Dit vind ik de fijnste foutmeldingen! Start ik vanmorgen het programma op waarmee ik mijn website bouw, krijg ik het foutbericht: “No error occurred”.

Prachtig… dus val mij er niet mee lastig en doe gewoon je werk!

Bestaat uit: “zweten als een otter” & “stinken als een bunzing”
(Feitelijk geen officiële contaminatie, omdat het hier niet om betekenisverwanten gaat)

Uitgesproken door: man in de trein.

Datum: donderdag 24 mei 2012.

image by rianne_denise, edited by Gsorsnoi

Haarlem zuchtte en baadde in de royale ochtendzon. Het tempo van de voetgangers op het stationsplein was anders dan op een normale werkdag. Minder gehaast. Alsof het een zeer ontspannen vrijdag betrof terwijl het technisch gezien toch echt nog donderdag was. Een doordeweekse dag waarop een beetje sociale werkgever het je direct zou vergeven wanneer je de pantalon voor een driekwarts broek had verruild en jou bij binnenkomst goedgemutst en ruimhartig een goedemorgen wenste terwijl je de zonnebril nog niet had afgedaan. Nou de mijne niet hoor, maar ermee zitten ging ik niet. Ik genoot geen minuut minder van deze prachtige dag.
De atmosfeer was zelfs op dit ochtenduur al verzengend heet en de gemiddelde voorbijganger, met enig gezonde interesse in het andere (of hetzelfde) geslacht, koortsachtig geil. Met de oplopende temperatuur nam ook iedere waarschijnlijkheid toe dat er uiteenlopende avontuurtjes werden beleefd en de dag lepeltje-lepeltje werd afgesloten. Bronstige hengsten staarden naar elke wiegende derrière waar ook maar een beetje vorm in zat en de dames, jong en oud, schroomde niet voor het blootgeven van delen van hun lijf waar eerder alleen maar over kon worden gefantaseerd. De jacht was geopend. En er was niemand die zich ervoor schaamde. Openlijk werd de trouw verbroken en zag je de één naar de ander fluiten of lonken waar hier eerder nog toe zou worden geaarzeld.

Deze flirterige sfeer droeg zeker bij aan het contact dat ik met een lieftallige vreemdeling zou krijgen, maar voor een echtscheiding met mijn wederhelft was toch echt heel veel meer nodig. Ja, een kort rokje droeg ze en was beslist gezegend met een prima figuur. Maar nee, het was niet één van die de perfecte vrouwelijke tegenspelers waarmee Clive Cussler zijn hoofdrolspeler steevast in bed liet eindigen. Ik had dus wel wat aangenaams om naar te kijken, maar in andere gegeven omstandigheden misschien niet eens mijn voor zou hebben omgedraaid.
Er was een gerede kans dat we zojuist uit dezelfde trein waren gestapt of mogelijk zelfs in dezelfde coupé hadden gezeten. Voordat ik haar in het vizier kreeg was ik nog bezig met het bestuderen van de zandkorrels die over het pas gerenoveerde plein waren gestrooid. Ze dienden voor het opvullen van de naden die er onvermijdelijk tussen de straatstenen waren ontstaan en werden er automatisch in gelopen. Het stationsplein van Haarlem onderging een flinke metamorfose welke al was aangevangen ruim voordat ik bij deze baas op de loonlijst werd gezet, nu bijna een jaar geleden. Ook ik slofte er ditmaal overheen en had mij voorgenomen geen moment te vroeg op de zaak te willen arriveren. En al mocht het dan precies het weer zijn geweest om liever in je blote barst in een sloep in de gracht te liggen, toch had ik een colbertje bij me, omdat het tijdens een eerder afgelegde fietstocht toch net te fris bleek. Om het mezelf makkelijk te maken, had ik deze nu dan maar over mijn schoudertas gevouwen. Zo had ik mijn handen weer vrij en bungelde het overbodig geworden kledingstuk veilig aan mijn zijde. De griet die zo’n vijftien meter voor mij liep dacht daar net zo over en had hetzelfde met haar gehaakte bloesje gedaan. Een wit hoopje stof hing er daarom over haar babyblauwe schoudertasje en zo had ook zij de beweeglijkheid en niet de hinder van ‘een laagje te warm’.

Haar aanwezigheid begon mij uiteindelijk pas echt op te vallen toen ik een straatje dat voor het busverkeer was ingericht schuinlings moest oversteken en, aangekomen aan de overzijde, een stap opzij moest doen om niet over datzelfde witte bloesje te struikelen. Ai, ze had het blijkbaar verloren! Onbewust had ik toch al ergens geregistreerd dat het aan haar toebehoorde en keek er verbaasd bij op. Prompt hield ik halt en stond ik voor de beslissing of ik mij van mijn sociale kant zou laten zien. Aldus en haast instinctief, twijfelde ik geen moment en raapte ik het van de grond, kort daarop gevolgd door een uitroep dat slecht twee letters inneemt in een Zweedse puzzel:
Geen reactie.
Niet van haar tenminste. Enkele andere mensen keken wel op naar deze gentlemen in wording en bleken zowaar ietwat geamuseerd met het luttele tafereel. Zijzelf had haar oren voorzien van twee muzikale oorbellen en had nog geen moment in de gaten gehad dat ze haar nieuwe aankoop was verloren. Niet dat het prijskaartje er nog aan hing, maar de stof voelde nog zo nieuw en fris dat ik haast niet kon geloven dat ze het überhaupt had gedragen. Ik holde naar haar toe en raakte overtuigd van het tegendeel toen ik naast de spaghettibandjes van haar shirtje zag hoe het bloesje een patroontje in haar gebruinde schouders had gedrukt. Nu had ik natuurlijk van alles tegen haar kunnen zeggen, flink misbruik kunnen maken van deze situatie en deze bevallige verschijning compleet het hof kunnen maken. Maar in plaats van een dijk van een openingszin, rolde er eerder een ietwat clowneske vraag over mijn tong waarvan ik mij achteraf nog afvraag hoe ik dáár nou weer bij kwam:
“Let u bij het verlaten van het toestel op uw eigendommen?”
Zonder ze echt te hebben gelezen kan ik je verzekeren dat er geen boek zal bestaan waarin een dergelijke zin zal zijn opgenomen om echt een vrouw mee te kunnen versieren. Maar in zijn eigen absurditeit zorgde precies die uitspraak er bij mij wel voor dat deze griet spontaan voor mijn ogen smolt. Shit, dat heb ik weer. Onbedoeld toch een flirt uitgedeeld. En dat terwijl ik toch echt geen bijbedoelingen heb gehad met even een gevallen kledingstuk van straat te rapen en terug te bezorgen aan de rechtmatige eigenaar. Desondanks toverde die maffe uitspraak van mij bij haar een dergelijke guitige glimlach op haar gezicht dat ik hier onder andere omstandigheden toch echt zou hebben toegehapt. Na een woordje van dank en nog maar eens een knipoogje erbij wuifde ze mij gedag en liep ik in een iets versnelde wandelpas bij haar weg. Wauw, de dag was net begonnen en ik had er alweer een goede daad opzitten.
Vervuld van positieve energie en trots liep ik door naar mijn werk. Ik maakte direct de afspraak met mezelf dat ik niet meer naar haar om zou kijken. Een belofte die ik terstond verbrak. Meisjesachtig werd mijn blik beantwoord met twee donkerbruine kijkers waar ik zelf op dat moment week van werd. Dat was dus precies waarom ik niet meer achterom moest kijken. Zet er een punt achter en loop door, zei ik nog tegen mezelf. Met moeite wist ik mij van haar magnetisme los te weken, zodat ik uiteindelijk toch nog koers hield en op het rechte pad bleef. Anders had ik thuis toch zeker weer iets om uit te leggen. Gelukkig slaagde ik er tot en met de eerstvolgende voetgangersoversteekplaats in om voor me uit te blijven kijken, terwijl het meisje met het witte bloesje mij in mijn kielzog bleef volgen.

