Ik ben geen racist.

Er worden hier vaak scootertheekransjes gehouden door de opgeschoten jeugd. Vernieling schijnt hier tegenwoordig tot de primaire levensbehoeften te horen. Dat deze mensen veelal van etnische afkomst zijn is natuurlijk wel opvallend. Maar dat maakt mij nog geen racist.
Onder het asociale volk zitten namelijk ook veel Nederlanders.

Waar ik mij meer aan erger zijn de mensen die menen dat ze het wel goed doen en anderen ondertussen mateloos irriteren.

Ik ben werkzaam geweest in Amsterdam aan het Weesperplein. Om daar vanuit de gemeente Velsen te komen was ik gewoon gebruik te maken van een snelle veerdienst vanuit mijn gemeente. Deze veerdienst bood de mogelijkheid mijn fiets boven op het dak te plaatsen, zodat ik vanaf het station gemakkelijk naar het Weesperplein kon fietsen.

Het is soms veiliger om aan de rotonde rond de Arc de Triomph te knikkeren zonder dood gereden te worden dan te fietsen in het centrum van Amsterdam. Ik opteer daarom om die Noord-Zuidlijn voorlopig te schrappen en dit geld te investeren in extra fietsrijbanen. Spitsstroken, carpoolstroken voor tandembezitters en op- en afritten voor fietsers zouden de fietspadenhel van Amsterdam soms best sieren. Een achtbaanervaring is er niets bij.

Enige andere fietspadirritatie is dan ook uit den bozen. Van elke dag dat ik naar het Zuidoosten van het Amsterdamse centrum mijn bedevaart naar mijn werkgever heb afgelegd is er niet één dag aan mij voorbij gegaan dat ik niet in conflict ben geweest met zo’n fietsende camper.
Kinderen met de meest onuitsprekelijke kakkersnamen, pedalen bezet met elke dag vers opgelikte bruinleren herenschoenen (of nog erger: sandalen), retro knijptoeters en meestal mannelijke bestuurders met pandjesjassen, dure monturen en kapsels waar Harry Potter en Jan Peter Balkenende spontaan geil van worden.
Ngh! Ik vind het verschrikkelijk!

In al die tijd dat ik aanvaringen heb gehad met bakfietsen is dit het volk dat ik als bestuurder van een ‘kakfiets’ ben tegen gekomen.

Mijn irritatie is compleet als ik zo’n bakfiets spot die het hele fietspad in beslag neemt en mij de doorgang blokkeert. Ze kúnnen een beetje opzij. Maar dat vertikken ze. Ongegeneerd sjokken ze voort in hun zondags tempootje. Er normaal omheen rijden is er dan niet bij. Ik zou ook niet durven: Wammes Waggel zwalkt nog minder als hij loopt.
Mensen, ik heb echt geen bloedhaast, maar ik wil wel een beetje normaal op tijd op mijn werk arriveren.
Plotseling stoppen kunnen ze ook goed. Eén van de kids in de bak presteert het om iets náást die enorme laadklep te laten vallen. Paps knijpt natuurlijk meteen zonder op of om te kijken de rem in. Vervolgens klap ik op de achterkant van die bakfiets of weet met enige marge stil te houden.
Je schrikt je dan toch kapot?

Ik zie maar één oplossing:
Sluit deze mensen op in de Teletubbie-heuvels met meters hoge hekken erom.  Leg daar een flink netwerk fietspadasfalt aan zodat ze  zich de hele dag kunnen uitleven op hun bakfiets. Geef ze een blauwe zelfstudiemap ‘Hoe leer ik niet alleen naar mijn ego te luisteren?’ en heropvoeden die lui.

Mijn krijg je van z’n leven niet op of in zo’n kakfiets. Laat dat duidelijk zijn.

Het is vermoedelijk aannemelijk – maar ik ben er allicht niet helemaal zeker van –  dat ik denk dat het misschien hoogstwaarschijnlijk mogelijk is dat het zou kunnen dat het waarschijnlijk nog denkelijk plausibel kan zijn wellicht.

