‘mj is dood’ was de letterlijke tekst die ik van mijn broer kreeg ge-sms’t toen ik vrijdag 26 juni nog in bed lag. Later kreeg ik ook zo’n sms van mijn vrouw, zij was onderweg naar haar werk en had het nieuws in de krant gelezen.
Zelf had ik het nieuws op dat moment nog niet via andere media vernomen. Dankzij de uitblijvende verhuisservice van een welbekend postbedrijf zijn wij afgesloten van radio, televisie, telefoon en internet. Daar baalde ik natuurlijk enorm van, omdat ik als Michael Jackson-fan hierdoor de moderne media-bronnen moest missen en daarmee afhankelijk was van de sms-tamtam. De belangstelling van mijn vrienden en familie was wel erg indrukwekkend. Dat deed me wel goed.

Ik stond dadelijk op uit mijn bedje en zocht mijn heil in de ouderwetse sprietantenne van mijn draagbare radio. Tussen het buitenaards aandoende geruis op FM-zenders door ving ik nieuwsberichten op van de radioprogramma’s die bol stonden van Moonwalker-feitjes.

Toch heb ik wel een traantje moeten wegslikken bij elke keer dat het feit dat hij er niet meer is werd genoemd. Ik was net dertien dat ik via een vriendin op onze camping in aanraking kwam met Michael Jackson. Zij was al een geruime tijd fan van deze legendarische man en liet mij zijn videoclips zien. Daarin zag ik Macauley Culkin ruziën  met zijn vader aan het begin van een clip. Aan het einde van die clip was in zowel onder de indruk van de videoclip zelf (inclusief morphing) als de muziek van MJ. Ik werd fan.

Zijn jongere zus Janet volgende al gauw als mijn tweede idool.

‘Ben’ was niet alleen mijn eerste album, het was ook mijn allereerste gekochte van een CD. Andere CD’s bezat ik nog niet. In rap tempo moest ik een CD-rek aanschaffen om mijn albums een onderkomen in te geven. En mijn broer, met wie ik mijn kamer deelde, moest mijn kruiskreten aanhoren en mijn belabberde Moonwalk imitaties aanzien. Mijn zus kon er niet van slapen. Die sliep een kamer naast ons.

Zelfs Doubleyou en de Moraelridder heb ik nog eens zover gekregen om samen met de MJ-vriendin naar een fanclubdag te gaan om dat fenomeen eens te mogen aanschouwen. Hoe moesten zij zich toen gevoeld hebben?

“De King is dood” kun je Lisa Marie Presley nu een tweede maal horen zeggen. Even onwerkelijk als logisch galmt het door mijn verstand. Hoe kan het? Waarom hij?
Maar aan de andere kant: die man werd geleefd, al vanaf zijn vierde. Het is nog een godswonder dat hij zolang heeft kunnen blijven dansen als een Fred Astaire (groot inspirator voor Michael!).

Michael, this is it … rest in peace.

Nee, deze prachtige samenstelling heb ik niet zelf verzonnen. Het lijkt me zelfs sterk dat de Spitsschrijver dit woord zelf heeft bedacht. Dit woord trok mijn aandacht bij het lezen van een artikel in de Spits over de nieuwe spellengeneratie waarbij de gamer na een uur het zweet op het lijf heeft staan door sportieve inspanning. Ik heb het natuurlijk over de Wii en diens (komende) opvolgers.
Nog voor ik het zelf door heb begin ik dan te mijmeren hoe zo’n mooi woord ontstaan kan zijn? Zou het een letterlijke vertaling kunnen zijn van een Japanse of Amerikaanse kreet die aan de nieuwe besturingsvorm is opgehangen? ‘Knoppenbesturing’ is niet langer een modern begrip. Iedereen weet meteen wat ermee bedoeld wordt. Met ‘wapperbesturing’ natuurlijk ook. Maar het effect bij deze nieuwere kreet komt over als een welkome ontmoeting met een nieuw fenomeen.

Ik kan me niet herinneren dat ik heb lopen ‘wapperen’ met mijn Amiga joystick om Sonic en Tails rondjes te laten draaien door buizen. Daarmee leek ik meer op een bezeten cafeïnejunk die zich uitleeft op een ouderwetse koffiemolen. De blaren staan nog op mijn handpalmen.

