“Het heelal is oneindig”.

Met die uitspraak kun je het eens zijn of oneens. Het mag in elk geval duidelijk zijn dat zowel de uitspraak als de ontkrachting ervan beide verschrikkelijk moeilijk te verteren zijn. Wij willen als mens zijnde nou eenmaal overal een antwoord op hebben.
Maar waarom eigenlijk?

Het mag duidelijk zijn dat wij mensen er moeite mee hebben zomaar voor lief te nemen dat iets oneindig is. Behalve natuurlijk het saldo op onze bankrekening. Dat mag best oneindig zijn, zolang het dan maar geen roodstand is.
Wij strijden voortdurend tegen het lemniscaat.

Knikkeren in de leegte.

Weet jij wat er zit achter al die planeten en sterren? Ja natuurlijk weet je dat.
Meer sterren en planeten natuurlijk. Maar wat zit daar dan weer achter? En daar achter? Kom ik weer op deze plek in de ruimte terug als ik enkel maar in één richting doorvlieg? En zo niet, wat dan? Wat treffen we dan aan? Meer sterren en gaswolken? Zwarte gaten en nog meer leegte?
Of zit het hele heelal gevangen in één immense knikker die bij een één of andere bescheiden reus in zijn knikkerzak zit? En als dat het geval is: in wat voor land, wereld en heelal zit hij dan en hoe ver loopt zijn heelal door?
Ik hoop in elk geval maar dat die vent niet echt gaat zitten knikkeren dan.

We snappen er niets van. En dat zullen we ook nooit snappen.
Maar accepteren kunnen we dat maar heel moeilijk. Theorieën zullen er genoeg zijn, maar echte verklaringen nooit.
Raar is dat toch eigenlijk.

Oneindig afschaffen.

We spreken nu het volgende af:

Eindig moet alles zijn.
Vanaf nu houdt het hoogste getal dat we kennen op bij één googol. Het getal van Graham schaffen we af. Dat begrijpt toch geen mens. Google daar maar eens op. Dan kom je hier uit.
God krijgt een leeftijd en gaat over googol jaar dood vanaf het moment dat hij begon te scheppen.
Alles en iedereen is sterfelijk.

Absoluut oneindig is niets meer.
We gaan theorieën verzinnen die zogenaamde oneindige combinatiemogelijkheden de kop indrukken. Zo mogen er bijvoorbeeld geen combinaties meer voorkomen wanneer het aantal googol dreigt te worden overstegen.

Herdefinitie van ‘eeuwige leven’.

Het eeuwige leven zoals we deze zouden moeten beleven na de dood, in Hel of Hemel, houdt op na één hele eeuw. Waarom noemen we het anders het ‘eeuwige leven’?
Zie het maar als een tweede kans die goed of slecht kan uitpakken.

De mens en al het andere leven op Aarde gaat een keer dood. Tot stof zullen we wederkeren en dat stof wordt door de wind weggeblazen. Er komt een moment dat de wind ophoudt met waaien.
Dit doet het al als de Aarde ophoudt met bestaan en wellicht al eerder. De zon dooft uit, maar dat wisten we al. Ons zonnestelsel implodeert tot een zwart gat.

Op de lange duur ziet God er ook geen gat meer in.
Hij doet zijn lichtje uit en gaat slapen.
Op een goed moment is er niets meer.

Is dat dan het oneindige niets?

Deze prachtige uitspraak deed BoB toen hem tijdens het spelprogramma 1 tegen 100 werd gevraagd wat hij met het te winnen geld zou doen.

… en die keuken? Die kwam er!

image by Peter Visser, edited by Gsorsnoi 

Bedrijfsnaam:
Pepernoten op laag water BV.

Locatie/Standplaats:
Marianentrog.

Salaris:
ZB 111,- inclusief duikuitrusting.

