image by chris.corwin, edited by Gsorsnoi

Het werd wel weer eens tijd dat we jullie gingen verwennen met een artikeltje in de categorie ‘Gekalibreerde gedrochten’. Het laatste artikel op de Tycoon Newspaper dateert alweer uit 2008. 6 Augustus 2008 wel te verstaan. Toen schreven we over de Megalodon. Dat artikel en degene die we je nu zullen voorzetten zijn eigenlijk zelfs al veel ouder. Ik schreef ze in 2000, toen er van een digitale versie van de Tycoon Newspaper nog lang geen spraken was. Het zijn verhalen uit de Tycoon Newspaper Archieven.

Hierbij dus het originele verhaal over de Narwal zoals ik deze toen heb geschreven.
De theorie is inmiddels wel wat achterhaald. Maar wat geeft het?
De volgende keer neemt mijn alterego Achmed Liën deze categorie voor zijn rekening. Maar voor nu, nog even mijn oude versie:

Suikerzoet Troetelbeer-gehalte.

Ja ja, geef het nou allemaal maar toe: we hebben allemaal wel eens ‘My Little Pony’ zitten kijken. Die zoetsappige tekenfilmserie met allemaal kleine eenhoorntjes en een suikerzoet Troetelbeer-gehalte. Ze hadden alle kleuren van de regenboog en de één huppelde nog irritanter vrolijk rond dan de ander.
De mannen onder ons denken misschien wel dat ze allemaal zo mannelijk zijn en vol testosteron de stoere knap kunnen uithangen. Maar diep in ieder van deze koele kikkers schuilt nog altijd dat kleine lieve onschuldige ‘My Little Pony’-hartje. Ahum, blêh!

Maar goed, het gaat mij er hier helemaal niet om of je nou een bikkel bent of een softy. Het gaat mij hier om zo’n paardje van dat gnoomformaat. Je weet wel: de eenhoorn. Zo’n lilliput poepfabriek. Zo’n dwergknol met een bovenmaatse breinaald op hun kop. Vind je het gek dat ze alleen bij vrouwen in de smaak vallen? Verschrikkelijk vind ik ze. Toch … inderdaad … ook ik heb ‘My Little Pony’ wel eens gekeken.

Visuele kruising.

Dat dier is zo mythologisch en oud als de Bijbel. Het zou me om die reden ook niet verbazen dat wanneer je bij de schimmel van Klaas op zijn neus tussen de grijze schimmel haren kijkt, er een litteken van die verdraaide lans te vinden is.
Kortom, die bezemsteel van dat arme beest heeft net als Sinterklaas en de Kerstman behoorlijk wat vragen opgeroepen. Heeft er überhaupt ooi t wel eens zo’n beest bestaan? Nee, niet Sinterklaas sufferd!

Er is een stellige stelling waarvan ik vind dat het wel erg geloofwaardig omschrijft hoe de eenhoorn ontstaan zou kunnen zijn. In feite zou de zogeheten ‘eenhoorn’ nog steeds kunnen bestaan. Het dier ziet er alleen niet direct uit als een paard en door de lucht vliegen kunnen ze ook niet. Zwemmen kunnen ze wel.
De eenhoorn zou namelijk worden belichaamd door een kruising tussen een paard en een narwal. Een visuele kruising wel te verstaan!

Bovenmaatse satéprikker.

Een narwal is een dier dat in de Noordelijke IJszee leeft en een behoorlijke lans op zijn kop met zich meedraagt. Even buiten het midden van de kop van de narwal groeit er een spiraalvormige tand uit zijn kop. De narwal is een soort rob en heeft twee tanden. Eén tand blijft echter onderontwikkeld in zijn kaak zitten terwijl de ander naar mate het dier ouder wordt groter en groter groeit. Net zo groot tot het op een dag uit zijn kop groeit tot het formaat van een flink zwaard.
Deze zwaardvormige tand gebruikt hij niet zozeer als wapens als wel als een stoottand om in de paringstijden mannetjes narwallen mee te kunnen wegstoten van het wijfje.

‘Geef mij het vrouwtje anders prik ik je lek’. Zo gebeurt het vaak. Het zwakkere mannetje verliest het dan en wordt uit de groep gestoten of bezwijkt aan de aangebrachte verwondingen. Het vrouwtje heeft hier allemaal weinig last van: zij heeft geen lans en hoeft ook niet te vechten.

