Noem hem ouderwets of bijdehand verstandig. Mijn collega Peter heeft in elk geval een interessant afwijkende kijk op dagelijkse beslommeringen in het leven waar wij als kudde dieren massaal voor vallen. Klokslag twaalfuur ruikt het hier naar bammetjes al dan niet met salami of een konijnenvoorraad komkommers zodra de deksels van de tupperware wordt getrokken. En we gaan er allemaal prat op. Peter snapt er al ruim 50 jaar geen moer van. Waarom moeten we zonodig met die stroom mee?
Vandaag moesten zijn naburige collega’s eraan geloven door zijn diepe verlangens naar de goede oude Mario Bros spelletjes te moeten aanhoren. “Ik had zo’n poppetje. Hij kon naar links, drukte ik op deze knop dan kon hij naar rechts en als ik op de spatiebalk of Enter drukte dan kon hij met een beetje gelukt nog springen of schieten ook. En dat was alles wat ik nodig had.” Peter houdt van simpel.
Collega Johan poogde Peter’s aandacht te krijgen door hem te interesseren voor een super-de-luxe game voor zijn ergonomische tv-console waarbij je jezelf een gitaarheld waant. Wat? Nee! Wii!
“Nee man, ik hoef zo’n apparaat niet. Ik heb thuis zelf een gitaar. Dat kan ik wel af zonder tv en zo’n ingewikkeld ding.”
Peter is nog van de generatie waarbij hij in de lente de vogelnetjes uit zijn antenne moet schudden. “Thuis staat er een zwart vierkant doosje waar wat licht en geluid uit komt als ik op een knop druk. Zondags ‘s avonds gaat dat ding een keertje aan als ik de knop kan vinden en echt niets anders te doen heb dan mij te ergeren aan 60% reclames en 40% bullshit. Ik druk de tv dan ook uit als die reclames voorbij komen. Voor mij hoeft het allemaal niet zo. En zeker die reclames niet! Het ergste is nog dat je nog betaalt voor de flauwekul ook.” aldus Peter.
Hij kreeg dan ook ruzie met zijn zoon toen hij plechtig had belooft een nieuwe tv te zullen aanschaffen als de kosten om de oude te repareren boven de honderd euro zouden uitkomen. Gniffelend trok hij de volgende dag 90 euro uit zijn zak en was als een kind zo blij toen hij zijn gerepareerde tv afrekende. De digitale vissenkom functioneerde weer.
“En waarom zo’n ding zo groot moet, snap ik ook niet. Er komt toch alleen maar shit op tv. Sommige mensen gebruiken thuis zelfs een beamer om die onzin mee op de muur te moeten projecteren. Dan zit je dus naar 3 x 5 meter shit aan de muur te staren.”
Voor voetbal op een beetje plasma scherm krijg je Peter ook niet uitgenodigd. Het moet allemaal tegenwoordig zonodig zo groot getoond worden, dat je net zo goed een grasmat tegen je wand kan monteren. Of beter: gooi je bankstel de deur uit en monteer een tribune in je huiskamer als je toch zo graag dat stadion gevoel wilt ervaren.
“Waar gaat het heen met deze High Definition Shit van tegenwoordig?”
This entry was posted on Friday, January 9th, 2009 at 14:14 and is filed under Algemeen, Nederlands, Onbedoelde mening. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.
[…] collega Peter die eerder op onze Tycoon Newspaper een artikel over hem geschreven kreeg over High Definition Shit heeft nu een aquarium van een monitor op zijn bureau staan. Het hypocriete lef! Ik ben nog nooit […]