekende zwakke plek die de ninja al meer dan eens eerder had benut. De moeilijkheid zat hem er in het juiste moment te kiezen om één van die vuurspuwers te betrappen op het voorbereiden van zo’n aanval om zo hun eigen wapens tegen hen te gebruiken. De vlammen doofden op een goed moment vanzelf weer uit, maar het was voldoende om een algehele wanorde te organiseren.

Gecompliceerder was het kiezen van de vervolgactie nu hij op de grond was beland te midden van een grote verzameling padden die niets liever wilden dan massaal in zijn navel te kruipen. Hier op deze plaats terecht komen was zoiets als een stuk vlees te midden van een stel hongerige leeuwen werpen. En dan zelf dat stuk vlees zijn.

Een massaslachting bleef niet uit. Hij had dit natuurlijk voorzien, dwong de pad schuil te zoeken achter hem en begon om zich heen te maaien met zijn samuraizwaard. Zo kon hij de eerste aanvallen van hongerige padden van zich afslaan, maar ging dit op deze manier niet lang volhouden. Daarnaast had hij nu als handicap de Reuze Navelpad in bescherming te moeten nemen. Die trachtte beschutting te achter hem zoeken, zoals hem al was opgedragen, en deed dat door zijn armpjes om de middel van zijn nieuwe vriend te slaan. Hij kneep zijn ogen samen en hoopte maar dat deze nachtmerrie gauw voorbij was.

Nu de vuurspuwende pad die ze eerder hadden neergehaald ook weer bij zijn positieven begon te komen, begon het ze hier helemaal te heet onder de voeten te worden en besloot hij dat de kleine bruine pad zich ook maar eens nuttig moest gaan maken. Juist wanneer een aantal padden op het punt stonden zich te goed te willen doen aan het lijf van de ninja, maakte hij een kopstoot beweging naar een pad links van hem en bracht zijn samuraizwaard dicht langs zijn eigen wang. Hiermee maakte hij zichzelf tot een stormram die was voorzien van een gevaarlijk scherp uitsteeksel. De pad waar hij zich doorheen wilde beuken was vrij gezet. Dus hij had de kracht en het scherpe samuraizwaard wel nodig om door het obstakel te geraken. Met de Reuze Navelpad op zijn rug denderde hij dwars door het lijf van de dikke pad en liet een gapend gat achter toen hij er aan de andere kant weer uit kwam. De kleine bruine pad viel van zijn rug en voor hem op de grond. De ninja griste daarop direct een voorwerp van de grond, die hij eerder achter de dikke pad had zien liggen, en drukte het in zijn armpjes.
“Hier. Ga je hier maar mee verdedigen.”
Bijna paniekerig pakte de Reuze Navelpad het voorwerp aan en was blij verrast toen hij zich realiseerde wat hij zojuist in zijn handen gedrukt had gekregen.
Dit was het zakhorloge!
Het zakhorloge was blijkbaar meegekomen in de reis die hij had gemaakt door ruimte en tijd. Inmiddels was hij alweer bijna vergeten dat dit het voorwerp en de hele reden was waarom hij überhaupt in dit avontuur terecht was gekomen, maar was vief met zijn nieuw aanwinst en ramde er rustig mee op los.

De massa van padden slonk vervolgens gestaag. Toch viel er wel doorheen te komen. De ninja was inmiddels op grotere hoogte boven de padden geklommen en maakte ze één voor één allemaal klein.
De Reuze Navelpad deed een kleine duit in het zakje door wild met het zakhorloge om zich heen te meppen. Maar zijn aandeel viel duidelijk in het niet bij de enorme slachting die de ninja hier teweeg bracht.

Wordt vervolgd

Vorig hoofdstuk: Geen kik
Volgend hoofdstuk: Laatste toevluchtsoord

[Update 13/12/ 12: artikel verbeterd, herschreven.]

image by ScottieT812, edited by Gsorsnoi

Help je Karel met het oplossen van onderstaand mysterie?
Lees hier de spelregels.

GOHES CITY – Rood was de keukenvloer. Keukengerei lag overal verspreid. Te midden van dit alles: het slachtoffer.
Een jongeman in de dertig lag dood en met natte handen voor het aanrechtblok.
Links van de gootsteen stond de resterende vieze vaat, rechts een deel dat was afgewassen. In het afwaswater vond ik opnieuw een foto van Magere Hein. Niet omdat hij erop stond afgebeeld, want de beeltenis toonde een stel persluchtflessen, maar hij was ingekrast met zijn initialen: ‘MH’.