Opgemaakt door Tanya Taresse:  01 mei ’09, Gohes City

Waarde collegae, u die gemachtigd zijt,

                             In het kader van onze kwaliteitsmaatstaven en het nijpende docententekort aan onze vakopleidingen wil ik jullie de volgende vacature overleggen.

Door het almaar toenemende succes t.a.v. de Tycoon Newspaper trekken we steeds meer reporters aan om de mensen van nieuws te verslaan. Zoals jullie welbekend kan het toetreden tot deze zichzelf respecterende onderneming zonder een zware selectie procedure niet worden toegestaan. Om hen die deze selectie met succes hebben doorlopen allen van een gedegen achtergrond te kunnen voorzien willen wij een docent(e) taalrapistie aantrekken. Hij/zij zal de aanstormende talenten de kunde van het taalverkrachten goedschiks dan wel kwaadschiks trachten bij te brengen.

Uiteraard zien we erop toe dat deze docent(e) zelf ook van goeden huize komt waar het de linguïstische rapistologie aangaat. Hiervoor dient de nieuwe medewerker een eed af te leggen. Ik kan mij daarin geen betere ambtsbekleders voorstellen dan onze eigen Doubleyou en onze Moraelridder. De eed wordt traditiegetrouw afgelegd te Ooboobenoosy alwaar Guido, onze Beowulf van de keuken, voor een passende versnapering zal zorgen. Zoals jullie welbekend dient de eed te worden afgenomen in seculiere vorm beginnende met:
“Ik zweer u dat ik …”
afsluitende met:
“Zo waarlijk helpe mij Gsor almachtig”
Erop vertrouwende op jullie steun te kunnen rekenen ligt er een royale passende vergoeding voor u klaar uitgedrukt in Zbersibarn.

Met gevoelens van de meeste hoogachting,

Gsor Snoitasilivic Llafo Dog

Bedrijfsnaam:
Tycoon Newspaper

Locatie/Standplaats:
TN Hoofdkantoor, gevestigd te Gohes City

Salaris:
Bruto ZB 4430,- p/maand.

Bedrijfscultuur:
Je werkt zowel op ons hoofdkantoor als op één van onze vele locaties. De sfeer is niet te plaatsen in de maatstaven ‘formeel’ of ‘informeel’. Dat is zo’n onzin. Hier heerst een Tycoon sfeer. Wat dat ook moge wezen.

Functieomschrijving:
Als docent taalrapistie is het jouw taak junior reporters het vak taalverkrachten bij te brengen. Taalrapistie doe je niet zomaar. Daar is een gedegen vakopleiding voor nodig die jij de reporters bij brengt.
Op ons hoofdkantoor bereid je je lessen voor en draag je zelf zorg over de planning hiervan op de beschreven locaties. Reservering van opleidingsruimten, vergaderzalen en hutten op de hei behoren hier ook toe. Verder zorg je voor een tijdige controle van het aanwezige materiaal op de locaties voor de lessen en controleer je / laat je controleren of de apparatuur gebruiksklaar is.

Functie-eisen:
Je bent een afgestudeerd taalrapist en beschikt over een ruime kennis van de languale rapistologie. Communicatieve vaardigheden in taalverkrachting zijn een vereist.

Dienstverband:
Zeker en vast.

Solliciteren:
Interesse in deze functie? Reageer direct en stuur je motivatie inclusief CV naar werving@wsnoi.com of kijk op onze website: http://wsnoi.com/tn/

Opmerking:
Vóór je eerste werkdag wordt er een eed afgenomen door Doubleyou en onze zedenmeester De Moraelridder.

Wat is mijn Zbersibarnensalaris in euro’s?
ZB 4430,- was op peildatum 1 mei 2009 E 55.375,-.