Aangekomen bij de stoplichten durfde ik haast niet meer om mij heen te kijken om mij ervan te vergewissen of ze nog ergens naast of achter mij liep. Mijn lichaamstemperatuur liep zodoende nog verder op en voelde mij welhaast bevrijd toen het ‘groene mannetje’ mij eindelijk permissie gaf om over te steken.
Plok! En daar ging mijn jasje. Alsof het zo heeft moeten zijn, was het ditmaal mijn paarsige colbertje dat op de grond viel. Ook in dit geval was het de zwaartekracht (of een andere kracht?) die mijn jasje tussen de hengsels van mijn tas vandaan trok. Het meisje was daar hoedanook beslist niet schuldig aan, want die was – zo bleek nu – voor de stoplichten links afgeslagen. Toch had zij één oerkracht onzichtbaar en actief gehouden; bij het oprapen van mijn jasje werden mijn ogen naar die van haar getrokken en deelden we een duivelse glimlach die ons bijna in de zeven hemel deed belanden…

Verstuurd vanaf mijn I-Navelpad

image by Daph-new, edited by Gsorsnoi

Zelden heb ik zo’n complexe zaak in behandeling gehad als die van de familie Roerling. Het begon met een dakdekkersbusje dat door een lijk bestuurd leek te zijn. Al gauw bleek echter dat de aanstichter ons in het ootje heeft willen nemen. Het stoffelijk overschot van dakdekker Gert Jan de Vree was voorin de bestuurderszit gehesen. De bus werd een zet gegeven en wat volgde was een dodemansrit die bijna voor nog meer slachtoffers zorgde. Gelukkig bleven de tegenliggers waarmee de bus in botsing kwam buiten levensgevaar. Maar dat gold niet voor zijn collega Roger Roerling en diens directe familieleden. Op verschillende plaatsen delict stuitte we keer op keer op nieuwe raadsels omtrent de wijze waarop en waarom zij werden omgebracht. Veel is inmiddels bekend over de achtergronden bij deze personen en de toedrachten rondom hun overlijden. Maar over connecties tussen hun dood en de motivatie van de moordenaar(s) om hen om het leven te brengen is eigenlijk nog nauwelijks enige duidelijkheid.
In een poging orde in de chaos te scheppen heb in op enig moment in dit onderzoek besloten alle losse eindjes op schrift te stellen.

Wie is de sadist die een heel gezin heeft uitgemoord en daarin niet heeft geschroomd een andere dakdekker uit de weg te ruimen? Kortom: wie is de ‘rotte appel’ in deze moordzaak?

( Lees meer in: VZD (10): De rotte appel )

PD# 1 DAKDEKKERSBUS aan de Valckenmolense Dreef:
Een bestelbusje van het dakdekkersbedrijf Lekt ‘t een beetje? werd onder aan een duinheuvel in een greppel naast de openbare weg aangetroffen, ver buiten het werkgebied van de laatste klus van deze dakdekkers. Vanaf een hoger gelegen uitrit had iemand de laatste handelingen verricht zodat de bus vanuit een bocht aan de dodemansrit kon beginnen. De Volkswagen Transporter was lager op de Valckenmolense Dreef tot stilstand gekomen nadat het op een tegenligger was geknald. De bedrijfsbus had ‘stationair’ gestaan, met het lijk van Gert Jan de Vree achter het stuur, toen het vehikel werd geïnspecteerd. Zowel voor in de bus als in het laadgedeelte werden diverse bloedsporen gevonden, allen van Gert Jan. Achterin de bus werden ook vele dakdekkersgereedschappen aangetroffen, sommige rijkelijk met bloed besmeurd, zodat het moordwapen waarmee het primaire slachtoffer was omgebracht van alles kon wezen.

Tussen het instrumentarium van de dakdekkers vond Lesley Spandabato een foto van vijf aardappeltjes, achter gelaten door Magere Hein.

Grootste vraag is hier: waarom werd het dakdekkersbusje ver buiten het werkgebied van de dakdekkers aangetroffen, ter hoogte van ‘Scouting Admiraal Biezenhuttter’?

