image by TheDarth, edited by Gsorsnoi

Met Karel Riemelneel begint de Tycoon Newspaper aan een nieuwe reeks artikelen. In deze serie belichten we de achtergronden van de fictieve personages die op WSNOI en vooral de Tycoon Newspaper al meer dan eens van zich hebben laten horen, maar waarvan het wel eens prettig is om er ook een gezicht bij te zien. Daar deze personen natuurlijk niet echt bestaan en dientengevolge er geen beeldmateriaal van hen te schieten valt, is gebruik gemaakt van foto’s van figuren waarop zij gebaseerd zijn (hiernaar refereert ‘modelpersoon’ hieronder). Al deze portretten zijn in feite groeiartikelen, want zodra een personage zich verder ontwikkelt op deze site, is het ook wenselijk dat dit artikel daarop bijgewerkt wordt. Zo is het voor mezelf ook te gebruiken als handvat om niet per ongeluk van het bedoelde personage af te wijken. We leiden deze artikelen even kort in met een beknopte personalia waarna we dieper inzoomen op hun oorsprong en hun betekenis voor WSNOI en de TN.

Personalia: Graaf Schaurig.

Functie: Überschurk in rijk van WSNOI. Staat niet bij de Tycoon Newspaper op de loonlijst.
Andere namen: Ignatz Schaurig, ‘de (verschrikkelijke) graaf’.
Oorsprong naam: ‘Schaurig’ staat in het Duits voor ‘verschrikkelijk’ of ‘afschuwelijk’, vandaar ook zijn bijnaam ‘de verschikkelijke graaf’.
Modelpersoon: Darth Sidious (fictief personage uit Star Wars)
Eerste oer-artikel: Alhoewel niet zelf geschreven: De geladen geboorte (Onlangs ook gepubliceerd in de online versie van de Tycoon Newspaper).
Eerste online-artikel: Opnieuw niet één die hij zelf schreef, maar het eerste online artikel waar hij zelf in voorkwam was Navelpad Mysterie (5): Het zakhorloge.
Uitspraken: “Welterusten stad die zijt gedoemd. Sluit U beide ogen en slaapt lekker. Want één bliksemschicht is voor Frank Groot und Stein Klein die wekker…” uit De geladen geboorte

Lugubere avontuurtjes waren één grote grap.

Dat Graaf Schaurig op een hele eigenaardige manier in de wereld van WSNOI terecht is gekomen, mag duidelijk wezen. Je hoeft er het Portret van Kornelis Oflook maar op na te slaan en veel wordt duidelijk over de totstandkoming van dit gruwelijke personage. Kornelis schreef De lugubere avonturen van Graaf Schaurig die tot noch toe bestaat uit de vier hoofdstukken: De geladen geboorte, De pik-in-pas, De ondankbare waanzinnen en Het stralende ochtendhumeur. Daarvan is vooralsnog alleen het eerste hoofdstuk online gepubliceerd. Mocht het erop uitkomen dat de andere hoofdstukken ook opnieuw in de Tycoon Newspaper worden uitgebracht dan zullen deze naar alle waarschijnlijkheid eerst drastisch worden herschreven. De voornaamste reden daartoe, komt door het feit dat de verdere verhaallijn niet bijster serieus is aangezet en het veel flauwe verwijzingen bevat naar bestaande figuren of andere fictieve verzinsels. Zo wordt er in het tweede avontuur al meteen gesproken over burgemeester Gherman Brøt, die door de graaf voor flapkötel wordt uitgemaakt. Frank Groot en Stein Klein, die nog maar net op de operatietafel gecreëerd zijn, krijgen de opdracht om de dorpelingen van Brommeldam van hun bezittingen te beroven om vervolgens de burgemeester aan Graaf Schaurig uit te leveren (verderop in het verhaal blijkt Brommeldam ineens een stad te zijn, zodat de inwoners aanspreken met ‘dorpelingen’ niet helemaal juist lijkt te zijn). De twee nieuwbakken creaturen kijken elkaar daarop stomverbaasd aan en keren zich tegen hun schepper. Ze beroven hem daarbij van zijn PEN-pas (Pick en Nick-pas) en vluchten het slot uit om die ergens in het dorp/de stad zijn rekening te kunnen plunderen. Over het nodig zijn van een eventueel PEN-code wordt geen woord gerept. Onderweg naar buiten kiezen beide figuren hun eigen route. Stein Klein komt daarbij in een zaal uit waar hij een tafeltje aantreft met een doos bonbons erop. Verder zijn er in deze ruimte geen andere meubelen aanwezig en is de enige andere uitweg uit deze ruimte een piepklein deurtje dat niet hoger is dan de plint waarin het is aangebracht. Stein ziet dat er een tekst op het bonbondoosje staat en leest het hardop voor:
“Knibbel, knabbel, knuisje, knabbel aan deze bonbons en je wordt zo klein als een muisje”. Het laat zich raden wat er verder staat te gebeuren. Stein wordt na het eten van de lekkernijen zo mogelijk nog kleiner als dat hij reeds was en krijgt daarmee precies de grootte waarmee hij door het kleine deurtje zou passen. Aangekomen bij het deurtje begint het ineens zeurderig tegen hem te praten. Hij stelt zich voor als Dirk Eurwaarder en wijst Stein op de Zing-slot-sleutel die hij nodig zal hebben wanneer hij door het deurtje wil. En uiteraard, ligt die sleutel nog hoog boven Stein op het tafeltje waar hij eerder de bonbons van had gegeten. Verontwaardigd en in de hoek gezet begint de driftkikker in Stein te ontwaken en stort hij zich op het deurtje waarmee hij in gevecht raakt. Na het deurtje te hebben verbouwd tot een sigarenkistje treft hij tot zijn stomme verbazing aan de andere zijde van de deur Frank Groot aan. Niet begrijpend kijkt hij naar de reusachtige Frank op en vraagt hem hoe hij dat nou weer heeft geflikt. Frank verklaart zichzelf nader en vertelt hem dat hij Zeis Antigoon heeft ontmoet die hem in staat heeft gesteld om door muren te vliegen. De sukkel was zelf echter aan de andere zijde blijven hangen, omdat hij zijn wijnfles met een fles Baricardi had vervangen. En wie Suske en Wiske’s heeft gelezen weet natuurlijk dat Antigoon alleen met een wijnfles door muren kan vliegen (en dan moet het ook nog eens een fles wijn van een speciaal merk zijn).