Bedrijfsnaam:
Resneezel NV

Locatie/Standplaats:
Terneuzen

Salaris:
ZB 184,- bruto per maand inclusief mondkapje en onbeperkt zakdoekjes gebruik.

Bedrijfscultuur:
Erg afwisselend daar de werkzaamheden bestaan uit verkoop aan de deur.

Functieomschrijving:
Vanachter een mondkapje verkoop je half volgesnoten zakdoekjes aan de deur. Op advies van iemand die zich de rijkste eend ter wereld noemt kan de kredietcrisis de kop worden ingedrukt door halfvolle tissues aan de man te brengen. “Het zou zonde zijn om al die onbesnoten stukken katoen ongebruikt te laten” aldus de heer D.Duck.

Functie-eisen:
Je beschikt over een uitstekende weerstand en hebt een betere gezondheid dan een school vissen.

Dienstverband:
Zo vast als hoest maar zitten kan.

Solliciteren:
Interesse in deze functie? Reageer direct en stuur je motivatie inclusief CV naar werving@wsnoi.com of kijk op onze website: http://wsnoi.com/tn/

Opmerking:
Voor meer info kun je contact opnemen met de heer Ad Shoe.

Wat is mijn Zbersibarnensalaris in euro’s?
ZB 184,- was op peildatum 1 mei 2009 E 2.300,-.

Soms stuit je tijdens het zoeken naar een ‘nieuw’ koophuis op advertenties van aangeboden koopwoningen waar je een ongeluk van schrikt. Vaak worden huizen op sites ‘mooier’ beschreven dan ze in werkelijkheid zijn.
Geïnspireerd op zo’n woning biedt Wsnoi de volgende woning te koop aan:

T.van der Lindenlaan 211, te Sandvoort

Vraagprijs    € 79.100 k.k.

Omschrijving:
Nabij het centrum van Sandvoort staat deze eenvoudige hoekwoning welke uitermate geschikt is voor iemand met 2 rechterhanden. Betreft een monumentaal pand en is gedeeltelijk gestoffeerd. De woning dient van beneden tot boven compleet aangepakt te worden. De woning beschikt over een zonnige achtertuin op het westen.
[ Lees: In het drukke centrum van Sandvoort staat dit antieke krot en moet eigenlijk helemaal opnieuw worden opgebouwd. Staat al bijna anderhalve eeuw op de monumentenlijst en de gemeente wil er graag vanaf. Huis ligt vol stof. Indien de jungle in de tuin volledig wordt weggesnoeid, maak je tegen de late middag nog kans een glimp van de zon op te vangen. ]

Indeling:
Entree met (2 groepen) meterkast. Beschikt over een eenvoudige keuken met toegang tot de bijkeuken. Er is een ruimte met de mogelijkheid voor badkamer en toilet. De ruime woonkamer heeft openslaande deuren naar de zonnige achtertuin op het westen. Eetkamer met doorgang naar hobby-/slaapkamer.
[ Lees: Bij binnenkomst in de woning sta je meteen in de meterkast. Eén groep had voldoende geweest voor de gehele woning, maar de naastgelegen coffeeshop doet ander gebruik van de tweede groep vermoeden. Voor de sanitaire voorziening wordt verwezen naar de tuin. De deuren van woonkamer naar tuin gaan al een eeuwigheid niet goed dicht. Eethoek met bedstee. ]

1e verdieping:
Voorzolder met wastafel en enige bergruimte. Tevens een tweede royale slaapkamer.
[ Lees: Op een smalle overloop met plaats voor een ledikant komt een roestig kraantje uit de muur en biedt via een schot toegang naar een sluipruimte. Anno 1886 paste er gemakkelijk een bescheiden gezinnetje in de slaapkamer. ]