Bedrijfsachtergrond:
Aangezien het wetsvoorstel van Obama om het zorgstelsel te hervormen nu is goedgekeurd, zal het spoedig tennisballen regenen in Deventer. Deze tennisballenregen belemmert de paddentrek nog verder dan de asfaltjungle dit al deed, waardoor er meer padden geraapt moeten worden.
Van padden rapen worden je handen vies. Vieze handen moet je wassen. Wat resulteert in natte handen. Natte handen droog je af met een handdoek. Alleen bepleitte Geert Wilders eerder dat theedoeken niet langer als alternatief mogen worden gekozen om je handen mee te drogen waardoor men bij gebrek aan handdoeken met natte handen blijft zitten.
Op die manier kom je tot de conclusie dat niet alle markeerstiften blauw zijn van kleur. En daarom maakt ‘lijpe shit’ de meeste kans het woord van 2010 te worden.

Sinterklaas houdt niet zo van deze ‘lijpe shit’ en strijdt voor het behoud van de ‘leipe poep’.
Wat niemand zal verbazen kookt om die reden nu het bloed van Sinterklaas tot hij rood ziet en is zijn mijter door de stoomontwikkeling de lucht in geschoten.

Een welke – je raadt het al – terecht is gekomen in …
… de Marianentrog.

Functieomschrijving:
Jouw taak is natuurlijk het opduiken van deze magische mijter.

Functie-eisen:
Je dient te beschikken over een flink verzameling mandarijnenspinnetjes en het is handig als je ervaring hebt met het op sterk water zetten van enig luguber materiaal.

Dienstverband:
Alleen zolang de Marianentrog niet op een exacte diepte wordt geschat van precies 11 kilometer, de Titanic in die trog wordt teruggevonden of de mijter.

Solliciteren:
Interesse in deze functie? Reageer direct en stuur je motivatie inclusief CV naar werving@wsnoi.com of kijk op onze website: http://wsnoi.com/tn/

Wat is mijn Zbersibarnensalaris in euro’s?
ZB 111,- was op peildatum 1 mei 2009 E 1.378,50.
Door de kredietellende zal dit 1 mei van dit jaar vast niet veel meer zijn dan E 1.336,44, waarmee de koers verder terugzakt naar 12,04.

( geïnspireerd op de vraag: “Waarom zijn brandweerauto’s rood?” )

Twee keer twee is één.
Rekenkundig is dat niet logisch en best gemeen.

Soms verwacht doch vaak gewoon.
Wel van Tinus maar niet met Toon.

In het leven steeds een feest.
Als baby van je moeder nog het meest.

Erg normaal en verwarmt het hart
Niet van Miep en Guus …
… maar wel van Sophie en Bart.

Rara, wat ben ik?

image by CairoCarol, edited by Gsorsnoi 

Hier is Rare Rina weer met een mooi raadseltje waar jullie hoop ik nog lang gepuzzeld over blijven! 

“We zijn een rockgroep van vier en niet bepaald van hier.
Reeds tot stof wedergekeerd, waarvan één van ons van achteren aan kruit bezeerd.”

Succes!

Bestaat uit: “Dat is een peulenschil” + “Dat is kinderspel”

Uitgesproken door: Gsorsnoi

Datum: Vrijdag 19 maart 2010

image by risastla, edited by Gsorsnoi 

Hoe vreselijk is dit alles!

Zie mij hier nu gaan op mijn fietsje, onderweg naar het volgende slachtoffer. Een onschuldig individu, die het toevallig heeft getroffen naam te maken in Nederland, ligt nu nietsvermoedend in bed tot ik mijn slag zal slaan. Aangespoord door het woord van meneer de Graaf. Die vreselijke man die mij heeft gemaakt tot wie ik ben.

Dadelijk sluip ik bij deze persoon naar binnen om – als ik mijn werk goed doe – de carrière van deze persoon voorgoed de das om te draaien. Ik kruip op de buik en in de navel om datgene weg te nemen wat het persoon groot heeft gemaakt. En dan zou ik eigenlijk zoveel moeten wegnemen dat het slachtoffer eraan bezwijkt. Maar dat kan ik niet over mijn hart verkrijgen. Iets waar ik nog elke dag straf voor krijg. Meneer de Graaf heeft natuurlijk wel over zijn instrument voor deze methode nagedacht. Kijk maar naar mij. Wat ben ik nou eenmaal? Een kleine pad. Zo één in een dozijn maal een dozijn padden die jaarlijks in een paddentrek de weg oversteekt. Ik ben klein en flexibel genoeg om mij in het zo onamfibische orgaan als de menselijk navel te wurmen. Of is dat niet toch een beetje raar?