Voorloper van Photoshop.

De voornaamste reden waarom men denkt dat de narwal voor eenhoorn moest doorgaan, is omdat ze denken dat men ooit een uit het water opspringende narwal  in het silhouet met een paard op de voorgrond met dit mythische dier moeten hebben aangezien.

Tegenwoordig kunnen we dit met Photoshop veel gemakkelijker voor elkaar spelen. Maar aangezien ze toen nog niet geloofde in Photoshop en Hans Anders pas in de twintigste eeuw werd geboren, kun je ze deze visuele verwarring moeilijk kwalijk nemen.

In het hele verre verleden telde de originele Tycoon Newspaper één reporter meer: Victor Anished.
We zijn recentelijk bezig geweest om de Tycoon Newspaper Archieven wat op te schonen waarbij we wat krabbels van onze verdwenen reporter zijn tegen gekomen.

Koning Pauklos is op reis door Europa. Na Nederland te hebben aangedaan, zijn Duitsland en Denemarken aan de beurt geweest. Helaas kon het bezoek aan Noorwegen niet doorgaan, “Maar…” zo zei stamhoofd Pauklos “… volgend jaar doe ik Noorwegen aan”.

– Krabbeltje van Victor Anished – WAEE Productions 2000.

Hoe het nu gaat met Victor is ons nog altijd een raadsel …

Iets langer dan een jaar geleden werd het Swetsers Zakmes voor de eerste maal op het internet voor een schappelijk prijsje aangeboden. Dit apparaatje verscheen in 2000 al op de markt en was voor die tijd bijzonder revolutionair.
Je kon ermee schaken, je gebit reinigen, muziek mee spelen, foto’s maken, bier mee tappen, conserveren, op het stand liggen, darten, de weg terugvinden in piramides, je kleren ophangen, de gootsteen ontstoppen en nog heel veel meer. Hier kun je lezen wat er nog meer mee mogelijk was.

In navolging van de losgebarsten speculaties van onze Moraelridder over het vervolgmodel zijn de tekeningen hiertoe uitgedacht, doorontwikkeld en uitgetest. Het oude model uit 2000, die pas echt de markt begon te veroveren in 2008, is inmiddels gedateerd zodat we met trots de nieuwere versie kenbaar mogen maken:

Swetsers Zakmes kampeereditie

Bij voorkeur te gebruiken tijdens het kamperen of creperen en is tevens toepasbaar in een riante hotelkamer of bij Nordic walking.

Alfabetische lijst van elementen:
• 800×600 beeldschermresolutiedeïnstallatieprogramma
• André’s opblaaspop
• Bakfietssabotage systeem
• Buxushaag
• Dartbord (valt te combineren met het Swetsers Zakmes uit 2000)
• Diskette van de belastingdienst met de aanslag voor 2009
• Enige wapperbesturing
• Fout hekbordje
• Freeware debugger
• Gratis popup blocker
• Meterkast uit 1886
• Lampenkap volgens de nieuwe spelling
• Wat lucht voor in de fietspomp
• Warme broodjes beenham
• Sladroger
• Sticker van gewogen bananen
• Scrollbalk
• Nieuw alfabet
• Nederlands inburgeringdiploma
• Ontanagramminiseermachine
• Originele danspasjes van de King of Pop
• Inbouw wijnkoeler
• Portie morfine
• Thee-eitje
• Twee haringhechtingen
• Treincoupe inclusief conducteur
• Zbersibarn rekenmachine

Introductieprijs: ZB 65,- (omgerekend E 812,50)

Het Swetsers Zakmes uit 2000 gaat nu in de uitverkoop voor ZB 40,- (omgerekend E 500,-). Zolang de voorraad strekt.
 