PD#2 DAKKAPEL aan de Drachtsterpromenade

Onder aan de trap van een huis in aanbouw werd het lijk gevonden van Roger Roerling. Dakdekkersbedrijf Lekt ‘t een beetje had hem er tezamen met zijn collega en aangever Gert Jan de Vree op een grote klus gezet. De heren moesten de gehele straat voorzien van dakbekleding en dakkapellen. Roger was door de dakkapel via de zolder en verder over de trap naar beneden gedonderd. De trappengang naar de zolderetage lag vol verfresten, houtsplinters en ander puin toen Abdel er de trap besteeg om boven op onderzoek uit te gaan.
Tegen de met pannen bedekte dakspanten waren loopplanken bevestigd door middel van een steigerconstructie waarmee het bewegen over het dak werd vergemakkelijkt. Zo konden Roger en Gert Jan eenvoudig bij de dakkapellen komen. Aan het half afgeronde en vernielde dakkapel, waar zij aan werkten op de dag toen beide heren werden vermoord, wapperde een los oranje bouwzeil losjes in de wind. Bij de andere dakkapellen waren deze keurig vastgezet. Toen de inspecteurs America en Abdel het dak bestegen om naar het moordwapen te zoeken, vonden zij deze al rap; onder in de afwatering lag een in stukken gebroken en met bloed bevuilde dakpan. Van het bloed werd later vastgesteld dat het Rogers bloed was. Terug op de straatstenen kwamen zij ook scherven tegen van een elektrisch handgereedschap, wat een Bosch handboormachine bleek te zijn.
Bijzonder detail is dat er naar alle waarschijnlijkheid een woordenwisseling is geweest op het dak tussen de moordenaar en zijn eerste slachtoffer, maar niemand in de nabije omgeving heeft dit opgemerkt. Het lawaai dat door andere bouwactiviteiten werd geproduceerd was hier mogelijk de reden toe. Gert Jan, die net met nieuw materiaal kwam aanrijden op de bouwplaats, heeft het geschil ook niet gehoord, maar vond wel de scherven van de Bosch boormachine (zijn vingerafdrukken werden op de binnenkant van enkele scherven aangetroffen). Toen hij door had dat de vreemde man aan het adres waaraan zij werkten een moordenaar bleek te zijn, was het voor hem al te laat.

Kernvraag hier en in het gehele onderzoek is natuurlijk: voor welk geschil kwam de moordenaar het dak op om Roger te vermoorden? En wie is deze moordenaar?

PD#3 DUINBOS nabij ‘Scouting Admiraal Biezenhutter’

Padvindster Liesbeth Weverling vond het lichaam van haar vriendin Andrea Roerling in bosjes nabij  ‘Scouting Admiraal Biezenhutter’. De ingang van dit duinbos naar de scouting was gelegen aan de Valckenmolensedreef, waar lager op de duinheuvel Gert Jan verongelukte.
Later die dag arriveerde scoutingleidster Sabrina Biezenhutter met andere padvindsters in de leeftijdscategorie 11 tot 17 om een reeds eerder uitgestelde natuurwerkdag samen te gaan oppakken. Voor de derde keer op een rij kon deze nu echter weer niet doorgaan (door de moord op Andrea Roerling). De eerste keer kwam het doordat mevrouw Biezenhutter in het ziekenhuis moest worden opgenomen door problemen met haar blaas. En de keer erop was het zulk noodweer dat er voor de natuurwerkdag in de plaats een verkleedfeest van werd gemaakt. Inspecteur Retroman kon daar de stapel verkleedspullen nog duidelijk van terugvinden, daar deze nog niet volledig waren opgeruimd. Het was hem opgevallen dat mevrouw Biezenhutter zich vreemd gedroeg toen ze hem op die kleren wees, alsof er iets naargeestig kleefde aan die spullen.
Andrea lag tussen de struiken. Ze had lange blonde haren, bovenop iets in de krul gezet. Haar hoofd lag ietwat naar achteren gekanteld waardoor niet alleen aan de voor- maar ook de achterzijde de bevestiging van haar beugel was te zien. Aan één zijde van haar smalle mond kleefde duct tape dat blijkbaar na de seksuele handelingen moest zijn los gemaakt. Zelf kon ze het niet hebben gedaan. De brute moordenaar had namelijk haar handen achter haar rug bij elkaar gebonden met tiewraps zodat enig verweer onmogelijk voor haar was. Vanonder was ze ontkleed. Haar lichtblauwe spijkerbroek lag binnenstebuiten naast haast haar lichaam. Eén voet zat nog in een broekspijp gestoken. De verkrachter moet blijkbaar het geduld niet hebben gehad haar schoenen los te maken, zodat de pijp erachter bleef steken. De andere voet was bloot. Haar onderbroekje was simpelweg kapot gescheurd en lag in flarden naast haar heupen. Boven haar middel was een deel van haar witte shirt naar boven opgeslagen. Dat was, tot de hoogte van haar borsten, ook wel zo’n beetje wel het enige deel wat er wit aan was gebleven. Want omdat haar keel was doorgesneden had de kleur rood de overhand genomen. Een flinke plas bloed ontsierde haar borstkas en er droop nog een beetje in haar bomberjack.
Naast haar lichaam werd een brokje tinsoldeer ontdekt. Waarschijnlijk achtergelaten door de moordenaar. Daarmee is de kans groter dat het hier om een dakdekker zou gaan.

Twee zaken zitten mij hier dwars: allereerst Retromans constatering met betrekking tot mevrouw Biezenhutters reactie bij het wijzen naar de stapel kleren; wat heeft zij ons geprobeerd duidelijk te maken? Waarom keek ze er naar alsof er bloed kleefde aan de verkleedspullen?
Daarnaast heeft het brokje tinsoldeer mij er eerder van overtuigd dat de verkrachter van Andrea Roerling een dakdekker moest zijn geweest. Dit staat echter volledig haaks op het type schoeisel van de persoon die Roger op het dak heeft omgebracht. Ook de voetsporen welke we bij de scouting hebben aangetroffen wijzen op de maatje 46 Van Bommel schoenen. Hierdoor acht ik het onwaarschijnlijk dat de moordenaar een dakdekker moet zijn geweest en zal het brokje tinsoldeer hier mogelijkerwijs terecht zijn gekomen doordat het aan zijn kleding is blijven haken toen hij uit de bus stapte.