Oorspronkelijke beloning gouden tip: ZB 1.750,-

{SOEPPAN:}
Nee, het was me al gauw duidelijk dat het hier niet om een voor de hand liggende moord ging met keukengerei zoals bijvoorbeeld een slag van een soeppan. Bovendien stond deze nog op het gasfornuis met een scheve deksel en soeprestanten die door de opening naar buiten hingen. De afwasser was nog niet aan de grote vaat toegekomen.
Oeh! En ik moest uitkijken dat ik zelf mijn nek niet brak, want ik slipte zowat onderuit over een [AANWIJZING] roze handschoentje. Je kent ze wel: van die afwashandschoentjes waarvan je nooit weet of je ze aan je linker- of je rechterhand moest doen, omdat ze altijd maar voor één hand gemaakt waren. Ik pakte het handschoentje met mijn eigen handschoen op en zag dat het slachtoffer de andere helft van het paar nog aan zijn linkerhand had.

{AFWASWATER:}
Was de oorzaak wellicht te vinden in het afwaswater? Dat was toch zeker wat deze man hier aan het doen was, niet dan? Ook was het duidelijk dat de afwas niet af was. Maar jezelf verdrinken in het afwaswater was hier toch wel wat ver gezocht. Dit had trouwens toch niet mogelijk geweest, want het was vanaf de plek waar ik stond, toch duidelijk te zien dat er nog half vuile vaat in het sopje aanwezig was.
Het [AANWIJZING] hoofd van het slachtoffer had daar nooit bij gepast om zichzelf een verdrinkingsdood te bezorgen. Daarvoor hoefde ik de crimescène niet verder te verstoren om dat te zien.

{SAMENGEPERSTE LUCHT:}
Even terug naar de foto. Die Magere Hein wil ons iets duidelijk maken met flessen met samengeperste lucht. Wanneer we hier zouden denken dat er in deze ruimte iets geëxplodeerd zou zijn, dan  had de keuken er toch wel even wat anders bij gelegen. Het was mij hier, afgezien van de half afgewerkte afwas, iets te [AANWIJZING] netjes.

{BRANDBLUSSER:}
Een brandblusser dan? Dat is toch zeker ook een fles met samengeperste materie? Hij kan ruzie hebben gehad met zijn vrouw. [AANWIJZING] Vrouw boos, overspel wellicht, klap op zijn achterhoofd en alles wat hij nog maar hoefde te doen was erbij te gaan liggen. Toch zijn hoofd maar even controleren op verwondingen. Het was me nog niet helemaal duidelijk zo. Maar nee, niets dat er op wees dat hij geslagen was met een brandblusser.

{GROOT MES:}
Hij lag daar voor het keukenblok op de grote vloertegels van donkerrood keramiek. De vloer was nat en glibberig, maar niet van het bloed. Als zijn vrouw hem had neergestoken met een groot keukenmes, dan had het slachtoffer hier in een flinke plas bloed moeten liggen. Dat lag hij dan niet, maar het viel me ineens wel op dat hij er toch wel een beetje [AANWIJZING] raar bij lag zo.

{PLASTIC ZAK:}
Bloed was er niet te vinden. Maar dat kan zijn interieurverzorgster natuurlijk hebben opgeruimd! Alhoewel dat wel wat ver gezocht zou zijn. Zoals in zoveel detectives was het me in elk geval wel helder geworden dat het niet de butler was geweest die de afwassende man om het leven heeft gebracht. Dat neemt niet weg dat er ander personeel in huis kon zijn geweest die hem met een plastic zak kan doen hebben stikken.
Zijn vrouw ontkende echter dat ze personeel in dienst hadden en de voorraad plastic zakjes juist op was. Zelf beweerde ze overigens ook [AANWIJZING] niet thuis te zijn geweest!

{LADYSHAVE:}
Nou zouden we natuurlijk hele exotische doodoorzaken kunnen bedenken zoals geëlektrocuteerd worden door een ladyshave waarbij deze vrouwelijke versie van het scheerapparaat in contact geweest had kunnen zijn met het afwaswater … maar waarom zou je jezelf in hemelsnaam gaan willen scheren terwijl je met de afwas bezig bent? Nee, dat zou toch werkelijk een bijzonder belachelijke suggestie zijn!
Op het moment dat ik me dat bedacht begon ik toch ineens wel een [AANWIJZING] vreemde lucht te ruiken. Waar kwam dat dan vandaan?