Je zal inmiddels wel begrijpen dat ‘De lugubere avonturen van Graaf Schaurig’ nooit als een serieus verhaal zijn bedoeld. Het wordt alleen nog maar meer afgezaagd wanneer uit de volgende hoofdstukken blijkt wat de aanleiding is geweest Frank Groot en Stein Klein op Brommeldam (hoofdstad van Bromelia) af te sturen. Graaf Schaurig heeft eerder in de Tycoon Newspaper gelezen dat prinses Maximé Zorgvreter naar Bromelia zou komen. Zij is van Armentiniaanse afkomst en zal in Brommeldam trouwen met prins Wilhelm Booszhaard. Graaf Schaurig zelf valt natuurlijk ook als een blok voor deze betoverend mooie prinses en is vastberaden haar hart voor zich te winnen. Maar bij uitblijvend succes spreekt hij een vloek uit over de hoofdstad die daarop voor vijf jaren achtereen door noodweer wordt geteisterd. Niets anders dan regen, wind en onweer houden de stad jarenlang in hun greep. In de tussentijd creëert de graaf zijn eerder besproken schepsels die vervolgens als geboren kleptomanen en vernielzuchtige creaturen de ellende in Brommeldam alleen maar moeten vergroten.

Na het verklappen van de volledige synopsis van zijn tot noch toe geschreven lugubere avonturen snap je vast wel dat ik er nog niet eerder voor heb gekozen die andere drie hoofdstukken online te zetten. Mogelijk doe ik dat ooit alsnog, maar dan wel in een drastisch herwerkte versie.

Mijn slechte ‘ik’.

