image by A.Wang, edited by Gsorsnoi
In tegenstelling tot de meeste avonden, rende Sophie enthousiast van de badkamer naar haar slaapkamer om te gaan slapen. Ze had vluchtig haar tanden gepoetst en sprong op bed. Nu wachtte ze op haar moeder, terwijl ze met haar tong over het gat tussen haar voor- en hoektand gleed. Het gaf een gek gevoel, maar deed gelukkig geen pijn. In haar hand lag de snijtand die tijdens de middagpauze op school was losgeraakt toen ze haar boterhammen at.
“Ligt je tand al onder je kussen?” vroeg Sophies moeder toen ze de slaapkamer binnen kwam lopen.
Het meisje haalde haar hoofdkussen van zijn plek en legde de tand op de matrasovertrek. “Zo?”
“Ja, en nu moet je het kussen erop leggen.”
Sophie deed wat haar moeder zei en ging liggen. “Hoeveel geld denk je dat ik krijg?”
Haar moeder lachte. “Dat weet ik niet. We zullen het morgen zien.”
“Dan ga ik meteen slapen.” Sophie sloot haar ogen en voelde hoe ze werd ingestopt.
“Geen verhaaltje?” vroeg haar moeder.
“Nee, dat hoeft vanavond niet.”
“Goed dan, maar ik wil wel een kus.”
Sophie opende haar ogen, gaf haar moeder een nachtkus en krulde zich toen op.
“Slaap lekker, lieverd.”
“Slaap lekker, mama.”
Sophie zag door haar oogleden dat het licht doofde en hoorde haar moeder van de kamer vertrekken. Ze kneep haar ogen stijf dicht en probeerde vlug in slaap te raken, zodat het sneller morgen zou zijn, maar ze merkte dat het niet lukte en woelde ongedurig onder het dekbed.
Uiteindelijk opende ze haar ogen weer. Door de spanning over wat ze de volgende ochtend zou vinden, was ze nog klaarwakker. De deur van haar slaapkamer stond op een kiertje, waardoor er een strook licht de kamer binnenviel en schuin over haar bed scheen. Sophies hand gleed onder haar kussen en ze controleerde of de tand nog op zijn plaats lag. Ze was vreselijk benieuwd hoeveel geld ze zou krijgen van de tandenfee.
Opeens hoorde Sophie een krakend geluid en opende haar ogen. Ze wist niet of ze al had geslapen of niet, maar ze voelde zich wel erg duf. Terwijl ze met haar ogen knipperde keek ze haar kamer rond, om te zien wat het geluid veroorzaakte. In het kleine beetje licht dat in de kamer scheen, zag ze opeens dat het gordijn een stukje open was geschoven en dat haar raam openstond. Ze kon zich niet herinneren of het raam wel of niet open had gestaan toen ze was gaan slapen.
Haar gedachten verstomden toen ze voelde hoe het dekbed om haar benen strak werd getrokken, alsof er iets op haar bed was gevallen. Geschrokken keek ze in het donker en zag iets glinsteren. Langzaam kwam het dichterbij en net voor het zich in het licht zou bevinden, zag Sophie twee kleine gele ogen en een mond vol kleine scherpe tandjes, die glommen door het speeksel dat eraan kleefde. Het volgende moment gaf het wezen zich bloot door in de strook licht te stappen. Het was een klein, kaal mannetje – niet veel groter dan Sophie zelf – met een oude, rimpelige huid. Hij had een kleine, stompe neus en puntige oren. Zijn dunne armen en benen waren lang en eindigden in slanke handen en voeten, met scherpe nagels. Op zijn heup lagen twee buideltjes, die aan het koord rond zijn middel hingen. Hoewel het wezentje niet erg groot was, zag het er raar en eng uit. Angstig trok Sophie haar benen op, klaar om uit bed te vluchten.
“Wees niet bang, kleintje.”
Sophie schrok van het krakerige, maar vriendelijke stemmetje. Ze wist zeker dat ze de taal niet verstond, maar toch leek ze te begrijpen wat er tegen haar gezegd werd.
“Alle kinderen kunnen mij verstaan,” fluisterde het mannetje, alsof hij haar gedachten had gelezen.
Bedenkelijk keek Sophie hem aan en het liefste wilde ze heel hard gillen, maar haar adem stokte in haar keel.
“Ik ben de tandenfee. Heb jij een melktand voor mij?” Het wezen glimlachte.
Sophie bleef stil en haalde zo zachtjes adem dat het niet meer te horen was.
“Ik heb iets voor jou, in ruil voor de tand.” De tandenfee stak zijn hand in één van de buideltjes en haalde er vervolgens een grote gouden munt uit.
De ogen van Sophie werden groter. De munt zag er niet uit als het geld dat ze normaal kreeg; het was veel groter en glinsterde zo fel dat het leek alsof het licht gaf. Terwijl Sophie als betoverd naar de munt staarde, kroop het mannetje dichterbij, tot zijn gezicht vlak bij dat van het meisje was.