PD#4 WONING VAN FAMILIE ROERLING aan het Sambeekse Korenveld

Koen Voet stuitte op twee lijken bij het brengen van een huisbezoek aan het familieadres van Roger Roerling. In de woonkamer vond hij het ontzielde lichaam van zijn vrouw Olivia. Zijn zoon Jericho was er zo slecht aan toe dat een reanimatiepoging niets meer uithaalde. Hierop heb ik Koen naar huis moeten sturen, zoals de CGFI-regels voorschrijven. Hij was emotioneel te zwaar aangeslagen om het verlof niet te accepteren. Niet eerder dan dinsdag wordt hij weer op kantoor verwacht. Collega inspecteur Zombie en nieuwbakken forensisch arts America Calista hebben dit PD overgenomen en nader onderzoek opgestart. Over dit plaats delict is nog weinig bekend.

Eerste vraag die hier bij mij opkomt is met name, hoe Olivia en Jericho door de moordenaar zijn overvallen? Hoe is de moordenaar binnen gekomen? En hoe is er door beide slachtoffers gereageerd/geacteerd voordat ze beide het leven lieten?

SLACHTOFFERS:

Gert Jan de Vree.
Achtergrond: 27 jarige dakdekker bij het bedrijf Lekt ‘t een beetje? Collega van Roger Roerling, door wie hij werd gekleineerd.
Overleed vóór Olivia en Jericho.

• Aangetroffen op de bestuurderszit van een dakdekkersbusje dat in aanrijding was gekomen met een tegenligger. Gert Jan was de enige persoon die in de bus werd gevonden.
• Vier steekwonden op de torso en twee in de zij. Moordwapen nog onbekend.
• Een gecompliceerde schedelfractuur wees uiteindelijk uit dat Gert Jans hersenpan was ingeslagen met een koevoet.
• Volgens Agatha Loon op Toom was de klap op zijn hoofd de nekslag.
• Zij was het ook die constateerde dat Gert Jan vaak zware balken moest tillen.
• Moest reeds lang zijn doodgebloed voordat de aanrijding plaats vond, te oordelen aan de grote hoeveelheid bloed op de passagiersstoelen voorin de bus.
• Nog geen drie uur dood toen het lijk werd aangetroffen.
• Vegen over het zitvlak en de versnellingspook wezen erop dat het lichaam naar de bestuurderszit was gesleept.
• Overleed plusminus een uur ná Roger.
• Volgens Johannes IJzerdraat zou Roger Gert Jan hebben weggestuurd voor een boodschap om materiaal te halen. Maar blijkbaar was hij ook al teruggekeerd met die spullen, aangezien er in het gangpad bij de voordeur van de woning waaraan ze werkten allerlei nieuw bouwmateriaal stond opgesteld. Zijn jongens zouden deze spul nooit onbeheerd achter hebben gelaten.
• Kon niet zo goed opschieten met zijn collega Roger.
• Had schoenmaat 46.

Vraag: kon Gert Jan een handlanger zijn geweest van de moordenaar om vervolgens later door hem te worden omgebracht?

Over het moordwapen dat was gebruikt op zijn borst:

Kan geen meerpuntig voorwerp zijn. Geen hooivork, want dat heeft twee of meer tanden en stemt niet overeen met het patroon van de aangebracht verwondingen. De steekwonden waren allerminst evenwijdig toegebracht. De verspreiding ervan was eerder chaotisch, alsof degene die Gert Jan had toegetakeld met één scherp voorwerp in een rondtollende bokszak had zitten steken. Een pikhouweel was het ook niet, aangezien de wondranden gekarteld waren. Dus zoeken we iets dat de wond bij het uitnemen kapot getrokken kan hebben. Agatha heeft het zelfs even over een voorwerp gehad dat van zaagtanden moest zijn voorzien.

Constatering: de wondjes op zijn borst zijn klein en diep. Ik ben van mening dat we hier iets zoeken dat lang en gekarteld moet zijn.

Over het moordwapen dat was gebruikt op zijn hoofd (opgelost!):

Gert Jan had twee diepe putten achter op zijn hoofd met een onderlinge afstand van nog geen centimeter. Het leek er volgens onze patholoog anatoom op dat hij schuin achter op zijn schedel moest zijn getroffen met een hard voorwerp. De bloeding moet hevig zijn geweest. Een dakrol of kitpistool waren het in elk geval niet geweest. De klauwhamer was nog wel de beste optie. Alleen zou de onderlinge afstand van de klauwen van de hamer wel de posities van de putten in de wond verklaren, maar stemde de diepte in zijn hersenpan niet geheel overeen met de geweldige kracht waarmee Gert Jan was toegetakeld. Het werd niet dadelijk als voor onmogelijk gehouden, maar wat een beer van een vent moest hem dan op zijn schedel hebben gemept? We zochten hier duidelijk naar een instrument met een langere steel. Daarnaast zou het meer voor de hand hebben gelegen om de dakdekker met de hamerkop op het hoofd te tikken. Bovendien was er in de bus geen hamer aangetroffen dat sporen bevatte waarmee het zich als moordwapen liet identificeren. Een pikhouweel werd ook uitgesloten; de vorm van de wond stemde hier niet mee overeen. De twee korte platte afdrukken stonden met een onderlinge afstand van nog geen centimeter in de scherven van zijn schedel gegraveerd. Een pikhouweel zou hooguit één pit achterlaten.
Na een discussie aan tafel in de vergaderzaal Sierra Madre maakte Retroman zichzelf onsterfelijk door het voorzetje te geven waaruit bleek dat het hier om een koevoet bleek te gaan.

Constatering: dit moordwapen mag door ons zijn geïdentificeerd, teruggevonden hebben we het nog niet. De moordenaar heeft de overige moordwapens dus waarschijnlijk ook meegenomen en/of elders gedumpt.

Roger Roerling.
Achtergrond: vader in het gezin Roerling, collega van Gert Jan de Vree wie hij kleineerde.
Overleed vóór Olivia, Jericho, Andrea en Roger.