Als nieuwe samenstellingen zo prachtig en ondubbelzinnig worden geboren, dan leef ik helemaal op zodra ik ze lees, hoor of hanteer. Geweldig vind ik het. Voor een samenstelling die ik wat verderop in hetzelfde gratis dagblad aantrof kon ik veel minder enthousiasme opbrengen: ‘hondenpoepruzie’.
De betekenis is even ontegensprekelijk duidelijk, maar een charmant innovatief woord die aanvulling kan geven op onze Nederlandse woordenschat vind ik het zeker niet.

‘Wapperruzie’ of ‘hondenpoepbesturing’ wellicht? Neh!!!!

Bedrijfsnaam:
Kernfusie kapsallon Borschelle

Locatie/Standplaats:
Borschelle

Salaris:
ZB 348,- bruto per maand, exclusief de borg voor het te gebruiken materiaal à ZB 165,-.

Bedrijfscultuur:
In een ietwat verlaten fabriekshal is jouw kapperzaak geïnstalleerd onder het fluorescerende schijnsel van de kernreactor. In dit lichtend bedrijf heb je geen last (meer) van gespannen collega’s die je het werk bemoeilijken door de geladen concurrentiestrijd.

Functieomschrijving:
Gebruikmakend van een speciaal instrument wat een afgeleide is van de kernfusiereactor ‘knip’ je de haren van klanten die hun gepunker punnikt kapsel helemaal zat zijn. Aangezien de punker punniker zoveel secondenlijm, mortel en kunstgebit pasta heeft toegepast om het kapsel van de punker in model te krijgen zal er kernfusie nodig zijn om de boel weer te ontbinden.

Functie-eisen:
Je moet enige jaren ervaring hebben als uitsmijter of omelet en bent daarbij een zeer bedreven fietsensteler.
Daarnaast is het wenselijk dat je op de kleuterschool je knip- en plak diploma heb gehaald en weet hoe je een doe-het-zelf deeltjes versneller in elkaar plakt.

Dienstverband:
Tot je groen of geel ziet of oplicht.

Solliciteren:
Interesse in deze functie? Reageer direct en stuur je motivatie inclusief CV naar werving@wsnoi.com of kijk op onze website: http://wsnoi.com/tn/

Opmerking:
Graag op je eerste werkdag je Dora gastandenborstel meenemen!

Wat is mijn Zbersibarnensalaris in euro’s?
ZB 348,- was op peildatum 1 mei 2009 E 4.350,-.

Waar ‘eenvoud’ en ‘kunst’ in één zin voorkomen heb je al gauw mijn aandacht. Ik ben een kunstliefhebber en beoefen het ook wel eens als ik daar zin in heb. Dus als er weinig moeite gedaan hoeft te worden om kunst te creëren die mensen nog lang zal heugen, dan vind ik dat knap.

André van Duin is wat mij betreft niet in het hokje te plaatsen: ‘je haat hem’ of ‘je houdt van hem’. André lijkt mij een prima kerel die bij vlagen echt bijzonder lachwekkend kan zijn. Maar ik heb ook zeker mijn momenten dat hij zo flauw is dat ik betwijfel of een flinke hand pekel ons zal redden.

Met de Dik Voormekaar-show had hij mijn lachspieren toch prima in zijn greep. Wie de show kent weet dat hij naast de typetjes die hij met meneer de Groot (Ferry de Groot) neerzet ook filmpjes van zijn sketches toont. In één van die filmpjes treffen we een man in diens woonkamer aan met een kartonnen doos zo groot dat er makkelijk een mens in past. Hij heeft de doos net laten bezorgen door een postbeambte en is enthousiast over zijn verwachting van de inhoud. De man, gespeeld door André, speelt quasi verrast wanneer hij de doos heeft geopend en staart naar de inhoud: een opblaaspop.