Door een ongelukkige weerslag kwam er sedert 1800 meer schot in de zaak van een radiodraaier die met een shoarmarol de schok had overleefd toen deze secuur voor de security een segmentje te veel had aangedraaid van het motoriek bij het murmelen aan het museumstuk door een te grote portie morfine in de door slagaderlijke bloeding veroorzaakt krijsen uit het strotje van een krijgshaftig handvaardigheidleraar die door zijn troef uit te spelen handtastelijk werd en toehapte op het aanleren van de esthetica en zo zijn comeback maakte om vrijgezelle oploskoffie op te potten aan de wandrekken om het door de slijk te halen zodat het vluchtig door de voortuin naar het bejaardentehuis kon kreupelen en zo de pijp aan Maarten gaf om de voortplanting van de blauwe verificatie aan de vaat te zetten men nu welwillend kernreactoren door radioactievelingen zekerheidshalve op de zaterdag verbiedt zeepaardjes aan het einde van je Latijn te laten wegslepen.

Twee miljoen jaar geleden moet het toch wel vreselijk zijn geweest als je de televisie aan zou zetten en daar de opkomende dreun zou horen van een Jaws-film van die tijd. In onze tijd is de mensenhaai al een verschrikkelijk groot en eng gedrocht dat ons de stuipen op het lijf jaagt. Dit lieve beestje van nu ruikt een druppel bloed op 4,6 miljoen liter water. Niet voor niets is hij dan ook de bron van inspiratie geweest voor de films ‘Jaws’.

Eenhaps crackers.

Maar kunt u zich voorstellen dat er twee miljoen jaar geleden een beest op aarde heeft geleefd waarvoor zelf onze mensenhaai een eenhaps cracker zou zijn? 20 miljoen jaren lang terroriseerde de grootste Jaws uit de geschiedenis de woeste wateren van onze wereld. Met kleine vissen en haaien nam deze gigant dan ook geen genoegen. Plankton kwam al überhaupt niet op zijn menukaart voor.

De Megalodon was maar liefst zes keer zwaarder dan onze bescheiden mensenhaai. Zou de Megalodon even met zijn enorme kaak wijd open gesperd boven water komen springen, dan zou hij het niet eens door hebben dat jij per ongeluk op je surfboard zijn bek binnen kwam surfen.  Niets verwonderlijk dus dat een volwassen man met gemak rechtop in de kaak van dit gedrocht kon staan. Als we zijn menukaart nog wat beter bekijken zullen we ons ook niet verbazen dat deze zwemmende auto-vergruizer de walvis als voornaamste voedsel at. Op diverse opgegraven skeletten van de prehistorische walvissen zijn diepe v-vormige groeven terug te vinden.

Bevallige walvissen bevielen hem wel.

De megalodon moet wel een enorme kracht in zijn kaken hebben gehad om door lagen spek heen te kauwen en aldus de botten van een walvis van die tijd dusdanig te kunnen verminken. Vaak werden ongeboren ‘baby’- walvisjes teruggevonden in de skeletten van bevallende walvissen van toen. Deze ongelukkige moeders waren getekend met de kaakafdrukken in de botten terwijl de baby half buiten de baarmoeder moet hebben gehangen. De Megalodon vond bevallende walvisvrouwtjes vast verrukkelijk!

Uitgestorven tandartsen.

Het toeval wil dat ik deze morgen met mijn dochter naar de beugeltandarts moest. Moet je je voorstellen wat een karwei een prehistorische orthodontist moet hebben gehad aan deze oude vriend! Met voorhistorische steigers klom deze durfal tegen het grote gapende gat op dat van boven en onder bezet was met zeker drie rijen tanden zo groot waren als volwassen mannenhanden.  In plaats van slotjes zou de Megalodon lijmklemmen nodig hebben gehad. Binnenbanden van fietsen kwamen eraan te pas om het zaakje op z’n plek te houden.
Zo kom je vanzelf op de onomstreden theorie dat deze gigantische schepsels uitgestorven moeten zijn aan tandbederf, ook wel ‘gaatjes’. Of zeg maar gerust ‘gat’!  Al die gigantische gedrochten van heel heel vroeger zijn daarom massaal uitgestorven om één simpele reden: de tandartsen waren op.  Uitgestorven of opgegeten?
Waarschijnlijk zal het laatste het geval zijn geweest. Daarom zijn er vóór Lucy nooit eerdere skeletopgravingen geweest van de oude mens: de botten van de Homo Parodontitis zijn vast vergruisd tussen de kaken van de dinosaurussen.  De rest van de botten van onze voorvaderen zijn weggespoeld doordat zij de Ark niet konden vinden.

Plankton als mondspoeling.

