Uitgesproken door: een functionele programmeur

Datum: Donderdag 00000000000008 september 00000000002009

Uitgesproken door: Peter

Datum: o.a. 5 oktober 2009

Even om de verwarring te voorkomen onder de selectieve lezers: dit is een IT-kreet en heeft dus niets met blote vrouwen te maken, maar meer met lege variabelen.

Deze kreet wordt hier vaak door Peter gebezigd. Zelfs bananen in je oren stoppen helpt niet. Je hoort hem toch wel.

Eén keer heb ik bij mijn broertje thuis met zijn zoontje en zijn dochter zitten kijken naar de eerste aflevering van K2 zoekt K3. Dit was toevallig de enige aflevering die ik had gezien. Afgezien van die keren dat ik in het holst van de nacht mijn bed uit kwam om te controleren of mijn DVD-recorder de opvolgende afleveringen hadden opgenomen. Om vervolgens glunderend met mijn knuffelbeer onder mijn armen gedrukt aan de buis gekluisterd te zitten.

Uiteraard is dat flauwe kul, want ik heb niet eens een DVD-recorder. Maar de boodschap is dat ik bij dit programma aan één uitzending al genoeg had om te weten wie er talent heeft. Zo vind ik die talentenshows ook de grootste flauwe kul wat er verzonnen is. Het is vermakelijk, dat wel. Maar dat zal ook mijn enige motivatie weer zijn om een volgende Idols op TV te volgen.
Feit blijft dat je bij shows als British / Holland’s Got Talent en So You Wanna Be A Popstar alleen aan de voorronde al genoeg informatie hebt om eruit te pikken wie er op het finalistenpodium zal verschijnen.

Vanochtend graaide ik al fietsend zo’n ochtendblad uit de handen van de uitdeler bij het station. Eén blik op de voorpagina deed me realiseren dat ik het toen al bij het juiste eind had: Madelon was inderdaad een potentiële K3-finalist.
Goh! Waarom verbaast me dit nou niets? Gezegd is niet dat Madelon zal winnen, maar ze past duidelijk in het beeld van wat ze bij K2 kunnen gebruiken.

Echte talenten pik je er toch zo uit? Gezien de samenstelling van de jury’s en het publiek wat nu de derde K moet beoordelen bewijst dat zelfs kleuters de echte talenten er heus wel uitpikken. Natuurlijk kan Nikki een flinke noot zingen. Maar wisten we niet al in een vroeg stadium dat er ook een hoop verwacht mocht worden van Charlene Meulenberg en Nathalie Makoma? Die Nathalie bijvoorbeeld (oud-collega van mijn vrouw) heeft al gauw indruk en carrière gemaakt. 
Ik citeer Gordon niet graag, maar “laat die Nathalie Ma koma!”

Neem dan Connie Talbot. Zij had haar eerste optreden in British Got Talent 2008. Connie was toen een klein meisje van acht jaar (hoezo kleuters? Oké kleuters zijn nog jonger) die de wereld even stil liet staan met haar liedje “Over the Rainbow”.  Ze zong dit nummer alsof ze een volwassen, volleerd en getalenteerde zangeres was. Op het volwassen zijn na had ze alle overeenkomsten. En met talent bedoel ik dan natuurlijk een natuur talent.
Eindelijk wist iemand Simon Cowell de mond te snoeren! En hoe!

Wat voor zin heeft het dan om zo’n show voort te zetten? Als je in een vroeg stadium al weet wie de échte talenten zijn?
Uiteraard: the show must go on.