Bijzonderheden:
– De huidige verkoper heeft niet in de woning gewoond. De huidige verkoper is ook nooit op de hoogte geweest van de huidige staat van het onderhoud;
– de woning is een gemeentelijk monument;
– nabij in het centrum gelegen;
– openbaar vervoer is op loopafstand.
[ Lees: De gemeente probeert al jaren van dit gedrocht af te komen. Er is een fotograaf gek genoeg gevonden om met gevaar voor eigen leven een paar foto’s te schieten. Naar zijn zeggen spookt het er nog steeds.
Eenmaal een stap gedaan te hebben in de woning, hoop je dat de bus snel komt om te kunnen vluchten. ]

Bouwjaar                   : 1886
Inhoud                       : ca.126 m3
Woonoppervlak        : ca. 81 m2
Perceeloppervlak     : 132 m2
Aangeboden sinds   : 1886

Status                        : Kan direct worden bewoond.
[ Lees: Nadat het huis geheel nieuw is opgebouwd. Vraag dus wel eerst even het maximaal mogelijk aantal vakantiedagen op om de herbouw te kunnen starten. ]

Aantal kamers           : 4 (2 slaapkamers)
[ Lees: Woonkamer met rotte vloer + eethoek met bedstee +  smalle overloop +  knus slaaphok. ]

Aantal woonlagen     : 2
Voorzieningen           : Kabel     [ Lees: Ondefinieerbaar draadje dat toevallig op de vloer ligt. ]

Geen isolatie
Energielabel              : N.v.t. [ Lees: bestonden beide nog niet. Muur is enkelsteens. ]
Verwarming               : Moederhaard
Warm water               : Geen    [ Lees: er stroomt wel wat bruine vloeistof uit de kranen. ]

Ligging                        : Gelegen aan het centrum met prima uitvalswegen [ Lees: rete druk. ]
Achtertuin                  : 50 m² (10m diep en 5m breed)
[ Lees: Totaal overwoekerd! Laatst is hier nog een sabeltandtijger gespot. ]
Ligging tuin                : Gelegen op het westen

Schuur/Berging         : Aangebouwde stenen berging
[ Lees: Het huis was oorspronkelijk een hooischuur waar ooit een moestuintje naast is aangelegd. ]

Als programmeur kom je nog wel eens wat rare code tegen wat soms wat gegrinnik oplevert. Deze rare code ontstaat vaak als gevolg van het samenvoegen van kreten om code of codefragmenten een herkenbare naam te kunnen geven. Onze Straatsoldaat kon zich bij het analyseren van deze code dan ook een levendige voorstelling maken bij wat de programmeur hier mee had bedoeld!

In een programma waar het geslacht van een persoon moest worden bepaald kwam hij de volgende code tegen:
PERFORM MAKE_SEX USING NPAT-GSCHL SEX.
Deze code had inderdaad geen toelichting meer nodig. Hooguit voorlichting.
Wat is dat toch een leuk vak dat programmeren!
Ik vraag me dan serieus af hoe deze programmeur destijds zijn werkdag zonder te geiten is doorgekomen. Dit moet toch hilariteit op de werkvloer hebben opgeleverd lijkt mij zo!
Of is het reëler mij een voorstelling te maken van onze toekomstige voortplantingsmethode? Meer en meer wordt onze wereld overgenomen door robots. In de industrie wemelt het ervan!
Veel langer zal het dus ook niet meer duren voordat de nieuwe ‘generatie mens’  geproduceerd wordt door machines en baby’s kunnen worden gedownload.

Wanneer ik één van mijn collega’s vraag of hij iets te drinken wilt hebben, kan ik er bij hem op wachten dat hij me om sinaasappel thee zal vragen.
Prima, doen we dat toch?
Dat wordt alleen wat anders als er alles behalve sinaasappelthee in de voorraad aanwezig is. Dan is hij gedwongen zijn smaak keuze anders op te geven of voor een andere versnapering te kiezen.
Zo ben ik een keer op zijn antwoord ‘doe maar een smaakje’ terug gekomen met Munt thee en een zakje van de Turkse variant van die smaak. Uiteraard met opzet, omdat ik weet dat die smaak op ons werk niet erg geliefd is. Persoonlijk vind ik het zelf ook helemaal geen theesmaak, maar daar terzijde.