{ZELFMOORD DOOR VERGASSING:}
Tien jaar terug had ik mezelf nog wel eens bezondigd aan het opsteken van een peuk tijdens het starten van een onderzoek. Maar omdat mijn collega’s zich toch een beetje begonnen te storen aan deze slechte gewoonte ben ik hier onlangs mee gestopt. Daarbij leek het me ook niet verstandig om een peuk op te steken op het moment dat ik die rare lucht rook.
Toch had ik dat gewoon kunnen doen. Want de lucht die ik rook was niet explosief. Het was de soep in de pan die was [AANWIJZING] aangebrand. Vandaar dat die soep er nog uit stak.

{CHEMISCHE REACTIE:}
Wie laat soep nou aanbranden? Dan ben je toch ook een prutser van een kok! Oh, laat ik dat nou niet te hard zeggen. Dat komt niet zo professioneel over denk ik.
Zou die soep daardoor zo beroerd zijn geworden dat er een chemische reactie door is ontstaan in andere stoffen die in de keuken aanwezig waren? Schoonmaakmiddel, afwasmiddel en brandlucht van de tomatensoep …
Zouden zijn [AANWIJZING]  slechte kookkunsten misschien tot die ruzie met zijn vrouw hebben geleid?

{VERGIFTIGDE SOEP:}
Hier waren we duidelijk op het goede spoor (Hè? Dat lijkt aardig op onze vorige zaak).
Na de vrouw van het slachtoffer nog eens nader aan de tand te hebben gevoeld blijkt er inderdaad ruzie te zijn geweest over de kookkunsten van meneer. De vrouw had hem gevraagd om te koken, omdat zij nog met de twee dochtertjes naar zwemmen moest, maar ook nog wat eigen huishoudelijke taken op had te knappen. Manlief kookte zoals afgesproken, maar liet de soep aanbranden omdat hij even een Mario Kart Race wilde afmaken. Ruzie ontstond en zo ging de vrouw des huizes met de kinderen en hun lege maagjes naar het zwembad.
Terwijl ze mij dit verhaal vertelde vroeg één van de dochtertjes aan haar: “Mama. Wanneer gaan we nou eten? We hebben zo’n [AANWIJZING] honger!”.

{HONGERIGE ALIËNS:}
Ergens begreep ik die vent wel, want Mario Karten is natuurlijk wel veel leuker dan een saai soepie koken. Alleen stoorde het mij wel dat deze vrouw niet eens een patatje voor die dochtertjes had gekocht in het zwembad. In plaats daarvan had ze haar man voor straf aan de afwas gezet en zou hebben gehoopt dat hij door hongerige aliëns opgevreten zou worden.
Om de waarschijnlijkheid hiervan te kunnen peilen, ben ik mijn collega Achmed Liën eens gaan bellen die deze mogelijkheid direct ontkrachtte. Hij bracht mij wel op een ander inzicht: waarom moest de afwassende man tijdens het afwassen één van zijn handschoentjes uitdoen? [AANWIJZING] Waren zijn handen nog droog op het moment dat hij zijn rechterhandschoen uit deed?

{LOSGESPRONGEN MENGKRAAN:}
Hij had die handschoen natuurlijk hebben moeten uitdoen om met een droge hand een mengkraan tegen te houden die dreigde los te schieten. In dat geval verklaarde dit ook waarom zijn handen eerste droog waren en daarna toch weer nat.
Wat daarmee toch niet helemaal goed verklaard kon worden is wat dan tot de verstikkende werking heeft geleid. En met een beetje koud water in mijn giecheltje, zou ik niet zo wild achteruit gesprongen zijn om mezelf een doodsklap te bezorgen. Daarbij, had het hier om heet water gegaan, dan had het gezicht van het slachtoffer eerder vuurrood geweest. Maar zijn gezicht was precies zo [AANWIJZING] blauw als een Smurf die te weinig adem kreeg!