Is het je wel eens opgevallen hoe sommige mensen, zoals ondergetekende, er meer dan eens de gewoonte van maken om hele volzinnen te creëren alsof er niet geleerd is een punt aan het einde van een zin de plaatsen zodat de zinnen al dan niet volgestouwd met komma’s en andere leestekens vervuild worden met interessant bedoelde bijzinnen waar halverwege de zin ook weer ergens een bijzin geboren wordt zodat deze bijzin de andere zinnen in het geheel weer minder duidelijk leesbaar maken waardoor de lezer danig vermoeid raakt van het tot zich nemen van zo’n zin dat hij er zelf weinig zin meer in heeft om verder te lezen om maar niet te zwijgen over de hoofdpijnen die zulke weinig zinnige Wim Kok-zinnen, maar wel bijzonder briljant geschreven verwevingen van ons Nederlandse taalgebruik, tot gevolg hebben en menig gevoelig mens bijna bijziend maken van het turen naar deze opeenhoping van woorden en goede bedoelingen en leiden tot het niet langer meer kunnen bevatten en volgen van waar de zin van dit alles nou eigenlijk over gaat om tot de conclusie te moeten komen dat met en afhaakt en te moeten concluderen dat een dergelijke zinloze uiting van woordenbrij net zo goed gelijk gesteld kan worden tot de gemiddelde politieke ‘discussie’?

Soms heb je van die momenten dat je iets zegt waar je gelijk spijt van hebt. Ik heb het hier over de zogenaamde ‘inkoppertjes’. Die treden hier bij ons op de werkvloer geregeld op waarbij BoB vaak het initiatief neemt om het kopwerk voor zijn rekening te nemen.

Dit weekend sprak ik een familielid op een verjaardag die zelf ook al gauw inzag dat hij zijn uitspraak beter kon herzien. Het leed was echter al geschied, hij had het al gezegd: “… dan kan ik beter achter de bus aanhollen“. Hiermee refereerde hij naar zijn inspanningen om een betere conditie te willen opbouwen.

Daar heb ik hem natuurlijk niet toe ontmoedigd. Maar waarom zou je extra sporten om je conditie te verbeteren zodat je achter de bus aan kunt blijven hollen? Is er iets verkeerd aan om de bus in te stappen om zo naar je werk te gaan? Heb je naast je werk zo weinig tijd dat je zelfs extra moet trainen tijdens het reizen van en naar je werk?
Er mag misschien een kilootje vanaf … maar je kunt het ook overdrijven!

Achter de bus aanhollen lijkt me niet bevorderlijk voor de gezondheid met die uitlaatgassen. Voortaan maar weer gewoon hollen om de bus te halen en lekker instappen. Die rustige momenten van in de bus zitten zijn helemaal nog niet zo verkeerd voor je gezondheid.

Is dat niet enigjes: die momenten dat je toehoorder bent geworden van een bijzonder stukje taalgebruik?
Ik heb ze vaak mogen meemaken en het genoegen gehad er steeds smakelijk om te kunnen lachen. Het begint al bij het gebroken Engels van een hoop mensen.

Zo gebeurde het tijdens het paintballen met Doubleyou dat een instructeur een gemixte groep van Engels- en Nederlandstaligen trakteerde op een anderhalftalige instructie. In zijn goeiste Engels trachtte hij de Engelstaligen onder ons ook te voorzien van enige uitleg over het paintballspel. Zo werden zij ook een summier kansje gegund:
“If joe get hit joe poet one hand in de lucht en walluk met your weapon like so … ” de instructeur hield het paintballwapen horizontaal voor zijn lichaam en vervolgde ” … en then je moet je melden by the basement”.
Enig gegrinnik was te horen in de groep.
Base vriendelijke vriend! Niet basement! Het is toch om je te bescheuren?

Tijdens presentaties of instructies op mijn werk heb ik deze situaties ook al eens mogen aanhoren. We hadden iemand over laten vliegen uit Duitsland die ons een training zou geven in een nieuw stukje software.
Tot zover geen probleem. Zijn Engels was aannemelijk beter dan de paintball instructeur.
Nou ben ik wel bekend met enkele ziekenhuis informatie systemen, maar wat deze man steeds met ‘zis’ bedoelde, kostte mij wel enige tijd om zis/this te ontdekken. Blijkbaar had deze Duitser (en met hem zovelen!) moeite ‘this’ als ‘this’ uit te spreken, zodat ‘this’ al gauw klonk als ‘zis’.
Nog een paar andere leuke uitspraken van hem:

• “First I should.” (als losse zin)
• “I should possible!”
• “When should zis available?”