• Viel door een dakkapel over een onderliggende trap naar twee etages lager in een nieuwbouwwoning waar hij werkte aan een dakkapel met zijn collega Gert Jan de Vree.
• Tijdens zijn val werd hij een speldenkussen van houtsplinters doordat de trapleuning verbrijzelde en hij onderweg nog met andere hout materiaal op de trap in aanraking kwam.
• Ten tijden van zijn val waren er, naast enkele vogels op het dak, met name bouwvakkers in de straat aanwezig die het nieuwbouwproject als duiventil in- en uitvlogen.
• Enkele gekleurde splinters in zijn wang en oog pasten niet in het patroon van het houtwerk van de dakkapel en trapleuning. Deze rode afwerklaag moesten van het moordwapen afkomstig zijn.
• Heeft drie broers: Gordon, Taco en Humfried.
• Kan niet zo goed opschieten met zijn aangever Gert Jan.
• Wordt door Lotte Pieper als imponerende man omschreven. Deelde geen klappen uit, voor zover zij wist, maar verwachtte wel dat Olivia thuis voor alle huishoudelijke taken opdraaide, daar hijzelf de hele dag met zijn werk in de weer was.
• Zij omschrijft hem ook als een typische eigenheimer en robuuste man met een scherp karakter die thuis met de scepter zwaait.
• Heeft bijzonder groot litteken op zijn rechterpols. Dat hij nog normaal zijn werk heeft kunnen uitvoeren mag een wonder heten. De bijbehorende wond is niet ouder dan hooguit anderhalf jaar. Dit komt omdat hij in die periode op het strand werd gebeten door een hond (maakte Loek de Hond op uit een Tycoon Newspaper artikel).
• Later bleek dat het hier ging om een Mechelse herder. Wendy Wiewel en Gert Jan de Vree hadden samen zo’n Mechelse herder.
• Blijkt een waar schaakgrootmeester te zijn, te oordelen aan de vele trofeeën die de man in huis heeft staan. Tweede prijzen had hij niet, alleen maar eersten. Maar de bokaal van het afgelopen seizoen ontbrak aan dit rijtje. Die werd gewonnen door ene Nicolaas Bildstar.
• Heeft zich op het dak mogelijk geprobeerd te verdedigen met een handboormachine die later in stukken op de straat uiteenviel.
• Is onlangs jarig geweest en 46 jaar geworden.

Paar zaken die mij hier opvallen: Humfried en Roger zijn beide schakers. Hierdoor zou Humfried een motief kunnen hebben gehad om Roger om te brengen. Logisch vind ik dit echter niet. Waarom zou je je broer vermoorden vanwege een schaaktoernooi die Roger door zijn handicap toch niet meer had kunnen winnen? Aannemelijker is het dat Gert Jan zichzelf niet zo populair heeft gemaakt indien het inderdaad zijn Mechelse herder was geweest die Roger had gebeten. Dit zou in elk geval de verstoorde werkverhouding tussen beide heren verklaren. Volgens Agatha heeft Gert Jan zwaarder werk moeten verrichten in zijn vak dan redelijk mocht worden geacht. Roger kon, na het incident met zijn hand, dit zware werk zelf niet meer verrichten, zodat hij Gert Jan liet boeten door hem de zwaarste en vuilste klusjes te laten opknappen. Gert Jan heeft Roger vervolgens aan zijn vriendin Wendy omschreven als slavendrijver, maar waarschijnlijk nooit willen toegeven dat hij zelf met een enorm schuldgevoel is blijven zitten nadat zijn Sniper hem zowat de hand had afgebeten.

Over het moordwapen:

Was niet op zijn hoofd geslagen met een zware houten balk. De splinters in Rogers lijf waren afkomstig van het houten materiaal waar hij onderweg in zijn buiteling naar de eerste etage mee in aanraking kwam. In Rogers oog en wang zaten rode splinters. Later bleek dat het hier niet om splinters bleek te gaan van hout, maar van gebakken klei. America Calista en Abdel Dezertecon Kretonshos vonden een bebloede dakpan in de afwatering onder de dakkapel waaraan Roger en Gert Jan hadden gewerkt. Het bloed op de dakpan werd geanalyseerd en behoorde inderdaad toe aan Roger. De moordenaar moest hem ermee op zijn kaak hebben geslagen, waarna Roger zijn rare val naar de eerste etage maakte.

Opvallend: waarom een dakpan als moordwapen? Dit was – naar wat wij nu van deze zaak weten – chronologisch het eerste voorwerp waarmee iemand werd omgebracht! Wat mij aan het denken zet waarom de moordenaar niet meteen met een vuurwapen op zijn slachtoffers is afgestapt. Dus ging het hier wel om een vooraf opgezette moord? Of begon deze reeks als een ongeluk waarna dader volledig doorsloeg en veranderde in een verknipte en meedogenloze  slachter?
Met dit in gedachte: hoe waarschijnlijk was het in dat geval dat één van zijn broers tot zo’n wandaad in staat zouden zijn?

Ik zou hier graag willen denken dat één van zijn schoonzussen de rotte appel moest zijn geweest. Maar welke vrouw draagt er nou een Van Bommel met schoenmaat 46 en verkracht een meisje van 15?

Andrea Roerling.
Achtergrond: 15 jarige dochter van Roger en Olivia Roerling.
Overleed ná Roger, Gert Jan en Olivia, maar ook ná Jericho.