De grap is geweest, er werd wat wrang op gelachen. Hij ging zelf maar lopen om een theesmaak te vinden die wel was te verteren.
Er is alleen een moment dat je iets aan die twee ranzige theezakjes moet doen die op je bureau slingeren. Prima. Zit ik ook niet mee. Dan breng ik ze toch terug? Zo gezegd zo gedaan. Alleen het terugbrengen van deze theezakjes verliep wat ongewoon.

Het geval zat zo dat ik weer eens last had van de zogenaamde ‘overflow’. Dit maande mij om zo snel te haasten naar het toilet als in mijn fysieke mogelijkheid lag. Onderweg had ik dan nog de taak om die theezakjes terug te brengen.
Aangekomen bij de koffiecorner wierp ik zo achteloos als ik maar kon de theezakjes in de richting van het openstaande theedoosje. En wat denk je? Zoals het een echte Michael Jordan betaamd, dunkte ik de twee theezakjes beide bij de juiste smaak.

Mission Accomplished (beide trouwens maar dat terzijde).

Door een ongelukkige weerslag kwam er sedert 1800 meer schot in de zaak van een radiodraaier die met een shoarmarol de schok had overleefd toen deze secuur voor de security een segmentje te veel had aangedraaid van het motoriek bij het murmelen aan het museumstuk door een te grote portie morfine in de door slagaderlijke bloeding veroorzaakt krijsen uit het strotje van een krijgshaftig handvaardigheidleraar die door zijn troef uit te spelen handtastelijk werd en toehapte op het aanleren van de esthetica en zo zijn comeback maakte om vrijgezelle oploskoffie op te potten aan de wandrekken om het door de slijk te halen zodat het vluchtig door de voortuin naar het bejaardentehuis kon kreupelen en zo de pijp aan Maarten gaf om de voortplanting van de blauwe verificatie aan de vaat te zetten men nu welwillend kernreactoren door radioactievelingen zekerheidshalve op de zaterdag verbiedt zeepaardjes aan het einde van je Latijn te laten wegslepen.

Waarschuwing: niet geschikt voor mensen met een zwakke maag!

“Vliegende ratten zijn het!” zei de kalende man altijd. Hiermee duidde hij zonder enige twijfel op de meeuwen die hem het leven zuur hebben gemaakt. En anders die van een vriend van mij wel.

Voordat wij in het visuele voorstellingsvermogen van deze kale kikker kruipen nemen we je eerst mee naar een duister verleden waarin je de kale man en mij aantreft. En niet onbelangrijk in dit verhaal: een vriend van mij die koste wat kost anoniem wenst te blijven.
We bevinden ons op een braakliggend terrein wat voornamelijk uit mul zand en gras bestaat. Hierin treffen wij ook wat restanten aan van vergane glorie van het bouwsel wat hiervoor heeft gestaan. Dit terrein staat haaks op een havenweg van een haven welke nog wel actief is, maar de glorieuze visserijtijden van vroeger al ver achter zich heeft gelaten. Verder is het een warme – je mag wel zeggen zweterige dag. Echt zo’n dag dat je jezelf, jonge god dat je bent, lekker op een terrasje zou willen zitten om een pint wel te laten smaken.
Nee, deze anonieme jonge man, zou toegeven aan een klus in de haven om op een braakliggend terrein eens fijn een juweeltje van een riolering aan te leggen. Je kunt je een zwoele zomerse dag niet beter voorstellen. Hup! Spade in de grond, zweet tot in je bouwvakkerdecolleté en een dozijn grijnzende meeuwen in de dakrand.
Pauzerend aan een energy drink slaat de werkgever het tafereeltje in de voor hem liggende geul leedvermakend gade. Terwijl het speeksel zich een weg baant door het gat van een getrokken kies naar een hap boterham met een vette plak kaas, lacht de slavendrijver demonisch.

