Dat wij Nederlanders zuinige mensen zijn, dat weten we inmiddels wel. Maar wist je dat Filippijnse mensen bijna net zo zijn? En dan vooral die Pinays (Filippijnse vrouwen)!
Moet je dan met die wetenschap eens bedenken wat dat oplevert als zo’n Pinay hier in Nederland boodschappen doet. Je merkt het al direct wanneer ze thuiskomen met een tas vol kleren. Veertig kledingstukken voor nog geen meier. Dat kan bijna geen zuivere koffie zijn. Over koffie gesproken: de schoenen waar ze mee aankomen kosten ook niet duur. Meestal voor niet veel meer dan één bakkie plur.
Toch, het is wel degelijk zuivere koffie. Het zijn alleen duidelijk echte koopjesjagers en krijgen met een glimlach een hoop mooie spulletjes voor de laagste prijs. Vaak nog merkspullen ook.
Afijn, mijn vrouw komt daar dus ook vandaan en is ook niet wars van alles voor de laagste prijs te willen hebben. In het Filippijns heet ‘zuinig’ trouwens ‘kuripot’. Ik kan je verzekeren: dat is ze. Kuripot siya. Ofwel: zij is zuinig.
Laatst waren wij – of all places – op de Zwarte Markt. We hadden wat ingrediënten nodig voor Ampalaya (daar later deze maand meer over) en nog wat andere dingen. Maar om van de Oosterse Markt naar China Town te kunnen gaan zul je op zondagmiddag entree moeten betalen. De entree naar de Oosterse Markt is gratis. De Ampalaya hadden we reeds ingeslagen op de Oosterse Markt. We moesten alleen nog wat klein grut hebben uit die Azië-toko. Staan we bij de kassa om naar het betaalde gedeelte te gaan waar we ieder twee euro entree moeten betalen, pakt ze een paar muntjes uit haar portemonaie om haar deel te betalen en legt dit op de toonbank in het draaibare muntbakje. Even later draait de cassière het bakje terug met de boodschap: “Mevrouw dit is niet genoeg. Dit is 1 euro”. Mijn vrouw kijkt haar aan met een rood hoofd en de gedachte: “Shit, ze heeft me door”. Waarop ik haar weer aankeek en zei : “Jeetje schat, jij bent toch ook echt een Nederlander hè?”
Al met al mag ik niet zeuren. Inkopen doen met een Pinay is vaak wel mura (goedkoop).
This entry was posted on Monday, February 15th, 2010 at 09:37 and is filed under Mabuhay, Nederlands, Retourtje naar hier en terug. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.
Toen ik de titel las dacht dat Kuripot Siya óf een overheerlijk Filipijns recept was, óf dat het weer een (voor mij) onoplosbaar anagram zou zijn.
Toen dat niet zo bleek te zijn, heb ik ‘m toch maar effe door de anagrammenmachine gehaald en dat resulteerde in een Soya Kip Trui. Zou dat met of zonder gebreide rijstebrij zijn?
Zonder. Maar dan heb je het wel met Abba Slijm.
Oh, lekker heet dus! Maar verbrand die trui dan niet?
Nee dat niet, maar je ziet er dan wel een stuk pittiger uit.
Zolang je geen kikvorsachtige bent dan.
Een pad met een heet naveltruitje lijkt me namelijk geen gezicht!
Wie weet wat er gebeurt als je die pad een zoen geeft.
Dan wordt dat hete naveltruitje misschien wel heel aantrekkelijk om naar te kijken. Of zou je dan meer gaan navelstaren….?