image by Christopher Craig, edited by Gsorsnoi

Dat ik destijds in de artikelen Links of rechtsom? en Baduy grapte over mijn Peter Parker-onhandigheden was het natuurlijk wachten op het moment dat ik er weer eentje zou beleven. Dit weekend gebeurde dat … terwijl ik op een zonnige zaterdag besloot om in een naburig stadje het winkelcentrum eens te gaan verkennen.

In plaats van de fiets te pakken en in eigen stad die paar boodschapjes in te slaan, besloot ik voor de variatie eens de andere kant op te fietsen. De stad die vergroeid ligt aan de onze heeft een eigen winkelcentrum die qua grootte niet voor die van de onze onderdoet. Daarbij is dat winkelcentrum een lekkere compacte stervorm, zodat je zonder al te veel moeite van winkel A naar winkel B kunt lopen, maar tussendoor ook best de winkels M en Q eens kan aandoen.

Deze compacte vorm deed mij ertoe besluiten om mijn fiets op een willekeurige plek te parkeren in een fietsenstalling, zonder daar enig logistiek plan achter te hangen. Normaal wil ik mijn fiets nog wel eens op één specifiek doordacht punt stallen waarvan ik weet dat ik daar aan het einde van mijn boodschappen weer redelijk bij in de buurt zou eindigen. Wel zo handig!

Dat dit achteraf toch niet zo’n handig punt was om mijn fiets te stallen bleek al vrij rap.
Stel je een kort straatje voor met aan weerszijde wat winkels dat aan de ene kant uitkomt op een redelijk groot plein met nog meer winkels en aan de andere kant in een schattig bochtje afbuigt. De buitenkant van dit bochtje werd gekenmerkt door winkeltjes met huizen erboven. Niet heel verrassend zou je zo zeggen. Praktisch 80% van de winkels in Nederland zijn zo gesitueerd. Wat deze huizen erboven echter specifieker maakten, was het feit dat het seniorenwoningen bleken te zijn die waren voorzien van overhangende balkonnetjes die vrij riant van oppervlakte waren en zo de indruk van een tuintje boden.

Die zon ging beste vel – correctie – fel te keer, maar er stond genoeg wind om toch even een jas mee te nemen. Echt zo’n jasje-aan-jasje-uit-dag! Ik parkeerde mijn stalen ros en trok mijn jas over mijn schouder. Wel zo handig. Zo kon ik mijn sleutels en portemonaie eenvoudig in mijn jaszakken kwijt.
Even denken: ik moest twee dingen hebben, wat was het ook alweer? Oh ja, ik herinnerde het me en liep vervolgens bij mijn fiets weg. (Ja die stond wel op slot).

De soundtrack “Raindrops Keep Falling on My Head” mag nu wel aangezet worden!

Met een Tobey Maguire-pret-glimlach stapte ik demonstratief over de winkelpromenade en  … (dit is het moment voor een filmische slowmotion) … SPLASH!
Raindrops. Maar dan wel regendruppels die werden gevormd door zo’n vriendelijk oud mannetje dat met zijn duim op het uiteinde van een tuinslang wat slecht gericht zijn geraniums stond te bewateren. Weet je nog? Die riante balkonnetjes boven de winkels?

Afijn: mijn winkelmiddagje begon die zaterdag in een nat pak.
Mag ik nog blij zijn dat hij zich niet in de tuinslang had vergist.

This entry was posted on Monday, August 23rd, 2010 at 10:32 and is filed under De avonturen van mijn stalen ros, Mijn Peter Parker-onhandigheden, Nederlands. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.

9 Comments

  1. August 23, 2010 @ 13:10


    En nou maar hopen dat er geen Pokon in het water zat, want anders gaat je tuinkruidenkapsel doorschieten!

    Posted by BoB de Winter
  2. August 23, 2010 @ 15:05


    Die bejaarde mikt er duidelijk naast. Heb je niet aangeboed te helpen met zijn tuintje water geven?

    Posted by Paap
  3. August 23, 2010 @ 20:39


    Ik zie het helemaal voor me. Inclusief die Tobey Maguire smile!

    😀

    Groetjes,

    Jolientjuh!

    Posted by Jolien van Biesheuvel
  4. August 24, 2010 @ 00:07


    Snorski, weet je zeker dat het slecht gericht was?

    Liep je niet nog steeds met je hoofd in de wolken over het behalen van dat bewijs van kunnen rijden, dat je dat bord met NP niet hebt gezien? Voor fietsen betekent dat “niet stallen” !

    Dat vriendelijke oude mannetje schijnt er om bekend te staan om fout parkeerders direct te bewateren. Soms met de tuinslang, soms met zijn ………

    Posted by PiCo
  5. August 24, 2010 @ 11:13


    Wat ik mis in het verhaal zijn de boodschappen die je moest halen.

    Posted by Johan
  6. August 25, 2010 @ 12:09


    gieter!!!

    Posted by BoB de Winter
  7. August 25, 2010 @ 12:21


    Nou, ik ging ook wel echt af als een …

    Posted by Gsorsnoi
  8. August 25, 2010 @ 12:48


    Zie boven

    Posted by BoB de Winter
  9. August 25, 2010 @ 18:58


    daar stond toch dat vriendelijke oude mannetje….
    als je goed luistert, hoor je ‘m zingen :

    hoog gsnorski, kijk omhoog gsnorski, want dan word je lekker nat

    (hoewel, gsnorski hoefde niet eens omhoog te kijken)

    Posted by PiCo

Leave a Comment

Please note: Comment moderation is enabled and may delay your comment. There is no need to resubmit your comment.