De mooiste taalvreemde uitspraken ken ik in de taal van onze Zuiderburen. We stellen ons een gebrilde boom van een Belg voor met een geblondeerde paardenstaart tot op zijn onderrug die Star Trek en Star Wars ‘uitademt’. Ik ging vast onderuit zitten met pen en blocnote present om mij te verheugen op een verbale verassing.
Conclusie: als je een met je muis een rood kadertje moet trekken om een fragment van een afbeelding te markeren dan zeggen we vanaf nu “we gaan een rubber bandje trekken”. En als er alleen aan de opmaak van één of ander object iets mankeert dan is dat “enkel cosmetica”.

Hier nog een leuke: “date of bird”.

Mocht ik er nog meer horen dan we will keep you on altitude!

———————————————————————

Zelfde artikel in het Engels?

[Vertaald via Google Toolbar translator]

Is it not enigjes: those times when you listeners have become a special part of speech?
I’ve seen them often and always had the pleasure to be able to laugh tasty. It starts with the broken English of a lot of people.

So it happened during the paintball Doubleyou an instructor with a mixed group of English-and Dutch-speaking half dazzled in a statement. He tried his goeiste English to the English speakers among us to provide any explanation of the paintball game. So they were also awarded a summary luck:
“If joe get hit poet one hand in the air with your weapon and walluk like so …” The instructor kept the paintball gun and went horizontal to his body “… and then you have to sign by the basement”.
Sole chuckle was heard in the group.
Base friendly friend! No basement! It is no to be bescheuren you?

During presentations of my work I have instructions on these situations may hear even once. We had someone to fly from Germany that would give us a training in a new piece of software.
So far, so good. His English was more plausible than the paintball instructor.
Well I do know some hospital information systems, but what this man always “zis” meant, I used some time for zis / this to discover this. Apparently these German (and many others with him!) effort ‘this’ as ‘this’ to speak, so ‘this’ soon sounded like ‘zis’.
A few other nice statements from him:

• “First I should.” (Defined as loose)
• “I should possible!”
• “When should zis available?”

The best foreign language statements I know are the language of our Southern neighbors. Consider a tree of a bespectacled Belgian for a bleach-blond ponytail down to his lower back that Star Trek and Star Wars ‘exhale’. I sat down with pen and pad bottom are present for me to look forward to a verbal surprise.
Conclusion: if you have a mouse with a red frame to pull a fragment of an image to mark than we now say ‘we will draw a rubber band’. And if only the formatting of an object or if other thing is wrong with it then that is “only cosmetic”.

Here is a nice “date or bird”.

If I hear more than we will keep you on altitude!

Uitgesproken door: Guido

Datum: Donderdag 20 augustus 2009

Met dit artikel solliciteer ik naar een reactie van de wiskundigen onder ons. Dat staat buiten kijf.
Het is de schuld van mijn wiskundeleraar Piet dat ik mij niet meer op een (kinder-)boerderij kan vertonen of ik moet aan wiskunde denken.

Meneer Piet, zoals we hem noemden, had zo zijn eigen manier om een klas te boeien. Zijn visie moest zijn geweest dat een droog vak als wiskunde heel wat beter bij de jeugd (mijn jeugd) zou over komen als je het een beetje smeuïgheid meegeeft.
Er zijn films in overvloed gemaakt die op eenzelfde principe berusten. ‘Sister Act’ en de opvolger zijn daar wellicht één van de extremere voorbeelden van. Gebruik wat moderne muziek en je maakt geloven in God interessant voor het ‘moderne’ volk. Afijn, daar vallen hele op zichzelf staande discussies over op te starten wat ik graag buiten dit artikel laat.

Zingen en dansen deed Meneer Piet niet. Wat dat betreft was hij even stoffig als elke andere leerkracht van mijn school. Een enkele uitzondering daar gelaten. Of een derdegraads-kinderboerderij-vergelijking daarmee paste bij de visie van de opgeschoten tieners uit die tijd kun je je ook afvragen.
Toch werkte het als een gieter.

3 kippen en 3 kippen zijn samen 6 kippen en 4 koeien en 2 schapen zijn nog steeds 4 koeien en 2 schapen. Dat zijn niet ineens 6 beesten die melk geven en het lekker warm hebben. Zover komen we allemaal nog wel. Maar Meneer Piet paste die eenvoudige logica in vergaande variaties toe op zo’n manier dat wiskunde bijna leu …
Nou moet ik niet overdrijven. De wiskunde werd er wel makkelijker en duidelijker op.