{TELEFOONSNOER:}
Dit moest wel zijn gekomen door een verstikking. Dus had die Magere Hein mij met zijn foto toch wel degelijk in de juiste richting gestuurd: de persluchtflessen duidden op een afwezigheid van [AANWIJZING] lucht. Precies wat je overkomt als je tijdens het duiken zonder luchtvoorraad komt te zitten.
Nu begon het er toch wel een beetje naar uit te zien dat ik deze zaak niet meer voor het einde van deze dag kon oplossen, zodat ik hiervoor onze Retroman belde voor hulp. Uit gewoonte geboren zocht ik naar een huistelefoon. Je kent ze wel, die ouderwetse dingen met zo’n snoertje eraan. Maar deze familie bleek daar te modern voor en had er geen.
De man kon in elk geval niet in een telefoonsnoer zijn gestikt. Zoveel was wel duidelijk!

{GRAMMOFOONPLAAT:}
Afijn, ik belde Retroman natuurlijk wel gewoon met mijn eigen mobiele toestel. Want ook ik ben modern! Hij was wel een beetje lastig te verstaan aan de telefoon hoor. Hij had namelijk een elpee op staan van één of ander oud en tenenkrommend liedje. Die man zou toch niet een grammofoonplaat hebben ingeslikt van wanhoop?
Dat had wel héél erg onbestaanbaar geweest!
Retroman adviseerde mij om ook rechercheur van Biesheuvel eens te bellen. En terwijl ik dat deed tilde ik met mijn gehandschoende hand de blote pols van het slachtoffer op … was dat kwijl met … [AANWIJZING] bruine brokjes?

{KOEK:}
Het mag onbeleefd heten, maar precies op het moment dat contact met haar kreeg, hing ik haar alweer op.
Dit was duidelijk koek. Van de bruine smurrie op de pols keek ik op en zag een stenen pot met de tekst ‘COOKIEJAR’ in de vensterbank staan. De deksel lag er naast.

“Henk, let jij even voor de tomatensoep? Ik moet de was nog wisselen. Dan kunnen we zo even wat eten en neem ik de kinderen wel mee naar zwemmen.” Brenda liep te trap op met nog wat vuile sokken van de twee dochtertjes.
Henk moppelend wel van ‘ja’, maar eigenlijk zat dit volwassen kind zich eerder te verbijten hoe hij die ‘BoB’ van zijn eerste plaats kon duwen in de Mario Kart waarin hij driftig aan het racen was.
Hij liet het eten dus in de soep lopen en boos reed Brenda weg met de twee meisjes die nu dus niet hadden gegeten. Henk voelde zich daar toch wel schuldig over, knalde de Wii uit en besloot de afwas van Brenda over te nemen.

Hij begon uiteindelijk ook honger te krijgen en wilde tussen twee borden door even gauw een koekje naar binnen werken. Hierop trok hij zijn handen uit het water en deed zijn rechter afwas handschoentje uit, stak zijn hand in de koekpot en het gevonden koekje in zijn mond.

Vanaf hier ging het fout. Henk verslikte zich in het koekje en kreeg het Spaans benauwd. Zijn hoofd liep blauw aan. Kwijl sijpelde over zijn lippen en werd bevuild door de etensresten die van het koekje waren ontstaan.
De man die tweede was geëindigd in de online racegame, kreeg zuurstof gebrek, stikte en brak zijn been terwijl hij dood op de rode keukenvloer donderde.

Beloning gouden tip van ZB 1.050,- toegekend aan Sandra.

image by wojofoto, edited by Gsorsnoi

Het moest er een keer van komen en het is ons dan ook gelukt. Vanaf dit jaar zal er elk jaar in Gohes City een nationale bakfietsenverbranding gehouden worden!

De PBV (Partij Bakfietsen Verbranding) van bakcist Tinus Icket heeft het wetvoorstel kunnen doordrukken om bakfietsen te kunnen verbranden. Vanavond zullen de eerste bakfietseigenaren worden uitgenodigd om hun bakfiets te komen laten verbranden aan de Ontstekingsweg in Gohes City. Het standpunt deze eigenaren meer belasting te laten betalen door invoering van de Kotersleurtaks gaf de doorslag voor enkele kamerleden om deze feestdag in te voeren.
Zouden zij soms zelf ook in het bezit zijn van een bakfiets?

“Toen ik nog een jong Tinusje was, mocht ik van mijn moeder altijd meedoen aan de kerstbomenjacht. Wij werden daartoe de straat op gestuurd om kerstbomen te gaan verzamelen die mensen aan de straatkant hadden geplaatst. Mijn vader reed de truck en wij vulde deze met de kerstrommel. Op een daarvoor speciaal aangewezen plaats in de stad brachten wij alle kerstbomen samen en ontvingen we voor iedere boom een lot voor de kerstbomenloterij. Deze jacht was groots en trok veel jongeren, want iedereen wilde wel zo’n lot.