“Ik heb een voorstel,” fluisterde het wezentje op een zangerige toon. “Ik geef jou voor elke tand een gouden munt.”
Sophie vond het lastig om helder te denken. Ze was moe en de grote gouden munt trok al haar aandacht. Maar wat had de tandenfee gezegd? Een gouden munt voor elke tand? Ze had er toch maar één voor hem?
“Nee hoor,” onderbrak de tandenfee haar gedachten. “Je hebt een hele mond vol.”
Sophie keek hem verward aan en zag dat het wezen met zijn vrije hand iets uit zijn andere buideltje haalde. De tandenfee kon zijn gemene grijns niet onderdrukken en het meisje herkende het instrument in zijn hand: een roestige nijptang!
Sophie voelde dat het mis was en wilde gillen, maar de tandenfee drukte zijn hand op haar mond en blies zijn adem uit in haar neus. Het rook vreemd; zoet en weeïg. De gedempte gil van het meisje stierf weg en ze staakte haar poging om zich onder de tandenfee uit te wurmen. Haar oogleden werden zwaar en langzaam raakte Sophie buiten bewustzijn. Het laatste wat ze hoorde was het gegniffel van de tandenfee.
Enkele uren later klonk er een afschuwelijke schreeuw in het huis van Sophie. Haar moeder – die de melktand voor wat muntgeld wilde verruilen – vond het bleke lijkje van haar dochter. Het raam stond open en uit de bloederige, tandenloze mond van Sophie stak een buideltje met gouden munten.
RONDE 4: 1e aanwijzing.
Het eerste deel van deze serie waarin Rina Oddel jullie net zolang liet raden tot duidelijk werd dat we Devil’s Tower zochten, is ons eigenlijk wel goed bevallen. Daarom trachten we in deze ronde opnieuw een rotsvaste locatie te vinden. Of hij moeilijker is dan de voorgaande rondes? Daar durf ik eerlijk gezegd mijn geld niet meer om te verwedden. Helder is wel dat jullie niet om geld zullen spelen, maar om sterren! Check even de spelregels zodat je weet hoe je mee kunt doen en verras ons eens met de exotische locaties die er in je op komen…
Succes!
1e aanwijzing: Deze rotsformatie aan het strand vind je links onder de bron van de Nijl.
Pot voor deze foto: 105 sterren, toegekend aan BoB
B-b-b-bibber. H-het is k-k-k-koud. D-de mussen v-v-v-vriezen d-dood op het d-d-dak. I-inmiddels i-is het 27 g-g-g-graden… o-o-o-onder nul. D-de eind-r-r-redacteur laat mij met dit k-k-k-klote weer d-dit idiote w-w-w-weerbericht op-l-l-lezen in de v-v-vries-k-k-kou. E-en ik s-s-s-sterf er ook v-v-v-van. E-e-e-er komt damp uit mijn m-m-m-mond d-die d-d-d-direct be-v-v-vriest en er h-h-h-hangt een ijs-p-p-pegel aan mijn Unox-w-w-w-w-… m-m-m-muts. B-b-b-bibber ende ik heb het k-k-k-koud. B-b-b-bibber. M-m-m-morgen wordt het g-g-g-gelukkig 25 graden, m-m-m-maar ook o-o-o-onder n-n-n-nul. E-e-e-en nu b-b-b-kijken jullie het m-m-m-maar. Ik g-ga naar b-b-b-binnen!
image by Gsorsnoi
Er komt een tijd dat we alles hebben uitgevonden, zou je soms denken. Dan zijn Mars en enkele manen in ons zonnestelsel allang en volledig door de mens gekoloniseerd. Dromen over de mogelijkheid in één mensenleven een reis te kunnen maken naar afgelegen locaties in ons universum is dan niet langer een fantasie; we stappen simpelweg in een ruimtevaartuig, creëren een wormgat en warpen onszelf naar iedere denkbare locatie in het heelal.
Uiteindelijk raken we verveeld van de zichzelf steeds sneller opvolgende uitvindingen en technieken, dat we steeds vaker terug grijpen op ‘die goede oude tijd’. Vandaag deed ik alvast een voorzetje. Ik had mij op mijn werkplek geïnstalleerd, mijn jas opgehangen en mijn krantje en thermoskan wat achteloos een plek op mijn bureau gegeven. Ik startte mijn pc en begon de dag zoals normaal. Ongeveer een halve dag ging er aan voorbij toen mijn blik ineens werd gevangen door het tafereel dat ik in mijn onbewuste handelingen had gecreëerd.
De rest van de dag… kon ik mijn ogen niet meer van haar afhouden.
‘Spitsvondig’ noemde iemand het aan wie ik de foto had laten zien. Nou, gevonden in de SPITS had ik de dame zeker, maar niet zonder de hulp van wat héél ouderwets ge-paintshop. Er is geen computer aan te pas gekomen, toch wist ik de buste van een schaars geklede dame op de voorpagina van dit gratis dagbad te vergroten tot proporties waar menig man wild van zou worden! Zo zie je maar dat je al foto’s kunt bewerken met hele eenvoudige hulpmiddelen. Een ouderwetse papieren krantje en een thermoskan bleek voldoende.