Vermenigvuldigen en weet ik wat van Meneer van Dalen allemaal kon, dat kon die Piet ook. Maar een correct antwoord op zijn vragen aan de klas was gewoon niet mogelijk. Een paar voorbeelden:

• Hoeveel koeien heb je als je 78 koeien van 143 koeien aftrekt?”
  Enige goede antwoord: dit is bij koeien niet goed mogelijk, koeien melk je. Bij stieren kun je het wel proberen. En het is dan ook wit moest hij nog even toevoegen. Hoe weet hij dat?
• “Hoeveel is 4 kippen tot de vierde macht?” hierbij wijzend op “44”.
  Enige goede antwoord: Pijn in je rug.
  Volgt vervolgens een lange stilte.
  Tenslotte: je moet veel eieren rapen.
• “Wat krijg je als je 18 paarden bij 20 paarden optelt?”
  Enige goede antwoord: Een prima circusact. Of je stal was te laag.

Veel fantasie had die man.
Om hem gelachen heb ik wel erg vaak. Maar wiskunde blijft wiskunde.

Of we dit nou moeten nomineren als dé openingszin of dat het hier gaat om een lucky shot daar ben ik nog niet helemaal uit. Ik kan je in elk geval melden dat ik er getuigen van was dat een slimmerik hiermee gisteren gescoord moet hebben.

Het was in een tweedehands boekenwinkeltje waar ik een stapeltje woordenboeken moest afrekenen en ik iemand betrapte op deze uitspraak. Ik stond in de rij te wachten tot ik in mijn buidel mocht tasten toen ik rechts van mij een bijzonder ontmoeting kon bewonderen tussen jonge mensen.

Om een lage vierkante tafel met daarop een flinke verzameling afgeprijsde boeken stonden deze twee tegenover elkaar opgesteld. De jongeman keek tussen de boeken of er iets voor hem bij zat of deed alsof hij dat zijn bedoeling was. In een door mij ietwat geromantiseerde setting boog op datzelfde moment de jongedame tegenover hem naar voren. Naar haar intentie kan ik alleen maar raden.
Afijn, terwijl haar decolleté solliciteerde voor bladwijzer tussen de bladzijden die voor haar lagen uitgespreid, keek de jongeman naar haar op. Gebiologeerd starende naar deze visuele verassing volgde er een korte stilte.

“Zoooh … best niet onaardig” was de uitspraak die volgde.

Ik was volkomen geshockeerd. Tot mijn spijt had ik door de opstelling waarin ik mij bevond niet hetzelfde uitzicht. Maar zelfs als ik dat had, vrees ik dat ik toch het lef niet zou hebben er een dergelijke uitspraak uit te floepen. Je zou me ‘s avonds thuis zien komen met de vuurrode afdruk van de verweven letters D en G op mijn wang afkomstig van haar handtas. Ook vermoed ik dat ik niet helemaal recht meer zou hebben gelopen van de onzaligmakende ontmoeting met een kniegewricht.

Blijkbaar had deze suïcidale flirter wat andere charmes op zak en hoefde niet op deze traktatie te rekenen. Tot mijn grote verbazing liepen de twee naar buiten verweven in hun eigen gesprek. En wie weet welke verwevingen nog zouden volgen.

De shock lag hem bij mij natuurlijk in het feit dat ik in deze dubbele ontkenning weer eens een contaminatie probeerde te ontdekken. Had ik het zo ver geschopt als deze jongeman als ik er had gestaan en had gezegd: “Zoooh … best aardig”?

Uitgesproken door: Peter Visser. 

“Neiging komt meestal opzetten wanneer men ondergetekende, met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid, in de maling neemt.
De meest voorkomende reactie is verwarring bij de bewuste maler, zeker wanneer deze de uitdrukking de revue nog niet heeft horen passeren. (dus niet zien ! ) Ofwel, een kleine hapering in het maalproces, waarbij ondergetekende de kans krijgt om het maalproces over te nemen.
Met als gevolg een virtuele thuiswedstrijd en daardoor bijna bij voorbaat succes.

Sakkerloot !”