Laten we niet om de hete brij heen draaien mensen. We doen het allemaal wel eens; je hebt het voorrecht aan de babbel te zijn geraakt met een wel erg aantrekkelijke gesprekspartner of je treft het dat degene met wie jij aan de praat bent geraakt uiterlijk iets heeft waar jij (graag) naar kijkt. Wij mannen doen het, maar vlak ook vooral die dames niet uit. Ogen waar je in kunt verdrinken, sensuele lippen, een figuurtje om je vingers bij af te likken of natuurlijk dat bos hout voor de deur. Het zijn zomaar wat kenmerken waar een man bij een vrouw graag naar kijkt. Het kan erg prettig zijn om naar te kijken, maar het kan je ook bijzonder afleiden. Terwijl jouw gesprekspartner bij wijze van spreken een heel toneelstuk van Shakespeare kan beschrijven die in jouw belevenis als een enorme wolk ‘blabla’ aan je voorbij vliegt, staar jij al dan niet kwijlend van opwinding of juist onbewust schaapachtig naar dat ene lichaamsdeel. En ga nou niet zeggen, ik ben gelukkig getrouwd dus mij overkomt dat niet, je zal de eerste en ook zeker niet de laatste zijn die na dat ene gesprek de rest van de dag aan niets anders kan denken. Nee mensen, ik heb het niet per se over seks. Niet per se! Hoewel de gedachten daar bij de meeste figuren wel vaak op uitdraaien.

Om de rollen eens om te draaien en het eens een keer niet vanuit het perspectief van een man te bekijken, schetsen we nu eens de situatie hoe het mij vandaag, maar ook de vele gesprekken hiervoor, is overkomen. Het gebeurt niet dikwijls dat ik met zulke appetijtelijke dames in gesprek ben als met deze jongedame, maar ik mag mij gelukkig prijzen dat ik onlangs regelmatig in haar gezelschap verkeer. En nee, het is niet mijn vrouw, noch een potentiële minnares, noch iemand waarbij je kunt denken dat ze enig gevaar vormt voor mijn trouwboekje. Heel toevallig is het wel een erg fijne jonge vrouw waar ik best graag naar kijk en nou eenmaal geregeld mee te maken heb. Nou, dat mag toch, of niet? Goed, zij is erg slank, heeft een figuurtje waar je ‘u’ tegen zegt, kleedt zich bijzonder leuk en vormt doordat ze een brunette met reebruine ogen is wel enig gevaar door mij erg aantrekkelijk gevonden te worden. Maar! Ik heb mij tot noch toe steeds als een heer weten te gedragen en heb haar netjes aangesproken zoals ik ook de post uit de handen van de postbode ontvang of de conducteur keurig mijn kaartje overhandig. En nee, dat zijn niet ook heel toevallig allemaal appetijtelijke vrouwmensen. Eerlijk, de omgang is zoals ik jou, zoals ik je als lezer ken of zou kunnen kennen, ook zou aanspreken.
En toch, kan ik mij niet aan de aandacht onttrekken dat een gesprek met deze lieftallige gesprekspartner er ooit eentje is geweest die mij niet is bijgebleven. Want of ze nou praat over dagelijkse beslommeringen, hoe haar verhuizing of verbouwingen in huis zijn gegaan, hoe ze het al even oneens is hoe de kerstboom is versierd of wat ze vindt van het nut van het maandelijkse getest van het luchtalarm om twaalf uur, iedere keer, ja echt tijdens iedere gelegenheid dat ik met haar aan de praat ben, met of zonder spinnenpoten aangebracht op die superlange wimpers rondom die mogelijk opzettelijk zo zwoele ogen, in werkelijk ieder gesprek, kijkt deze betoverend schone jonge vrouw… altijd(!) naar mijn lul.

This entry was posted on Thursday, January 15th, 2015 at 08:32 and is filed under Duimzuigerij, Nederlands, Scherpe Blik. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.