Mensen inspireren
Een woord, een lach, een zucht
Mensen inspireren
De humor in een klucht
Om wat de mensen denken
Kraakt het boven in die kop
Te spreken en te schrijven
Ik noteer het alles op

Dagelijks wordt je gevoed
Het puntje van je tong
Wat mensen al niet zeggen
Het galmt in mij, de gong

De weerklank van die woorden
Die je trillen en bewegen
Ik kan het dan niet laten
Het wordt me ingegeven
En mensen inspireren
Wat zij er dan van denken
Er dagelijks van te leren
Wat de ander zegt

Het is een mooi gegeven
Ook mensen irriteren
Zijn mening blijft maar kleven
Maar oh wat haat ik hem

Er wordt wat afgedacht
We blijven filosoferen
Mensen overdenken
En ook het ander eren

Wat zij zegt is niet wat hij denkt
Maar oh wat mooi gesproken
Hij is op slag verliefd
Door haar mijn hart gebroken

Zeg maar hoe je het wil hebben
Ik pen het alles neer
Mensen fantaseren
En ik wellicht nog meer

Zeg maar wat je zegt
Mag ik het dan noteren
Mag ik het prefereren
Te zeggen wat je zegt

(Aan die mensen die mij dagelijks inspireren te zeggen wat ik zeg)