Hier begint het knappe wat ik als kunst beschouw: de opblaaspop is gespeeld door een vrouw van vlees en bloed en heeft in de doos aanvankelijk de houding aangenomen van een opgevouwen opblaaspop. Wij als toeschouwer zien daar (afgezien van de opdruk op de doos) nog helemaal niets van. Dat is totdat André vol ongeduld besluit de pop op te blazen. Hij neemt één van de armen van de vrouw uit de doos en begint op haar duim te blazen.
De vrouw popt uit de doos als een vlinder uit zijn cocon. Het is zo magnifiek gespeeld dat je respect krijgt voor de sluitende gelijkenis met een echte opblaaspop. Ik zal er wel verstand van hebben hoor ik je denken.
André zuigt zijn longen nog eens vol zodra de opblaaspop rechtop in de doos staat en blaast er de finishing touch in. Haar mond vormt zich naar een ringvorm zoals we die kennen van zo’n pop en – hoe prachtig – haar borsten puilen ineens uit tot twee indrukwekkende prammen.
Compleet met prima in het beeld van een opblaaspop passend kledingsetje staat daar een mans stoutste droom ‘opgeblazen’ en al. De sketch gaat verder, waarin de zo gespeelde zoutzak André op een ‘droge’ manier zijn avond vult met deze plastische dame teneinde haar per ongeluk leeg te laten lopen en er zelf zo ook een einde aan maakt.

Natuurlijk vermaak ik me prima met dit optreden.

Losgezien van de associatie en de verwerkte grappen in dit optreden, vind ik dit spel zo knap nagespeeld, dat André en zijn team hier echt mijn respect weer mee hebben verdiend.

Ga het zien!

André van Duin – Inflate a Mate

Bedrijfsnaam:
De Boeddhistische Melktuin

Locatie/Standplaats:
Op de top van de hoogste berg in Uitgeest en aangrenzende weilanden.

Salaris:
Als uitverkorene in deze spiritualiteit ben je niet in geld geïnteresseerd.

Bedrijfscultuur:
Afhankelijk van het weer vinden de werkzaamheden plaats in de serene rust van de Uitgeester weide alwaar koetjes en kalfjes gras grazen of in de stal.
Je wordt omgeven en aanbeden door de Melkmonniken die je op elk gewenst moment zullen voorzien van een glaasje verse melk.

Functieomschrijving:
Als geestelijk en politiek leider van Uitgeest dien je de mensheid met de verkondiging van het geloof in het Melk. Gekleed in een wit gewaad met zwarte vlekken mediteer je dagelijks door te balanceren op je tong in het weiland en je armen te spreiden.
Je adviseert de monniken hoe zij het geloof in het Melk kunnen verkondigen aan de mensheid door ze undercover te laten optreden als Melkgetuigen. Zij zullen de inwoners van Uitgeest dagelijks deur-aan-deur verkoop doen van melkproducten. Daarnaast leer je ze hoe er rodeo moet worden gereden op een ongemolken koe ter bereiding van yoghurt en karnemelk.
‘s Avonds beoefen je de kunst van dreadlocks punniken van eigen rughaar.

Functie-eisen:
Je moet in het bezit zijn van een tongpiercing en enige ervaring hebben als koeienfluisteraar. Verder moet je geloven in het Melk en rij je op een witte motor. Mocht je last hebben van de grasvariant van hooikoorts en koemelkallergie, dan wordt acquisitie op deze vacature ontraden.
Dresscode: dreadlocks met kralen, wit gewaad met zwarte vlekken en oogballentatoo op de oogleden.

Dienstverband:
Vanaf het vierde tot het honderdste levensjaar.

Solliciteren:
Interesse in deze functie? Reageer direct en stuur je motivatie inclusief CV naar werving@wsnoi.com of kijk op onze website: http://wsnoi.com/tn/

Meer dan veertien spenen per zeug? Dat is pas echt zielig! Genetische vooruitgang? M’n neus! Ze willen extra aandacht gaan besteden aan het toe doen nemen van het aantal spenen per zeug. Zo moeten varkens meer voeding kunnen gaan geven om het overschot van het aantal geboren biggen te kunnen opvangen.

Momenteel bieden varkensfokkers kunststof vaten vol met dode biggen langs de kant van de weg aan om van gestorven biggetjes af te komen. Deze arme zieltjes hebben de dood gevonden omdat mamma geen melk meer voor ze had. In plaats van zich te richten op het terugbrengen van het aantal geboortes wil de sector deze arme varkens verder uitmelken om geen achteruitgang te zien in de vleesproductie. Het varken is hiermee nog nadrukkelijker een wegwerpproduct geworden.Als je het mij vraagt heeft men de varkens zo lang lopen doorfokken dat de eicellen van deze dieren voorgesteld worden door een platte schijf met twee gaten erin. Oftewel: een varkensneus. De ingebrachte spermacellen krijgen zo een tweede kans op bevruchting zodat er meer big (lees: vlees) kan worden geproduceerd.