• Slachtoffer van zedenmisdrijf, seksuele penetratie.
• Ontkleed in het duinbos gevonden nabij ‘Scouting Admiraal Biezenhutter’.
• Handen gekneveld achter de rug met tiewraps.
• Het zwijgen op gelegd tijdens de verkrachting met duct tape. Later heeft de moordenaar dit blijkbaar weer losgetrokken, waardoor de tape nog maar aan één wang kleefde.
• Droeg een bomberjack, een blauwe spijkerbroek en een wit t-shirt. Is niet geheel ontbloot aangetroffen, de verkrachter/moordenaar heeft de kleding enkel opzij getrokken om tot zijn wandaad te komen. Onderbroekje is kapot getrokken.
• Haar keel was opengesneden, zodat ze uiteindelijk is doodgebloed.
• Andrea was, evenals Liesbeth, wel erg vroeg bij de scouting nadat ze via de telefoonketen waren opgeroepen om daar ‘s middags aanwezig te zijn voor de natuurwerkdag. Tijdens de schoolpauze tussen kwart voor elf en tien uur is het eerste meisje in de keten, Soraya, door Sabrina Biezenhutter gebeld. De meisjes werden niet veel eerder dan half drie verwacht. Liesbeth en Andrea waren aannemelijk vroeger aanwezig. Een verklaring hiervoor kan zijn dat ze een korter lesrooster hebben gehad, waardoor sommige meisjes eerder beschikbaar waren. Wellicht hadden ze eerder zin om naar het duinbos te komen. Andrea, in haar geval, kan langs huis zijn geweest en daardoor het drama thuis hebben meegekregen… en zijn gevlucht.

Suggestie: de verdachte was ná de moord op Roger direct van plan geweest zich te wreken op Andrea. Onderweg moet hij langs het Sambeekse Korenveld hebben ontdekt dat hij Andrea op de scouting zou aantreffen.
De dader kan dus een seksueel motief hebben gehad om zo tot de verkrachting te komen. Of hij heeft misbruikt gemaakt van de gehele situatie en zich daarom op Andrea gestort. Vanuit psychologisch oogpunt is dit niet erg aannemelijk. Als je een heel gezin wilt uitmoorden, puur omdat je het licht in de ogen van deze mensen niet gunt, waarom zou je dan je tijd verspillen aan een verkrachting. Iets zegt mij dat seks een belangrijke motivatie is geweest. Hierin zou ook een link kunnen worden gelegd met Jericho’s verleden als frotteurist. Maar waarom?

Over het moordwapen:

Moet een scherp voorwerp zijn geweest waarmee de keel is opengesneden. Een heggenschaar was het niet. Dan hadden we naar Andrea’s hoofd moeten zoeken. Daarmee viel ook een samuraizwaard af.

Opmerking: de snede in Andrea’s keel was niet bijster diep, maar wel heel duidelijk van een vlijmscherp voorwerp afkomstig. Het was in ieder geval voldoende om haar direct dood te laten bloeden.

Olivia Roeling Pieper.
Achtergrond: moeder in het gezin Roerling.
Overleed ná Gert Jan en Roger.

• Met een hoofdwond op haar woonkamervloer gevonden.
• Heeft alleen één zus, Lotte Pieper.
• Zou volgens haar zus niet veel te vertellen hebben gehad thuis. Roger bepaalde wat er thuis gebeurde.

Constatering: indien de moordenaar hier een loodzwaar metalen voorwerp zou hebben gebruikt om Olivia direct de hersenen mee in te slaan, zal Jericho ook weinig kans tot verweer hebben gehad.

Over het moordwapen:

Uit de diepte van de deuk in haar schedel blijkt dat het moordwapen geen licht stangetje geweest moest zijn. Tot iets meer dan twee centimeter was de hersenpan naar binnen geslagen. Een volledig open gat was het niet. Grove scherven van haar schedel stonden onnatuurlijk over elkaar gevouwen. Wat de klap op haar hoofd ook had veroorzaakt, het moest een zwaar voorwerp zijn geweest of in ieder geval kneiterhard en voorzien van een handvat. Een zinkzettang had daartoe een prima instrument geweest. Dat gereedschap was flink looiig en uitgerust met een snavelvormige bek dat haaks stond op de hefbomen. Het diende ertoe om zinken delen eenvoudiger met de hand te kunnen ombuigen om daarmee bijvoorbeeld dakranden fraai te kunnen afwerken. Het werd ook wel toegepast in dakgoten en afwerkingen rondom schoorstenen en dakkapellen. Maar een zinkzettang was eenvoudigweg te licht voor dit type verwonding. De twee centimeter diepe put die er in haar hersenpan was geslagen moest er zijn aangebracht door een veel zwaarder voorwerp. Een dakrol daarbij had weer overdreven geweest, bovendien had dit resten van bitumen in haar haar achter moeten laten. Duidelijk was, dat we iets zochten dat aannemelijk lichter was dan een dakrol, maar volumineuzer dan een zware tang. Te oordelen aan de compositie van schedelscherven moest het gaan om iets dat was voorzien van ronde vormen.
Een experiment dat Agatha aan het einde van de week met Loek uitvoerde op het CGFI, wees uit dat Olivia zo hard met een metalen voorwerp op de schedel moest zijn geslagen alsof ze een baseball was waarmee een homerun werd geslagen.

Feit: Olivia was opslag dood. Eén klap was genoeg om haar het zwijgen om te leggen. Jericho is echter een ander verhaal.

Jericho Roerling.
Achtergrond: 17 jarige zoon in het gezin Roerling.
Overleed ná Gert Jan en Roger.

• Aangetroffen naast zijn moeder in de hoek van hun woonkamer, tegen de wand van de vensterbank.
• Zat onder de blauwe plekken en kneuzingen.
• Had nauwelijks nog pols toen Koen Voet hem vond. Overleed kort daarna.
• Bleek bekende bij politie.
• Onder de slachtoffers de enige met een strafblad.
• Blijkt veelpleger van frotteurisme. Dit is een vorm van parafilie waarbij degene die zich eraan bezondigd seksueel opgewonden raakt door lichamelijk contact met onbekenden. Je komt dit type aanranding – want dat is het feitelijk – voornamelijk tegen in het openbaar vervoer en op grote evenementen. De overtreder ziet zijn kans schoon in een grote mensenmassa dat te doen wat hij in het openbaar niet durft te doen bij individuen die vrij van een groep rondlopen.
• Op zijn slaapkamer was en aanzienlijke hoeveelheid pornografische magazines gevonden.
• Vrouwelijk bezoek leek hij echter nooit te hebben ontvangen. Dat terwijl het beslist geen lelijke jongen was.