Heel verwonderlijk is het niet dat de haai zoals wij deze nu kennen toch nazaten heeft achtergelaten. Immers, met drie rijen tanden is de strijd tegen cariës bijna niet te verliezen. Dat de ‘kleine’ broer van de Megalodon het van zijn grotere broer heeft gewonnen is waarschijnlijk het gevolg van het wegvallen van de grotere etensbrokken.
De grootste haai van nu (de ‘walvishaai’, hoe verzinnen ze die naam?) doet het dan nog het beste. Hij neemt genoegen met plankton. Daarmee wordt gelijk het gebit goed schoongehouden, aangezien plankton een gebitsreinigende functie heeft.

Waarom is het toch dat wij bij haaien altijd meteen aan de tanden van dit bijzondere schepsel moeten denken? Wedden dat je al lijkbleek wegtrekt als je de rugvin van de Megalodon van twee meter aan je bootje voorbij ziet zwemmen?

Dan is het vanzelf: “Hap, slik, pech”.

Vanaf het ogenblik dat de plimitieve mens zich oplichtte en zo zijn handen vlij kleeg begon hij met stenen en stokken naal zijn sooltgenoten te gooien. Did deed hij met stenen en stokken, omdat el op dat ogenblik geen andel mateliaal vool handen was. Latel welden dat pijlen, knuppels, spelen, vaten met blandende pek, ijzelen kogels, biel- en limonadeflesjes, containels gevuld met zenuwgas dat je doet londtollen als dlaaikevels en tenslotte is el een bom waal je gewoon dool de klacht van uit elkaal valt. Heden blijven wij hieldool louwen om de slachtoffels van hiloshima. Had het allemaal andels kunnen lopen?
Mogelijk, maal WAALOM dan niet? Laten we van deze vlaag niet te lang wakkel liggen. Tlouwens, we moeten onze helsenen spalen om molgen onze belastingblieven in te vullen en op te stulen en de instlukties vool de vaatwasmachine te ontcijfelen.
Eén ding staat wel als een koe boven watel: indien de lozelkwekels aan de macht walen geweest zou de weleldkaalt el ongetwijfeld andels hebben uitgezien – op twee poolkappen na dan natuullijk. De vissen hebben de zondvloed uitelaald ovelleefd, maal wij ook. Laten we dus in iedel geval blijven zwemmen, misschien ledden we het nog.
Deze ontwikkeling betekende escalatie. En de stlijd om het bestaan weld hevigel. Hetgeen inhield eten of gegeten wolden, een wet die vandaag de dag nog steeds geldt. Welliswaal is dat nu met volken en messen.
De dielen (toen ook wel dinosaulussen genoemd) welden zo zwaal gepantseld en zo gloot dat ze zich nog maal ampel konden vooltbewegen. Daaldool veldwenen zij van de aalbol en ook wellicht omdat hun namen steeds moeilijkel uit te spleken welden en sumowolstelen catastlofale gevolgen begon te klijgen zoals het velschuiven van de continenten.
Mede daaldool liggen de welelddelen el nu zo ongunstig bij waaldool men in del beginnen van ons bestaan genoodzaakt was olde te scheppen dool te beginnen met steden op de lichten. Lomulus en Lemus welden hielbij de stichels van Lome en daalbij de eelste mensen die op Aalde londliepen. Omdat ze nog geen pappa en een mamma hadden welden ze maal dool een wolvin gezoogd. Hieluit ontstonden de homohuwelijken. Dat hele velhaal van die Adam en Eva moet je niet geloven, want dat komt toch uit de Bijbel en als je je Tulkse buulman el mee gaat lastigvallen komen el alleen maal oollogen van. Gewoon mij geloven, dan komt alles goed.
Toen kwam el een knuppel op de Aalde die zichzelf Ceasal noemde. Die plobeelde al net als die vleeskuipen van een dinosauliels de weleld naal zijn eigen hand te zetten. Hij velovelde wel heel Eulopa. Heel Eulopa? Nee, één nedelzetting weld gespaald. Zeel waalschijnlijk walen de inwonels van deze bespaalde plaats de afstammelingen van de alloude plehistolische leptielen, omdat ook hun namen kant nog wal sloegen. Te denken valt aan: Veeltevloegkaaltelix, Panolamatelix, Xinix, Kebooknix, Bambix, Zey Ywatikzeinix, Hebiknunognix, Hoefnix en Vistix. Toch plesteelde zij het die namen ten gehole te blengen dool hun toveldlank. Deskundigen van deze tijd bleken el nog steeds hun nek ovel of die de oolzaak zal zijn geweest waalom Ceasal latel weld velmoold. Of kwam het omdat hij zijn pelsoneel gewapend met een mes te goed veltlouwde?
Omdat we nu toch al in soaptaal aan het spleken zijn meldde Petlus onze geschiedenisboeken ook nog eens dat Cleopatla zich van het leven beloofde dool zich te laten bijten dool een bovenmaatse addel die in een mand vijgen velbolgen zat.
Neil Almstlong vond het leuk om in 1968 de eelste mens te zijn die zijn voet ging zetten op de maan. Ach ja, iedele gek zijn geblek. Als je dan echt niets betels te doen hebt dan moet je je daal mee bezig houden. Gelukkig kwamen el toen de Japannels die dool hun Tlansfolmels de computeliseling op gang blachten. Daalom kijken uw kindelen tegenwooldig niet meel naal de Powellangels, maal bestlijden zij zelf het kwaad in een viltuele weleld. 