Klinkklare onzin natuurlijk. Wat mij betreft gaat die kreet ook op voor de bedachte oplossing om varkens van meer spenen te voorzien. Ik vind het woord ‘zeug’ een lugubere en zielige klank krijgen op deze manier.

Laten we hopen dat dit niet tot enige zeugma’s leidt…

Aanvulling: 
Dankzij collega Johan hierbij nog enige extra informatie over varkens:
http://www.kinderboerderijdebrink.nl/index.php?option=com_content&view=article&id=31&Itemid=42
Zie kopje ‘Biggetjes’.

Ik kan geen was zijn omdat ik dat al ben geweest. Maar ik kan wel is worden als ik was ben geweest. Toch kun je nooit was worden als je nooit is bent geweest.

Ik ben geen racist.

Er worden hier vaak scootertheekransjes gehouden door de opgeschoten jeugd. Vernieling schijnt hier tegenwoordig tot de primaire levensbehoeften te horen. Dat deze mensen veelal van etnische afkomst zijn is natuurlijk wel opvallend. Maar dat maakt mij nog geen racist.
Onder het asociale volk zitten namelijk ook veel Nederlanders.

Waar ik mij meer aan erger zijn de mensen die menen dat ze het wel goed doen en anderen ondertussen mateloos irriteren.

Ik ben werkzaam geweest in Amsterdam aan het Weesperplein. Om daar vanuit de gemeente Velsen te komen was ik gewoon gebruik te maken van een snelle veerdienst vanuit mijn gemeente. Deze veerdienst bood de mogelijkheid mijn fiets boven op het dak te plaatsen, zodat ik vanaf het station gemakkelijk naar het Weesperplein kon fietsen.

Het is soms veiliger om aan de rotonde rond de Arc de Triomph te knikkeren zonder dood gereden te worden dan te fietsen in het centrum van Amsterdam. Ik opteer daarom om die Noord-Zuidlijn voorlopig te schrappen en dit geld te investeren in extra fietsrijbanen. Spitsstroken, carpoolstroken voor tandembezitters en op- en afritten voor fietsers zouden de fietspadenhel van Amsterdam soms best sieren. Een achtbaanervaring is er niets bij.

Enige andere fietspadirritatie is dan ook uit den bozen. Van elke dag dat ik naar het Zuidoosten van het Amsterdamse centrum mijn bedevaart naar mijn werkgever heb afgelegd is er niet één dag aan mij voorbij gegaan dat ik niet in conflict ben geweest met zo’n fietsende camper.
Kinderen met de meest onuitsprekelijke kakkersnamen, pedalen bezet met elke dag vers opgelikte bruinleren herenschoenen (of nog erger: sandalen), retro knijptoeters en meestal mannelijke bestuurders met pandjesjassen, dure monturen en kapsels waar Harry Potter en Jan Peter Balkenende spontaan geil van worden.
Ngh! Ik vind het verschrikkelijk!

In al die tijd dat ik aanvaringen heb gehad met bakfietsen is dit het volk dat ik als bestuurder van een ‘kakfiets’ ben tegen gekomen.

Mijn irritatie is compleet als ik zo’n bakfiets spot die het hele fietspad in beslag neemt en mij de doorgang blokkeert. Ze kúnnen een beetje opzij. Maar dat vertikken ze. Ongegeneerd sjokken ze voort in hun zondags tempootje. Er normaal omheen rijden is er dan niet bij. Ik zou ook niet durven: Wammes Waggel zwalkt nog minder als hij loopt.
Mensen, ik heb echt geen bloedhaast, maar ik wil wel een beetje normaal op tijd op mijn werk arriveren.
Plotseling stoppen kunnen ze ook goed. Eén van de kids in de bak presteert het om iets náást die enorme laadklep te laten vallen. Paps knijpt natuurlijk meteen zonder op of om te kijken de rem in. Vervolgens klap ik op de achterkant van die bakfiets of weet met enige marge stil te houden.
Je schrikt je dan toch kapot?

Ik zie maar één oplossing:
Sluit deze mensen op in de Teletubbie-heuvels met meters hoge hekken erom.  Leg daar een flink netwerk fietspadasfalt aan zodat ze  zich de hele dag kunnen uitleven op hun bakfiets. Geef ze een blauwe zelfstudiemap ‘Hoe leer ik niet alleen naar mijn ego te luisteren?’ en heropvoeden die lui.