Vragen en constateringen: Te oordelen aan de blauwe plekken en kneuzingen èn het feit dat hij halfdood is achtergelaten, doet mijn vermoeden rijzen dat Jericho in gevecht is geweest met zijn verdelger. Hij moet lang stand hebben gehouden, waardoor hij bont en blauw geslagen uiteindelijk de handdoek in de ring heeft moeten werpen. Dus waarom heeft zijn moordenaar hem niet een genadeklap toegediend? Of werd de dader gestoord in zijn gevecht waardoor hij het gevecht heeft moeten afbreken?
Verder staan Jericho’s achtergronden volledig haaks op alle verder bevindingen in dit onderzoek. Wat, in hemelsnaam, zou zijn frotteurisme in deze zaak voor betekenis kunnen hebben? Dit feit op zich is opvallend en zou gelinkt kunnen zijn aan de seksuele motivatie van de dader om Andrea te verkrachten. Maar waarom?

ANDERE PERSONAGES:
Johannes IJzerdraat.
Achtergrond: eigenaar van Lekt ‘t een beetje.
Droeg een maatje 43 bouwschoenen van het merk Timberlands tijdens zijn eerste ontmoeting met Koen Voet en Abdel Dezertecon Kretonshos.

• Grof uitziende kale dunne man met een verweerd uiterlijk door zijn jarenlange inspanningen in de dakbranch. Stinkt naar zweet en teer.
• Roert zijn koffie met de achterkant van een schroevendraaier. Is goed voor de weerstand meent hij.
• Wilde tijdens de eerste ondervraging eigenlijk zo snel mogelijk zijn ‘jongens’ zien. De anders zo hardvochtige werkdrijver schoot vol bij de confrontatie van het slechte nieuws en ging een lang gesprek in.
• Krijgt nog geld van enkele ‘grote jongens’ waar hij zaken mee doet.

Vragen en constateringen: mocht deze man als verdachte worden aangemerkt, dan blijft hij wel erg knap op de achtergrond. Acteert zijn verdriet omtrent zijn medewerkers dan ook wel erg goed. Vraag is dan wel, waarom hij in vredesnaam zijn personeel zou willen ombrengen? Is de familie Roerling hem nog veel geld schuldig?

Wendy Wiewel.
Achtergrond: vriendin van Gert Jan de Vree.

• Kleine jonge vrouw.
• Kwam mij over als een prettig gestoord sping in ‘t veld.
• Woonden samen in een maisonnetteflatje. Woning was een varkensstal, chaotisch en rommelig.
• De aanblik van het huishouden van de net-niet-dertigers deed vooral denken aan een studentenwoning waarin frequent wordt gefeest en nooit opgeruimd.
• Zat samen met de zus van Olivia, Lotte Pieper, op salsa. Wendy tipte ons om met Lotte te gaan praten, aangezien zij één van de directe familieleden van het gezin is.
• Heeft één Mechelse herder, Sniper, een flinke reu. Leek mij allerminst en kwaad beest.
• Bleek samen met Gert Jan verkeerd met financiële schulden te zitten, veroorzaakt door uitgaven aan vele videogames, feestjes en autoreparaties.

Mogelijke link: de financiële schulden waarmee dit stel had te kampen zou wellicht ook kunnen betekenen dat de firma Lekt ‘t een beetje nog geld van hen zou krijgen.
Constatering: voor Wendy zou het weinig interessant geweest kunnen zijn om Roger Roerling en zijn gezin uit de weg te ruimen, hoe zeer deze man ook een werkbeul voor haar vriend moest zijn geweest. Bovendien is het volstrekt onlogisch om Gert Jan daarbij ook om het leven te brengen. Het feit dat zij eenzelfde ras hond als huisdier hebben gehad dat ook verantwoordelijk is geweest voor de verminking van Rogers pols… is wel erg opvallend! Opnieuw de vraag: wat voor reden valt hier dan aan te voeren om Roger om het leven te brengen?

Lotte Pieper.
Achtergrond: Zus van Olivia Roerling Pieper.

• Moeder van vier jonge kinderen onder de 10 jaar.
• Man is veel buiten de deur.
• Tijdens de moorden zou ze zelf bezig zijn geweest met boodschappen doen en kinderen van school halen.
• Zag Roger als imponerende man.

Opmerking: deze dame lijkt mij weinig met de moorden zelf te maken te hebben. Toch valt ze op als een waardevolle bron van informatie waar het om de achtergronden van de andere personen in dit onderzoek aangaat.

Gordon Roerling.
Achtergrond: broer van Roger Roerling.

• Had carrière gemaakt in Nieuw Zeeland als offshore civiel ingenieur waar hij een zorgeloos bestaan leek te lijden met zijn vrouw en dochter. Contact met de andere broers was er amper. Hooguit eens in de vijf jaar kreeg hij bezoek van één van zijn broers of kwam zelf naar Nederland.

Constatering: deze man zou wel eens de verrassing in deze complexe moordzaak kunnen zijn. Woont ver weg, motieven zijn onbekend en zou juist daarom wel eens voor een opvallende wending kunnen zorgen. Wellicht is hij nu wel in Nederland en houdt hij zich geweldig goed onzichtbaar. Maar voor het zelfde geld heeft Gordon totaal niets met dit onderzoek te maken en kunnen we hem gewoonweg doorkrassen als verdachte.

Taco Roerling.
Achtergrond: broer van Roger Roerling.

• IT-specialist bij een energiebedrijf.
• Vinnig type.
• Bracht extra spanning aan in de sfeer bij de Roerlings op het Sambeekse Korenveld wanneer hij hen een bezoek bracht.
• Had tijdens Rogers laatste verjaardag een oude wond open gereten aangaande hun gezamenlijke jeugdliefde Desire Eersteling.
• Zogenaamd ‘sandwichkind’ dat veel van baan heeft gewisseld.

Opvallend: waar is deze man? Dat we Gordon nog niet gezien of hebben gesproken snap ik volledig, als hij in Nieuw Zeeland zit. Maar dan is Taco Roerling de enige broer waarvan we eigenlijk nog te weinig weten. En een vinnig/opgefokt typetje als  deze Taco die veel van baan heeft gewisseld zou het als ongeleid projectiel goed doen in een zaak als deze. Ook zie ik hem dan wel rondlopen als IT-er met Van Bommels. Vraag is dus: wat is zijn schoenmaat?

