“Beroofd van mijn recente ervaringen en enig besef waar ik een moment hiervoor was geweest, lag ik daar, naakt en afgedekt onder een wit laken op een kille metalen operatietafel, althans, dat is wanneer ik mag geloven dat mijn ogen mij niet bedrogen. Felle lichten uit lichtbronnen nog geen meter boven mij, priemden recht in mijn gezicht en maakten dat ik moeite had alles om mij heen op normale wijze te kunnen aanschouwen. De lucht was zwaar en vochtig en het ademen ging bijzonder moeizaam. Tussen het schijnsel door ontwaarde ik op enig moment drie gedaanten, schaduwbeelden van figuren waar ik maar moeilijk de gezichten van kon scherpstellen, maar hun ogen waren angstaanjagend, zoveel kon ik er wel van zien.
Toen nam een benauwend gevoel bezit van mij, zodra ik doorkreeg dat ik met handen en voeten aan de tafel lag vastgebonden…”
This entry was posted on Friday, February 19th, 2016 at 22:54 and is filed under Astronomisch gedachtegoed, Droomverhalen, Duimzuigerij, Nederlands. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.
Ben je nu alweer op familiebezoek bij de Aliens, Achmed?
Dit is hoe ongeveer elke nacht voor mij verloopt BoB 😉
Misschien moet je dan toch eens een minder fel bedlampje kopen…
Gave impressie. Bewijst maar weer dat je een groots schrijver bent Achmed! Ik kan niet wachten tot je boek uitkomt.
Komt dit ook in de GG?
@Sandra: Bedankt voor de complimenten Sandra!
@Stoomkoker: Eerder beantwoordde ik dit naar BoB met een ‘nee’, omdat bovenstaand stuk onderdeel zal uit maken van een nieuw op te zetten spel van Retroman en mijzelf, maar inmiddels heb ik besloten in het eerstvolgende GG hoofdstuk hier een paar kleine verwijzingen naar op te nemen. Het hoofdstuk verschijnt eerdaags en zal ‘Waangnomen’ gaan heten. 😉