Ik ben geen racist.
Er worden hier vaak scootertheekransjes gehouden door de opgeschoten jeugd. Vernieling schijnt hier tegenwoordig tot de primaire levensbehoeften te horen. Dat deze mensen veelal van etnische afkomst zijn is natuurlijk wel opvallend. Maar dat maakt mij nog geen racist.
Onder het asociale volk zitten namelijk ook veel Nederlanders.
Waar ik mij meer aan erger zijn de mensen die menen dat ze het wel goed doen en anderen ondertussen mateloos irriteren.
Ik ben werkzaam geweest in Amsterdam aan het Weesperplein. Om daar vanuit de gemeente Velsen te komen was ik gewoon gebruik te maken van een snelle veerdienst vanuit mijn gemeente. Deze veerdienst bood de mogelijkheid mijn fiets boven op het dak te plaatsen, zodat ik vanaf het station gemakkelijk naar het Weesperplein kon fietsen.
Het is soms veiliger om aan de rotonde rond de Arc de Triomph te knikkeren zonder dood gereden te worden dan te fietsen in het centrum van Amsterdam. Ik opteer daarom om die Noord-Zuidlijn voorlopig te schrappen en dit geld te investeren in extra fietsrijbanen. Spitsstroken, carpoolstroken voor tandembezitters en op- en afritten voor fietsers zouden de fietspadenhel van Amsterdam soms best sieren. Een achtbaanervaring is er niets bij.
Enige andere fietspadirritatie is dan ook uit den bozen. Van elke dag dat ik naar het Zuidoosten van het Amsterdamse centrum mijn bedevaart naar mijn werkgever heb afgelegd is er niet één dag aan mij voorbij gegaan dat ik niet in conflict ben geweest met zo’n fietsende camper.
Kinderen met de meest onuitsprekelijke kakkersnamen, pedalen bezet met elke dag vers opgelikte bruinleren herenschoenen (of nog erger: sandalen), retro knijptoeters en meestal mannelijke bestuurders met pandjesjassen, dure monturen en kapsels waar Harry Potter en Jan Peter Balkenende spontaan geil van worden.
Ngh! Ik vind het verschrikkelijk!
In al die tijd dat ik aanvaringen heb gehad met bakfietsen is dit het volk dat ik als bestuurder van een ‘kakfiets’ ben tegen gekomen.
Mijn irritatie is compleet als ik zo’n bakfiets spot die het hele fietspad in beslag neemt en mij de doorgang blokkeert. Ze kúnnen een beetje opzij. Maar dat vertikken ze. Ongegeneerd sjokken ze voort in hun zondags tempootje. Er normaal omheen rijden is er dan niet bij. Ik zou ook niet durven: Wammes Waggel zwalkt nog minder als hij loopt.
Mensen, ik heb echt geen bloedhaast, maar ik wil wel een beetje normaal op tijd op mijn werk arriveren.
Plotseling stoppen kunnen ze ook goed. Eén van de kids in de bak presteert het om iets náást die enorme laadklep te laten vallen. Paps knijpt natuurlijk meteen zonder op of om te kijken de rem in. Vervolgens klap ik op de achterkant van die bakfiets of weet met enige marge stil te houden.
Je schrikt je dan toch kapot?
Ik zie maar één oplossing:
Sluit deze mensen op in de Teletubbie-heuvels met meters hoge hekken erom. Leg daar een flink netwerk fietspadasfalt aan zodat ze zich de hele dag kunnen uitleven op hun bakfiets. Geef ze een blauwe zelfstudiemap ‘Hoe leer ik niet alleen naar mijn ego te luisteren?’ en heropvoeden die lui.
Mijn krijg je van z’n leven niet op of in zo’n kakfiets. Laat dat duidelijk zijn.
This entry was posted on Saturday, June 6th, 2009 at 19:29 and is filed under Kakfietsen, Nederlands, Onbedoelde mening. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.