Humfried Roerling.
Achtergrond: broer van Roger Roerling.

• Aardrijkskundeleraar met het lichaam van een bodybuilder en onder de broers degene met de duidelijkste Italiaanse trekken, die de heren van hun grootouders hebben meegekregen.
• Hobby’s: schaken en mineralogie.
• Jongste telg van de vier broers.
• Roger heeft na een avondje après-ski een slippertje gehad met zijn vrouw Miranda vlak hij met haar het huwelijksbootje instapten.
• Schoenmaat 46.
• Zou volgens Lesley Spandabato duidelijk een homofiel zijn die de kast nog uit moet komen. Het leek Lesley daarom onwaarschijnlijk dat hij Andrea zou hebben willen verkrachten.
• Desondanks werd Humfried als hoofdverdachte gezien en in voorlopige hechtenis gehouden.

Opvallend: heeft alle schijn tegen zich. Of zoals Lesley het omschreef: “Schoenmaat 46, de enige andere schaakmeester onder de betrokkenen, een belabberd alibi en een motief waar de honden geen brood van lusten.”
Maar als dezelfde onderzoeker dan ondanks al deze feiten met een onderbuik gevoel blijft zitten dat dit niet de moordenaar kan zijn, omdat hij vermoedt dat Humfried homofiel zou zijn, heb ik weinig redenen om aan dat oordeel te twijfelen. Hoofdverdachte of niet, eerst moeten we maar zien dat we alle losse eindjes naar hem kunnen herleiden.

Liesbeth Weverling.
Achtergrond: padvindster en vriendin van Andrea Roerling.

• Droeg padvinderskleding toen ze America en Lesley ontmoette.

Vraag: waarom droeg Liesbeth padvinderskleding en Andrea niet? Kwamen zij niet met hetzelfde doel naar de scouting of werd Andrea minder tijd gegund zichzelf te verkleden?

Sabrina Biezenhutter.
Achtergrond: scoutingleidster van ‘Scouting Admiraal Biezenhutter’ in het duinbos. Is een vrouw van middelbare leeftijd en laat zich liever Akela noemen dan Zavoz (Zal Altijd Voor Ons Zorgen).

• Heeft eerder voor de leeftijdscategorie 8 tot 10 jaar gestaan, maar verkiest nu liever de oudere Explorers en Roverscouts te leiden.
• Kon eerder de beloofde natuurwerkdag niet organiseren, omdat ze moest worden opgenomen in het ziekenhuis vanwege haar blaas. De tweede keer dat deze activiteit gepland stond was het zulk noodweer dat het opnieuw moest worden afgeblazen. Toen heeft ze er maar een verkleedfeest van gemaakt. En nu de moord op Andrea.
• Wist weinig te vertellen over hoe goed Andrea met haar familie kon opschieten. Maar dat gold ook voor de andere meisjes.
• Reageerde nerveus en krampachtig toen ze naar de stapel verkleedspullen wees op het moment dat inspecteur Retroman vroeg waarom de natuurwerkdag eerder werd uitgesteld.

Vraag: wat is er zo bijzonder aan die verkleedspullen?

Jacques Donovan.
Achtergrond: ambulancebroeder.

Wat weten we inmiddels over de dader(s)?

• De dader had waarschijnlijk nog geen strafblad; dit is wat giswerk van Loek de Graaf aangezien hij de foto van het schoenprofiel niet in de databanken aan bestaande gegevens kon koppelen.
• Zowel op de Drachtsterpromenade als op de Valckenmolense Dreef droeg de dader een maat 46 nette herenschoenen van het merk Van Bommel. Duidelijk geen bouwvakkerschoenen.
• Had mogelijk een meervoudig motief; niet alleen heeft de moordenaar een gezin willen ombrengen, maar heeft zichzelf ook voldoende tijd gegund om Andrea te verkrachten.
• Zeer waarschijnlijk zelf geen dakdekker, maar wel een bekende of zelfs lid van de familie Roerling.
• Heeft de moorden mogelijk niet vooraf zo gepland, maar is gaandeweg tot deze wandaden gekomen (zie aantekeningen m.b.t. de dakpan als moordwapen bij Roger).

Bijzonder detail over een magisch nummer:

• Zowel op de Drachtsterpromenade als op de Valckenmolense Dreef droeg de dader een maat 46 nette herenschoenen van het merk Van Bommel.

• Roger is niet ouder geworden dan 46.
• De familie Roerling woonde aan het Sambeekse Korenveld 46.
• Het eerst moordwapen in deze zaak werd geraden door Retroman op 14:46.

De oplettende lezers zal zijn opgevallen dat in de aantekeningen van Karel Riemelneel met geen woord wordt gerept over het zesde slachtoffer. De eenvoudige verklaring daarvoor is dat Karel en zijn team dit slachtoffer simpelweg nog niet hebben ontdekt. Spoedig zal meer duidelijk worden over dit raadselachtige lijk en de sleutelrol die hij of zij daarmee heeft in dit verhaal.

image by ramonbaile, edited by Gsorsnoi

Las ik gisteren in de krant:

“U kunt opgelucht ademhalen: De Maya’s dachten volgens wetenschappelijk tijdschrift Science helemaal niet dat de wereld in 2012 zou vergaan. Uit een archeologische ontdekking in Guatemala blijkt dat zij er destijds vanuit gingen dat de aarde nog zeker 7000 jaar zou blijven bestaan. ” – Spits.

Ik wist dat die gasten hun tijd ver vooruit waren, maar dat ze hun eigen Science-tijdschrift hadden hoor ik nu voor het eerst! Publiceerden zij deze dan op kleitabletten net zoals ze dat met hun kalenders deden? Dan hebben ze nu blijkbaar, naast de opgraving van de voorloper van het wetenschappelijk tijdschrift Science, het andere deel van die kalender ook gevonden. De vorige kleitablet was te klein om verder op door te beitelen dan 21 december 2012.
Volgens mij had hier moeten staan…

“U kunt opgelucht ademhalen: De Maya’s dachten, volgens wetenschappelijk tijdschrift Science, helemaal niet dat de wereld in 2012 zou vergaan.” (let op de komma’s!)