Met vliendelijke gloet, 

Jammel Jasseling-Pan

Wonderbaarlijk maar waar. Er is nu een product op de markt dat echt werkelijk alles kan:  het Swetsers zakmes. Dit zakmes is afgeleid van het welbekende Zwisters zakmes. Er zit alleen één klein verschil tussen: met een Swetsers zakmes kun je veel en veel meer. Wat dacht je van het uitvouwbare schaakbord (inclusief de speelstukken), de bladwijzer, de tandenstoker (herbruikbaar), de uitvouwbare mondharmonica, een 10 megapixels digitale camera, het zweetbandje, de Beertender, de plafondventilator, de toiletverhoger, een 1500 stukjes Jigsaw puzzel, de compacte wigwam, het scheerapparaat (heeft wel akelig veel weg van de mondharmonica, maar maakt toch een iets ander geluid), de Amerikaanse koelkast met ijsblokjesmachine en waterdispenser, een EHBO-pakket, de ski uitrustig, de go-go-Gadget-paraplu, het vingerhoedje, een verloopstukje nr.8, het strandlaken, dartpijlen (dartbord niet meegeleverd), de notulen van de G8, de piramidegids, het dvd-rack, een serie klerenhangertjes, de dikke Vandale, de gootsteenontstopper en natuurlijk een badeendje.

Daarnaast zitten er ook een aantal standaard artikelen in die in een Zwitsers zakmes ook zitten: het neushaarknippertje, de melkopklopper, de baco, de decoupeerzaag,  het dubbelloops jachtgeweer, het standaard mes, het nagelvijltje, de afwasborstel en het boterhammenzakje. Je merkt het al, het bevat alle onmisbare artikelen voor een survival. In de uitgebreide versie zit het dartbord er trouwens wel bij. In de standaard versie was daar te weinig ruimte voor. Ook bevat deze versie een hangmat, een douchputje en een reservewiel. Dat is wel zo handig als je op een Dakar race bent.
Kosten? €895,60! Een schijntje!

Heb je even voor mij? Dan zal ik zo even vertellen wat dat ‘ogenblikje’ nou eigenlijk precies betekent. Dat bespreek je namelijk niet zomaar eventjes. Aan die blik in je ogen zie ik dat je het heel graag wilt weten. Er is heel wat gaande in zo’n tijd. Je verkijkt je zo gemakkelijk op een ogenblik.

‘Ogenblikje’ wordt al snel geroepen. Maar het vergt enige tijd om een ogenblikje uit te voeren. Eigenlijk duurt dit zelfs langer dan wanneer je met je ogen knippert. Ogenblikkelijk vragen ze je een ogenblikje te wachten. Onderwijl heb je tijdens het luisteren naar het woord ‘ogenblikje’ al even geknippert met je ogen, want blikken met je ogen is zo gebeurd. Knipper je even met je wimpertjes dan is er in een ogenblik al met het oog geblikt en zo is een ogenblikje toch al snel voorbij.