Ik wil dit zelf helemaal niet. Dus waarom ben ik het die deze duistere taak toegewezen heeft gekregen? Had hij niet een andere pad kunnen oprapen van de weg om via zijn experimenten te worden tot wat ik ben? Dan was ik liever overreden door zo’n blikken mobiel. En waarom kan ik wat ik kan? Een pad is toch niet gemaakt om in navels van mensen te kruipen? Het enige wat ik mij herinner is dat ik toen ontkwaakte uit die glazen bol en ineens kon wat ik nu kan.

Nu heeft hij mij gestuurd naar deze onzedige missie. Een missie die grote gevolgen zal hebben voor het Nederlandse regeringsstelsel. Eentje die misschien wel een hoop stemmen zal doen op gaan, mogelijk in de verkeerde richting. Mensen zullen dadelijk met hoofdpijn het rode potlood hanteren. Ze zullen moeten nadenken welk hoofd zij ditmaal moeten gaan kiezen. Slechts weinigen van de bekende politici zullen overblijven door de acties die ik deze nacht ten uitvoer zal brengen.

Het is mij al eerder gelukt om Kieviten Denken Blaba ten val te brengen. Het vierde kabinet van Pandabeer Kenneltje. Sommige mensen zien in Wou Sorbet’s partijopvattingen over de missie Uruzgan misschien een carrièrehoogtepunt voor deze politicus. De één ziet hem als een held. De ander tekent hem af als de grootste schande van deze kabinetsperiode. Ik was het in elk geval die hem ertoe heeft aangezet alles op het spel te zetten. Onder het mom van ‘ik wil meer tijd in mijn gezin steken’ trad hij af. Hoe kon hij ook anders? Gas Tanken en Cruesli Gemalin zouden spoedig volgen.

Het is nu mijn taak om het Mistsein in Draaiboek verder te ontbinden. De enige die er wel bij varen zijn mijn Graaf en die verschrikkelijk Der Witregels. En dan vooral die laatste. Simone is in Irakdebat komt hem wel goed uit. Zijn succes wordt aangesterkt door deze Opgeknapte Sprot. Hij was toch al bijzonder begaafd met het tot zich trekken van een hoop aandacht. Nu met deze situatie waarin het kabinet verkeert, zal hem dat zeker geen windeieren leggen.

Eerder heb ik getracht om ook zijn levenssappen te ontnemen. En oh, wat was ik daar graag in geslaagd. Ik zou voor het eerst mijn meester hebben kunnen verblijden met een slachtoffer dat niet meer zou opstaan. Hij zou mij zijn lof hebben gegeven voor het tot een succes brengen van een slurping. Voor het eerst zou hij trots op mij zijn geweest.

Maar ik faalde. Of eigenlijk faalde meneer de Graaf zelf. De methode was niet sluitend. Der Witregels won het van mij. De trance waarin het slachtoffer had moeten geraken door mijn navelkruiperij kwam niet tot stand. Der Witregels was gewoon werkelijk te sterk en te zwart van binnen om mij mijn gang te kunnen laten gaan. Deze man zit zo vol haat en koestert zo’n slechte wil tegenover de doelen in zijn politieke agenda, dat ik hem zijn successen niet heb kunnen afpakken.

In plaats daarvan heb ik het in hem losgemaakt.

Wordt vervolgd.

Vorig hoofdstuk: Pervers Kind
Volgend hoofdstuk: Twee Kwaden

Yes, but unfortunately I did not find it.

You sometimes end up frowning your eyebrows over quotes you find on the internet. I found this quote on a forum as I was trying to look for an answer on a question I had about a text processing program.

In the end I found my search, but I had to look somewhere else.

image by silentfuzions, edited by Gsorsnoi

Dit gaat niet over leren strings, maar wat ik je over strings wil leren.