Ooit zullen we ons niet langer met nieuwe innovaties bezighouden. Waar is die tijd van pixel voor pixel animaties maken met het retro-programma’s zoals Deluxe Paint op een Amiga? Of waarom vinden we niet gewoon een moderne beitel uit? Dan kunnen we daar onze foto’s mee bewerken op Apple Clay Tablet.
image by bookwhisperer, edited by Gsorsnoi
Geen idee wie dit jaar de post bij jullie rond loopt, maar ik hoop dat hij zich snelt en het lot van dit kaartje bezegelen zal. Want stel je toch voor dat hij in de mist loopt, dan kan ik me er iets bij indenken dat hij of zij stapje bij beetje over zijn stuur zal zijn om het allemaal nog te nauw en te nipper bol te benen. De enige manier om het nog een klein beetje onder de druk te kunnen houden, is door het uit de korte pols een windje in de rug te geven. Langzaam bij beetje zal die er dan geen nacht ijs over laten groeien en is het moeilijk de haalbaarheid in te peilen. Het snijdt kan noch wal (en ik kan er theoretisch naast missen), maar uiteindelijk scheelt het maar een nippertje of dit kaartje is bij jullie aanbezeilt.
Om een lang verhaal kort te breien, ga ik er nu een punt mee beëindigen. Zorg ervoor dat je 31/12 genoeg pijlen achter de hand hebt. Dan kan je gecontamineerd met 2012 van start!
image by plasticrevolver, edited by Gsorsnoi
Het is weer tijd om ouderwets te gaan ontanagrammaniseren!
Na Retromans succesvolle Titels van videogames uit de jaren tachtig gaan we deze keer weer even lekker om tafel zitten met elkaar. Ui heb ik er naar mijn beste weten nog nooit doorheen gedaan, toch lijkt mij lasagna met ui een heerlijke variatie op hoe wij het normaal gesproken eten. Bij ons zit er tussen de lasagnabladeren meestal toch vooral gehakt, champignonnen, saus en vooral veel kaas. Maar om het een keertje met ui te doen, ach, waarom ook niet? Het lijkt mij een verrukkelijke navelsalade!
In deze aflevering van de anagrammen van de Reuze Navelpad gaan we opnieuw op zoek naar de namen van bekende Nederlanders. Hieronder staat een rijtje met een aantal rare woordencombinaties. Het is de bedoeling dat je uit deze anagrammen weet te ontdekken welke bekende Nederlanders erin opgesloten zitten. Iedere keer dat je meent er één gevonden te hebben, dan kun je je antwoord kwijt in de comments. Voor elk correct opgelost anagram krijg je punten. En om het spel eerlijk te laten verlopen, moet je altijd na het raden eerst even iemand anders de kans geven ook een poging te wagen. Voor de uitgebreide beschrijving van de spelregels verwijzen we je graag even naar het artikel ‘Verse anagrammen, nieuwe regels’.
Trouwe ontanagrammaniseerders kennen het reglement natuurlijk van buiten, maar als je hier nieuw bent, dan is het wellicht wel even prettig bijgelezen te zijn.
Evenals is de vorige uitgaven, staat ook deze maand de anagrammenverzameling weer in het teken van een bijzonder thema. Welke dat is verklap ik nooit. Daar moet je tijdens het oplossen achter zien te komen. Weet jij wat het thema is? Roep het dan gauw in de comments, want als jouw suggestie juist is, dan word je daarvoor met ZB 100,- voor beloond. Dit fictieve bedrag krijg je aan het einde van het spel op jouw Snooi Bankrekening bijgestort.
Eén tip kan ik wel vast meegeven: dit thema moet je (opnieuw) verdacht bekend voorkomen, maar het zijn géén Sportmensen! En het verwarrende is, dat het thema hier nog niet eerder is verschenen.
Word jij deze keer de nieuwe ‘Navelklopper’?
Succes met ontanagrammaniseren!
Met vriendelijke reuzel,
Navelpad
PS: De ‘vreemde eend in de bijt’, zoals Retroman deze de afgelopen keer in zijn tweede editie van het Reuze Navulpak introduceerde, is ons goed bevallen. Daarom heb ik ook deze keer een vreemde eend verstopt. Zie of je hem kunt vinden. Benoem hem expliciet als ‘vreemde eend’ en je verdient er ZB 200,- bij. Er zijn ook twee anagrammen die om een andere reden bijzonder zijn. Probeer er eens achter te komen waarom en leg ons eens uit waarom jij ze opvallend vindt. Omdat ze zo makkelijk zijn, zijn ze beide ZB 50,- waard.
Te laat ingeschakeld?
Je kunt je op onze Tycoon Newspaper-artikelen abonneren door links in het menu onder het kopje ‘Tycoon Newspaper’ een RSS-abonnement te nemen op nieuwe artikelen. Zo wordt je altijd direct op de hoogte gehouden van nieuwe artikelen die hier verschijnen en krijg je dus ook direct bericht wanneer er weer anagrammen zijn.