Terugdenkende aan zo’n kerstbomeninferno raakte ik al snel geïnspireerd om zo’n zelfde verbranding voor de bakfietsen te organiseren. Oh, wat zal dat heerlijk fikken!”

Bakfietsers mogen dus zelf hun eigen bakfietsen komen inleveren, waarvoor ze eveneens een lot zullen ontvangen voor de WSNOI-loterij. Doen ze dat niet, dan weet Tinus wel een aantal mensen die bereid zijn om op bakfietsenjacht te gaan. Alle bakfietsen die niet op eigen terrein geparkeerd staan – al dan niet van slot voorzien – worden losgeknipt en ingeladen. Draaiorgels zijn ook welkom!

De invoering van de bakfietsloze maandag is het volgende punt op de agenda van de PBV waarover ze spoedig in debat zullen treden en beloofd nu al een daverend succes te zullen worden.

image by tangi_bertin, edited by Gsorsnoi

Iedere maand verschijnt er een nieuwe aflevering van de ‘Vuurspugende zonsverduistering detective’. Dit is een nieuw spel wat uiteindelijk maandelijks via de TN-Nieuwsbrief zal worden aangekondigd. Om ruimte te geven aan de moordzaak en het verhaal zelf, geven we in dit artikel een aparte plek voor de spelregels die bij dit spel horen. Zo kunnen we een verwijzing vanuit elk afzonderlijk VZD-spel naar de spelregels maken zonder de aandacht in het spel te hoeven afleiden van de zaak die op dat moment speelt.

Visitekaartje van niemand minder dan Magere Hein.

Karel Riemelneel komt regelmatig in aanraking met vreemde moordzaken die doen denken aan de bizarre moorden zoals je ze wel kent uit programma’s als CSI. De bedoeling is dat we Karel helpen in het oplossen van een moord met behulp van de tip die Magere Hein voor ons heeft achtergelaten. Waarom hij het doet is ons niet helemaal duidelijk, maar zodra de man met de zeis heeft toegeslagen, laat hij voor Karel een foto achter met een afbeelding die volgens Karel iets met de moord te maken moet hebben. Zo kan bijvoorbeeld een foto van een fles vol melk achtergelaten zijn zoals in het eerste deel van de VZD.

Is er geen foto achter gelaten? Zet dan gelijk je zintuigen extra op scherp, want dan kan het zijn dat Magere Hein ons op een andere wijze wil helpen de moord op te lossen. Op of bij het lijk treffen we dan een andere voorwerp aan die een aanwijzing bevat.

Hoe doe je mee?

Je kunt hem helpen de doodoorzaak te achterhalen door te raden wat het voorwerp is waarmee het slachtoffer is vermoord. Reageer daarom met een comment zoals bijvoorbeeld: “Ik denk dat de man is vermoord met behulp van een reep chocola”. In chocola zit melk en daarmee is de link naar de fles melk gelegd. Rare en originele verbanden zijn welkom!
Je mag natuurlijk ook vragen stellen over de zaak, zodat we wat meer in de juiste richting zullen kunnen zoeken.

Beloning.

Iedere keer dat iemand een gok heeft gedaan die niet het juiste moordvoorwerp beschrijft, wordt de beloning verlaagd met ZB 50,-. Voor elke gestelde vraag over de zaak wordt de beloning verlaagd met ZB 25,-. Deze beloning kan later opgeëist worden zodra het mogelijk is om in te loggen op WSNOI en zbersibarnen kunt verdienen en uitgeven. Zolang die functionaliteit nog niet beschikbaar is, zal WSNOI de ontvangen beloningen voor je opsparen.

Suggesties, vragen en aanwijzingen.

Op elke suggestie die wordt gedaan en vraag die wordt gesteld wordt weer gereageerd door Karel. Hij voegt dan een alinea toe aan het artikel die een reactie is op de suggestie en/of vraag en bevat mogelijk een nieuwe aanwijzing die tot het moordvoorwerp kan leiden. Mocht er een nieuwe aanwijzing in de nieuwe alinea genoemd worden, dan wordt deze vooraf gegaan met de tekst ‘[AANWIJZING]’.