Het mogen dan misschien niet de eerste mensen zijn waarvan je dit zou verwachten, maar het zijn wel met name de programmeurs die dagelijks in strings zitten te werken. En ik kan het weten. Ik ben er zelf ook één.
Naast dat rare touwtje dat de suggestie moet wekken dat je ondergoed draagt, betekent ‘string’ in het Engels namelijk ook “een reeks lekkers”. Euh… sorry, ik bedoelde natuurlijk “een reeks leTTers”!

Strings hebben diverse functies en eigenschappen.
Je kunt …

• een nieuwe string opbouwen.
  Ja, zelfs die veter is een keer door iemand gemaakt.
• het formaat bepalen van een string.
  “Welke maat zoek je?”
• een rij strings vinden (array).
  Kledingrekje.
• een positie vinden van een string.
  “Hè, deze zit helemaal niet lekker”.
• een string uitbreiden.
  Knak!
• een string laten vallen.
  “Oeps!”
• een string oppakken.
  “Ja sorry, die is van mij!”
• een string verlaten.
  “En nu wij.”
• of achter laten.
  Als aandenken.
• een string verzenden.
  Vurige correspondentie!
• een string ontvangen.
  “Nee m-mam, ik k-kan mijn post zelf wel open maken.”
• een string kwijt zijn.
  Ga ik toch gewoon zonder naar mijn werk?
• een string zoeken.
  “Draagt ze er nou wel of niet eentje?”
• een string terugvinden.
  “Dat wordt dan 270 euro exclusief voorrij kosten voor het vervangen van een wasmachinepomp.”
• een deel van een string zoeken.
  “Zo’n waslabel zou toch moeten opvallen op zo’n minuscuul stukje stof?”
• strings koppelen.
  Alternatieve vluchtpoging bij gebrek aan lakens.
• een string doorgeven.
  “Hè gatver!”
• een string verplaatsen.
  “Zo’n touwtje in je bilnaad zit toch niet zo fijn hoor!”
• een string in een string vinden.
  “Ah! Daar was je dus!”
• strings samenvoegen.
  Mocht je nog in de groei zijn, dan plak je ze gewoon aan elkaar.
• een string teruggeven.
  “Ze lijken zo op elkaar hè?”
• een string opdelen.
  Kinky snoepondergoed.
• een string hergebruiken.
  Nee, dan toch liever zonder naar mijn werk.
• een string vervangen (functie ‘reverse string’!)
  Deze week de gele kant, volgende week de bruine.
• een string vervangen.
  Dat dan liever!
• op zoek gaan naar een space in je string.
  Scheten laten kan tot ongewenste gevolgen leiden.
• een string deleten.
  De rek is er uit.

Zoals je ziet kun je echt een hele hoop met strings. Ze zijn alleen nooit even betrouwbaar. Een string is namelijk nooit integer. En of je nu een lange of een korte string hebt, een vaste of een variabele, je kunt er in elk geval erg mee lachen!

Nog een paar leuke uitspraken over strings:

“Ik heb nu een nieuwe string”
“Ik kan hem die string niet meegeven”
“Hij pakt gewoon die string”
“Mijn string is niet meer zichtbaar”
“Ik ben mijn string kwijt”
“Ik zag een string voorbij komen”  – [update: 26 april 2010]

… en veel veel meer …

Geloof het of niet, maar dit soort uitspraken hoor je bij mij op het werk dus IEDERE DAG!

Inmiddels is er ook een Deel 2 verschenen in deze string-verzameling. Die vind je hier.

image by Phim Anh, edited by Gsorsnoi

Gisteren rond de klok van vier kantelde een driewielig voertuig vlak voor het knooppunt Rotterpolderplein. Even daarvoor werd hij ingehaald door een Mini. De bestuurder meende in de Mini een man te hebben gezien die vanachter zijn stuur deed alsof hij een teddybeer de omgeving liet zien.
Het incident leverde onze asfaltjungle een file op van vijftien kilometer. ‘s Avonds na elven werd de weg weer vrijgegeven i.v.m. een door de gekantelde driewieler veroorzaakte kettingbotsing. Of kwam het nou door die teddybeer?