In een visual ontmoeten we de anonieme jongeman die ploeterende met een spade in de handen zand weg schept uit een geul. In een stiekeme actie komt een aan Catweazel gelijkend creatuur naderbij kruipen om de nietsvermoedende jongeman een handje vogelzaad in de bilnaad te leggen. De jongeman heeft zoveel zweet onder aan zijn rug staan dat hij niets van deze lage streek opmerkt en schept rustig verder.
Wild van de honger en los van elke schaamte duikt het groepje van 12 meeuwen van de dakrand omlaag. In een scheervlucht duikt de eerste meeuw in de bilnaad van de jongeman en doet zich tegoed aan het zaad. Meer gevleugelde ratten volgen. De één naar de ander hapt een mondvol zaad uit de bilnaad van het slachtoffer en vliegt op om gulzig het zaad weg te slikken.
Jankend van de pijn tracht de jongeman tevergeefs om uit de zandgeul te kruipen met een achterwerk rood van de beurse plekken.

Pratend over deze visual werken we rustig door in de geul en houden ons oog angstvallig op de dakrand en de rest van de lucht. Met een citroenzure grimas kan de anonieme jongeman er ook wel om lachen, met een kiespijn van ongekende hoogten. Wat een bouwvakkerdecolleté al niet kan doen met je voorstellingsvermogen. Bah!

Deze jongeman en ik zijn nog altijd goede vrienden, maar de kreet “zaad in je naad” roept nog altijd de ergste nachtmerries in hem op.

Bij deze visual zijn geen echte meeuwen gebruikt en hebben derhalve geen leed ondervonden van het voorstellingsvermogen welke hier opgetekend. Psychische schade niet meegerekend.

Dit is je vast wel eens gebeurd: je rijdt met de trein van A naar B, maar midden tussen de weilanden staat de trein stil. Dat wil zeggen: als je vaak genoeg met de trein hebt gereisd om dit een keer mee te maken. Weinig plezierig. Want dit gebeurt altijd op het moment dat je dit het minst kunt gebruiken, bijvoorbeeld wanneer je haast hebt.
Van het voor laten gaan van een andere trein is geen sprake, want je bevindt je nog op een flinke afstand van het dichtstbijzijnde station.
Niet iedereen zal zich er iets van aantrekken, maar de praktijk wijst uit dat het grootste gedeelte van de passagiers hier toch wat humeurig van wordt. Afhankelijk van de geloofsovertuiging van de aanwezige passagiers zullen verschillende verwensingen door de trein galmen.

De frustratie wordt met de minuut erger, want er komt geen informatie uit de omroepinstallaties van de coupé. Hoe weet je nu wat er loos is? Minuten verstrijken. De doordringende mestlucht begint zich te mengen met de lucht in de coupés.
Na een minuut of tien zie je een ongeduldige passagier opstaan en naar voren lopen. Het is aannemelijk dat deze passagier verhaal wil halen bij de conducteur of machinist.
Tien minuten worden twintig minuten en nog altijd geen bericht over de oorzaak waarom de trein moet stoppen.

Is de trein stuk?
Is de machinist onwel geworden?
Is de machinist de weg kwijt?
Zijn er terroristen aan boord?
Houdt het treinpersoneel een koffiepauze?

…

Na 28 kostbare minuten komt de trein plotseling in beweging. De reis wordt hervat alsof er niets is gebeurd. Wat moet je hier nou mee?

Had er in elk geval een berichtje geweest met de mededeling dat er niet door kon worden gereden omdat een koe zich ophield op de rails, dan had de reactie heel anders geweest. “Ja, logisch, dan kun je niet doorrijden”.
De frustratie is minder en de reden van oponthoud aannemelijker.

Onze kok Guido en Beowulf van de keuken heeft dit een keer aan de hand gehad en spreekt hier van het zogenaamde ‘koe-op-de-rails syndroom’. Als het maar niet besmettelijk is hoop ik dan.