Hoe komt je leeftijd tot stand?
Een fenomeen wat diepe wonden kan slaan in je gedachtegoed.
Je begint natuurlijk al met leven. Hoe dat tot stand komt, hoef ik niet meer uit de doeken te doen (dit respectabele nieuwsblad is daar ook niet voor geschikt). Hoe tijd tot stand komt is iets wat tot de raadselen der mensen behoort.
De combinatie van leven en tijd is er één van objectief en subjectief. Volgens mij is het dan ook onmogelijk om tot een objectieve leeftijdsbepaling te komen.
Neem iemand die in het schrikkeljaar 1988 is geboren op 29 februari. Is de leeftijd van deze persoon op dit moment 22 of 5 jaar? Je kunt zelfs de vraag stellen wat de leeftijd had geweest als niet de Gregoriaanse maar de Gsorsnoi jaarkalender gebruikt was geworden.
Heeft iemand de leeftijd die hij of zij er uit ziet, of heeft iemand de leeftijd die er niet uitziet? Ook zo’n raadsel van de leeftijd: waarom zou je er uit zien als je leeftijd? Heeft iemand wel eens een leeftijd gezien en verschilt deze soms per leeftijd? Zie je soms de leeftijd als je in de spiegel kijkt? Volgens mij niet, in de spiegel ziet mijn leeftijd er ‘s morgens compleet anders uit dan ‘s avonds of ‘s nachts na een avond stappen.
Is de bedoeling van leeftijd soms om aan te geven: ‘leef in de tijd’? Zou dat dan deze tijd zijn of een andere? Kan het zo zijn dat ik in een andere tijd leef dan de lezer van dit stuk?
Ja natuurlijk! Ik schrijf en leef dit in de huidige tijd en de lezer leest het voor mij in de toekomst. Daar kun je een opmerkelijke conclusie uittrekken: tijd reizen bestaat kennelijk al!
Het is de bedoeling dat deze eerste boreling gevolgd gaat worden door zeer onregelmatige opvolgers. En aangezien onregelmatigheid in dit bestek gekoppeld is aan tijd – en dus relatief – kan het ook zo zijn dat het regelmatige opvolgers worden.