Mijn krijg je van z’n leven niet op of in zo’n kakfiets. Laat dat duidelijk zijn.

Het is vermoedelijk aannemelijk – maar ik ben er allicht niet helemaal zeker van –  dat ik denk dat het misschien hoogstwaarschijnlijk mogelijk is dat het zou kunnen dat het waarschijnlijk nog denkelijk plausibel kan zijn wellicht.

Opgemaakt door Tanya Taresse:  01 mei ’09, Gohes City

Waarde collegae, u die gemachtigd zijt,

                             In het kader van onze kwaliteitsmaatstaven en het nijpende docententekort aan onze vakopleidingen wil ik jullie de volgende vacature overleggen.

Door het almaar toenemende succes t.a.v. de Tycoon Newspaper trekken we steeds meer reporters aan om de mensen van nieuws te verslaan. Zoals jullie welbekend kan het toetreden tot deze zichzelf respecterende onderneming zonder een zware selectie procedure niet worden toegestaan. Om hen die deze selectie met succes hebben doorlopen allen van een gedegen achtergrond te kunnen voorzien willen wij een docent(e) taalrapistie aantrekken. Hij/zij zal de aanstormende talenten de kunde van het taalverkrachten goedschiks dan wel kwaadschiks trachten bij te brengen.

Uiteraard zien we erop toe dat deze docent(e) zelf ook van goeden huize komt waar het de linguïstische rapistologie aangaat. Hiervoor dient de nieuwe medewerker een eed af te leggen. Ik kan mij daarin geen betere ambtsbekleders voorstellen dan onze eigen Doubleyou en onze Moraelridder. De eed wordt traditiegetrouw afgelegd te Ooboobenoosy alwaar Guido, onze Beowulf van de keuken, voor een passende versnapering zal zorgen. Zoals jullie welbekend dient de eed te worden afgenomen in seculiere vorm beginnende met:
“Ik zweer u dat ik …”
afsluitende met:
“Zo waarlijk helpe mij Gsor almachtig”
Erop vertrouwende op jullie steun te kunnen rekenen ligt er een royale passende vergoeding voor u klaar uitgedrukt in Zbersibarn.

Met gevoelens van de meeste hoogachting,

Gsor Snoitasilivic Llafo Dog

Bedrijfsnaam:
Tycoon Newspaper

Locatie/Standplaats:
TN Hoofdkantoor, gevestigd te Gohes City

Salaris:
Bruto ZB 4430,- p/maand.

Bedrijfscultuur:
Je werkt zowel op ons hoofdkantoor als op één van onze vele locaties. De sfeer is niet te plaatsen in de maatstaven ‘formeel’ of ‘informeel’. Dat is zo’n onzin. Hier heerst een Tycoon sfeer. Wat dat ook moge wezen.

Functieomschrijving:
Als docent taalrapistie is het jouw taak junior reporters het vak taalverkrachten bij te brengen. Taalrapistie doe je niet zomaar. Daar is een gedegen vakopleiding voor nodig die jij de reporters bij brengt.
Op ons hoofdkantoor bereid je je lessen voor en draag je zelf zorg over de planning hiervan op de beschreven locaties. Reservering van opleidingsruimten, vergaderzalen en hutten op de hei behoren hier ook toe. Verder zorg je voor een tijdige controle van het aanwezige materiaal op de locaties voor de lessen en controleer je / laat je controleren of de apparatuur gebruiksklaar is.

Functie-eisen:
Je bent een afgestudeerd taalrapist en beschikt over een ruime kennis van de languale rapistologie. Communicatieve vaardigheden in taalverkrachting zijn een vereist.

Dienstverband:
Zeker en vast.

Solliciteren:
Interesse in deze functie? Reageer direct en stuur je motivatie inclusief CV naar werving@wsnoi.com of kijk op onze website: http://wsnoi.com/tn/

Opmerking:
Vóór je eerste werkdag wordt er een eed afgenomen door Doubleyou en onze zedenmeester De Moraelridder.

Wat is mijn Zbersibarnensalaris in euro’s?
ZB 4430,- was op peildatum 1 mei 2009 E 55.375,-.