‘Eventjes wachten’ klinkt dan al wat minder netjes,  maar geeft de mens toch wat meer tijd om in een kort tijdsbestek al wat meer uit te voeren dan in een tijd van een ogenblik. Bij het woord ‘ogenblikkelijk’ verwacht je eigenlijk dat iemand meteen klaar staat voor je of snel iets uitvoert. “Wil je eventjes ogenblikkelijk knipperen met je ogen?” Het zou toch wat gek zijn als iemand dat aan je vraagt! En ja – daar zeg ik het alweer – je knippert dus eventjes met je ogen. Toch hebben we net gesteld dat ‘eventjes’ toch langer is dan ‘een ogenblik’? *Zucht*! Eventjes kan dus al gauw vijf minuten in beslag nemen. En als ik vijf minuten mezelf moet gaan bezighouden met het sluiten en openen van mijn ogen dan ga ik me toch snel vervelen.

Wat moet ik me nou eigenlijk voorstellen bij ‘een ogenblikje’? Is dat eventjes? Nee, want eventjes kan makkelijk vijf minuten duren. Dat zeiden we net. Maar eventjes met je ogen knipperen is zo voorbij. Nu, zou dat dan toch een ogenblik zijn? Ik kan me toch lastig voorstellen dat een ogenblikje het even weg zijn om een conserveblikje gevuld met ogen te gaan halen? Nee, dat lijkt me eigenlijk net eventjes een te luguber idee van een ogenblikje. Het duurt dus wel even iets langer dan ik verwacht had om de definitie van een ogenblikje te bepalen. 

‘Momentje’ klinkt zo commanderend, maar geeft wel precies aan waar het om gaat. Een momentje kan inderdaad makkelijk vijf seconde of vijf minuten betekenen. En in een moment kan er heel wat gebeuren. Momenteel ben ik namelijk bezig om eventjes in een korte tijd deze tekst over een ogenblik ogenblikkelijk te tikken. En nog geen moment geleden heb ik een punt gezet aan het einde van de laatste zin die ik hiervoor had getikt. 

Dus wat is er nu eigenlijk de meest eenvoudige definitie voor een ogenblik? Ogenblikje hoor! Daar ga ik eventjes een momentje over  nadenken…

De ijskappen zullen gaan smelten en iedereen zal in een kajak naar zijn of haar werken moeten. Geheel de wereld? Nee, een kleine nederzetting in Gallië blijft moedig weerstand bieden aan de overweldigers en maken het leven van de kajakkers uit de omgeving er bepaald niet gemakkelijker op. Opklaringen kunnen we voorlopig dus wel op onze buik schrijven. Naar verwachting zullen maandag alle niet-morgen-mensen hevige depressies ondervinden.

Zo komt het wel vaker voor dat de moerkerdouwer de gulp opendoet en zijn bewatering toegepast op het verlepte moesplaatje in de achterserre. Door stomme vertoevalligheden kwam deze tot de conclusie dat hij vergeten was de dorpvermelting aanslag te geven. Met deze denkbeelden in het brein getast spoedde deze zich verhaast naar de stadskern om aangifte te doen van schermutselingen die zijn muisarm ten goede zijn gebleken.

Watertandend nam deze goede man het verstand te vermuren om de klikmikkel aan gruzelemaatjes te radbraken. Velerlei van dit soort voorvallende tijdsverdelingen zorgen menigmaal voor een zonsverduistering van het lichamelijk gestel. Zonder dat men ook maar iets in de ooghoeken had opgemerkt druifte de maarsmeier het hof op om aanstoot te geven aan hetgeen gisteren vermuierd werd.

Grote slagen bruiste op uit de nietsvermeting en kraakte door de steppevlaktes van mijn doorgezemelde huiskruiter. Dit verklopte dus de dremel. U snapt wel dat botvieren de aandoeningen slechts ten goede komt en met zo op de rekensom de knuimen kunnen natellen. Door vier vermuitingen aan de slager door te geven zodat knipklei door puur toeval aan de muur hing bij de dremel taste dit de huig sterk aan. Vermuiterd en verpieterd kreeg de slummel de gooi door. En daarom schrijf ik u dit verzoek om ontslaging.

Ik ben tot mijn knuip verhemelt en tot mijn ijs verlaagt. Mijn standpunt blijft ook onder het toeziend oog van de slagerham. Hier hou je toch een slappe zak van over?