Het loopt echt niet fout met de bakfiets. Het probleem ontstaat op autowegen, waar auto’s van 5m² oppervlak met 1 persoon in, de plaats opeisen van vele anderen. De bakfiets word veelal gebruikt om kinderen naar school te transporteren, je zit er dus met meer als 1 in, tenzij de mama of de papa terug naar huis of werk fietst.
Uw gal dus spuwen op die grote auto, waardoor er te weinig plaats ontstaat voor deftig brede fietspaden, waar we met zijn allen samen dan gebruik van kunnen maken.
Verder zeer leuk geschreven!!!
Je bent misschien geen racist, maar wel een bakcist!
Beste bakfiets,
Mijn gal zal ik ook zeker nog eens spuwen op autogebruikers en auto’s in het algemeen. Mensen die mij persoonlijk kennen zullen kunnen onderschrijven dat mijn aversie tegen auto’s wellicht nog een graadje erger is dan die tegen de bakfiets.
Dat terzijde.
Het is meer het volk dat zo’n bakfiets rijdt waar ik wat tegen heb. Al doet de titel anders vermoeden.
Dus wie weet, verander ik nog eens van gedachten, als ik wat vaker in aanraking zou komen met minder asociale bakfietsen berijders. 😉
Jij bedankt voor je leuke reactie!
“zonder dat we het door hebben, worden we steeds asocialer”
Maar wat is nou het verschil tussen een bakfiets en een pc hoofdstraat truck.
Beide dienen ze als vervoersmiddel van tja wat zal ik zeggen,
mensen die veelal niet veel op hebben met hun omgeving
en medemens zal ik maar zeggen. Dus ik kan me de irritatie
van gsor voorstellen.
Doubleyou, ik mag hopen voor Snorzooi dat hij geen vrachtwagens voor zich op het fietspad heeft rijden.
Bakfiesten zijn meestal wel erg irritant, dan ben ik wel met hem eens. Het lijkt mij dat hij juist die bakfietsers bedoelt die NIET voor normaal woon/werkverkeer de bakfiets gebruiken. Die flierefluiters zoals Wouter, Merel, Job en Mees. Die hebben de hele dag niets beters te doen dan andere fietsers te irriteren.
Lijkt mij best irritant als je dat gespuis voor je uit hebt rijden.
Groetjes,
Jolientjuh!
Helemaal mee eens, weg met die kutbakfietsen en dat vervelende bakfietsenvolk.
Het enige voordeel is dat we nu een nieuwe naam hebben voor vervelende grijze 40+ tweede leg kakker die denk dat ie alles mag en alles om hem draait met verwende kutkinderen:
Bakfietsenvolk.
En ze kunnen inderdaad niet fietsen.
Muahaha!
Eindelijk heb ik deze ergernis eens kunnen delen met ander volk. En zo te zien geven ze me nog gelijk ook:
http://webtales.org/webtale.php?SID=2660
Tinus, worden al jouw angstige voorgevoelens nu dan toch bewaarheid? Zie http://www.telegraaf.nl/binnenland/24924513/__Vrees_voor_aanslag_met_bakfiets__.html
Hierin herken ik mijn eerdere voorspellingen volledig, BoB. Vandaag werd ik ook weer van mijn vrijheid beroofd door een echte bakfietsterrorist. Eén of andere gladjakker had het in z’n hoofd gehaald om zo’n spuuglelijk geval tegen de gevel van onze lokale Albert Heijn te parkeren, maar dan wel precies tussen de gevel én de fietsenrekken die daar in het trottoir geklonken staan. Met als gevolg dat er geen voetganger zich meer normaal over het voetpad kon verplaatsen en iedereen genoodzaakt was om over de levensgevaarlijke Barteljorisstraat tussen de auto’s door naar een stel vrije stoeptegels verderop te geraken. Onbehoorlijk! We moesten allemaal omlopen!
De Albert Heijn staat er nog, maar wie zegt ons dat er niet stiekem een stel rotjes het frame verwerkt zitten en met Oudjaar worden aangestoken. Of erger nog: een stel lawinepijl rond 0:00 uur diezelfde dag dat hele geval over de straat laat sjezen en een ravage aanricht van heb ik jou daar…