Uiteraard kan de alinea meer informatie bevatten die als aanwijzing(en) kunnen worden gezien, maar hoeven geen directe relatie te houden met het voorwerp. Houdt dus wel rekening met die mogelijkheid! De laagste beloning die verdiend kan worden is bereikt wanneer de beloning niet meer verlaagd kan worden met ZB 50,-.

Extra’s.

Je kunt niet alleen geld verdienen door met zo min mogelijk vragen en suggesties tot een oplossing te komen. Soms zit er een aardigheidje in het spel verstopt waarmee je wat extra zbersibarnen in de wacht kan slepen. Deze aardigheidjes kom je vooral tegen bij SPECIALS.  Zo brengt het oplossen van een anagram een extra ZB 50,- op die je tot ZB 100,- kunt verdubbelen als jij ook degene bent die de gouden tip levert. Stel dus dat je de zaak oplost met een beloning van ZB 1.300,- en je hebt tevens drie anagrammen opgelost, dan heb je in totaal ZB 1.600,- verdient met dit spel. Hij of zij die bijvoorbeeld twee anagrammen had opgelost, maar niet met de gouden tip is gekomen, zal het moeten doen met ZB 100,-. Het ontpluizen van een anagram wordt tevens beloond met een extra ZB 25,-. Deze kan niet worden verdubbeld.

Je beurt afwachten.

Om een eerlijk verloop te bewaken, hebben we vanaf de 4e VZD ingesteld dat je maximaal 1 vraag per keer kunt stellen en 1 suggestie per keer kunt doen. Wacht dus eerst een vraag van een andere ‘rechercheur’ af voordat je zelf weer een vraag gaat stellen. Kortom: je mag geen twee vragen na elkaar stellen als er niemand anders tussendoor ook een vraag heeft kunnen stellen. Hetzelfde geldt voor de suggesties. Een vraag stellen vervolgens een suggestie doen en daarna weer een vraag stellen nadat er iemand tussendoor een vraag heeft gesteld mag dus, maar als er nog geen nieuwe suggestie is gedaan door een ander, moet je eerst je beurt afwachten. Iemand die voor zijn of haar beurt gaat, wordt overgeslagen.

Vragen binnen de context houden!

Inspecteur Karel Riemelneel leidt in alle gevallen het onderzoek. In het belang van de voortgang van dit onderzoek kan het daarom noodzakelijk zijn de vragen goed aan de context te toetsen. Indien de gestelde vraag onmogelijk beantwoord kan worden in de context die op dat moment bekend is, dan behoudt Karel zich het recht voor om deze vraag uit te stellen. De vragensteller wordt dan in de gelegenheid gesteld één alternatieve vraag te stellen. Deze situatie kan voorkomen wanneer een slachtoffer bijvoorbeeld worden aangetroffen op een moeilijk te bereiken locatie waardoor specifieke vragen gewoon nog niet beantwoord kunnen worden. Indien een slachtoffer op de bodem van een ravijn ligt en het specialistisch team daar nog niet bij kan, dan wordt het wat lastig om een vraag te beantwoorden die betrekking heeft op de verwondingen of voorwerpen in de kleding.

Het misdrijf.

Elk verhaal begint met een door Karel geschetste situatie op het plaats delict. In één korte alinea beschrijft hij zijn eerste indruk van hoe hij het slachtoffer heeft aangetroffen. Ook vertelt hij wat er is afgebeeld op de foto die Magere Hein voor hem heeft achtergelaten of wat hij daarvoor in de plaats aantreft. Karel houdt er een bijzondere onderzoeksmethode op na: hij wil vooral weten door welk voorwerp het slachtoffer om het leven is gekomen.

De eerste zaak is hier terug te vinden. En werd opgelost door de gouden tip van Jolien van Biesheuvel.

Update: vrijdag 11 maart 2011. Toegevoegde informatie: vragen stellen binnen de context. Anders wordt het antwoord uitgesteld.
Update: donderdag 6 januari 2011. Toegevoegde informatie: situatie waarin Magere Hein geen foto achterlaat; wat WSNOI zolang met de beloningen doet tot je ze kunt uitgeven op deze sitel; Extra’s – de verdiensten van de opgeloste anagrammen.
Update: woensdag 3 november 2010. Toegevoegde regel: vraag stellen over de moord kost ZB 25,-.