Om maar meteen met de deur in huis de vallen: ik ben eigenlijk helemaal niet zo’n lief mannetje als sommige mensen misschien wel denken. En laten we nou eerlijk zijn, we hebben allemaal wel zo onze minder fatsoenlijke facetten, of niet dan?
Gelukkig voor mijn omgeving komt mijn slechte kant vooral naar boven door het delen van mijn boosaardige meningen en ander duimgezuig via deze webkrant. Waar ik in het ‘echte leven’ geweldig mijn best doe om mij zo keurig mogelijk te presenteren, gaan op de Tycoon Newspaper alle remmen los. Wat niet uitsluit dat ik buiten mijn schrijvende hobby ook in het dagelijkse leven wel eens een steekje wil laten vallen. Hier op het web schrijf ik morbide verhalen over de meest gruwelijke monsters, vertel ik over de ziekste verwikkelingen in moordzaken en teken de meeste afstotende beschrijvingen op over hoe padden in navels kruipen. In het Navelpad Mysterie lees je onder andere hoe de hoofdpersoon brokken kots uit zijn ogen wrijft nadat een vrouw, die door de duivel bezeten lijkt, opzwelt tot een circusbal en geboorte geeft aan een volledig leger van duizenden kleine padden. En dat is dan alleen nog maar mijn ‘plastische kant’, een akelige zijde die ik overigens wel erg graag en vaak aan jullie wil laten zien.
Graaf Schaurig is in dat rijtje voor mij de belichaming van het kwaad zelf. Hij vertegenwoordigt mijn meest duistere kant en geeft daarbij uiting aan alle zieke fantasieën die een mens maar kan hebben. Weet wel dat ik mij in zijn zwartgalligheid nu en dan wel zo ver laat meeslepen dat ik het dikwijls laat gebeuren mijn eigen normen en waarden te overschrijden. Het begint met het zombificeren van bekende Nederlanders en andere enigszins roemvolle personen door gemuteerde padden in hun navels te laten kruipen, met het uitbraken van een huiveringwekkende stroom padden uit het lijf van een hoogzwangere Japanner zal het nog niet eindigen. Als ik er aanleiding toe zie om nog zwaardere moreel verwerpelijke elementen in te voegen in het Navelpad Mysterie dan zal ik niet schromen dat te doen.
Waar anderen hun donkerste schaduwzijde opzoeken in het spelen van oorlogspellen of ervoor kiezen hun boosaardigheden in praktijk te brengen, geef ik er de voorkeur aan om het slechtste in mijzelf van me af te schrijven. Als ik mijn agressie kwijt wil of wraak wil nemen op de wereld vanwege het eventuele leed wat mij is aangedaan, dan heb ik daar hier mijn plek voor gevonden. Dat is wel zo veilig voor mezelf, maar ook voor een ander. En ja, ik geniet er best van om machtig te zijn, veel geld te verdienen op een wijze die niet geheel correct is verkregen en te heersen over een rijk waarin eenieder naar mij heeft te luisteren. Niet voor niets heb ik mezelf de God van alle beschavingen gedoopt. Maar als ik mezelf hier dan zo zie zitten en mijn gedachten laat gaan over de uitvoerbaarheid en mijn motivatie om een dergelijke ambitie in praktijk te brengen dan word ik al moe als ik er aan denk. Bovendien kan ik schaamteloos zeggen dat ik daar een te goed mens voor ben. Dus ach, laat mij maar lekker omgeremd mijn gang gaan in dat zieke fantasiewereldje van me, dan heeft geen mens daar verder last van.

Als een oude jas…

Met Graaf Schaurig stap ik in de huid van een gestoorde alchemist. Hij is het type schurk dat perfect past in het plaatje wat men heeft van een stereotype wetenschapper met kwaadaardige bedoelingen. Lex Luthor, Dr. Doom, Red Skull, Krang, Professor Moriarty ja en zelfs Joachim Sickbock en Gargamel gingen hem voor. Stuk voor stuk zijn het verderfelijke creaties uit een ongetwijfeld al even duister brein dat hen heeft vereeuwigd als kwaadwillende geniën. Toch past die laboratorium jas Graaf Schaurig beter. Naar het beeld van Albert Einstein en Nicola Tesla is deze graaf een uitstekende kandidaat als krankzinnige geleerde. Bejaard is hij dan nog net niet (hij moet even oud worden geschat als Kornelis Oflook), met zijn slecht verzorgde uiterlijk, wit piekhaar dat alle kanten uit staat en Duitse tongval heeft hij enkel nog een bouwvallig slot nodig en een laboratorium waar hij zich naar hartenlust op zijn uiterst grimmige experimenten kan storten. Een betere vergelijking dan die met doktor Victor Frankenstein kun je haast niet trekken. Het behoeft geen uitleg waar je hier de overeenkomsten moet vinden. De verschillen zijn zo mogelijk nog interessanter. Ignatz Schaurig is een graaf. Vraag me niet hoe hij dat is geworden, daar heb ik vooralsnog geen zinnige theorie over, maar het is er wel eentje die kan vliegen doordat hij zich kan veranderen in een vleermuis. Goh, waar hebben we die eerder gehoord? Afijn en zo kom je vanzelf bij Graaf Dracula terecht. Nee, Graaf Schaurig zuigt dan nog net geen bloed. Hij haalt het alleen onder je nagels vandaan.

Kiezen voor donkere krachten

Tussen al dat schoelje missen we dan nog steeds één ultieme valsaard die het plaatje compleet moet maken. Hij is voor mij de grote inspiratiebron geweest om daarmee het meest goddeloze naar boven te krijgen in deze van oorsprong goedaardige Graaf Schaurig. Evenals met J.K.Rowlings Severus Sneep is ook onze graaf in zijn jeugd een brave borst geweest. Het zijn de gebeurtenissen die vanaf dat moment in zijn leven zijn gekomen die hem hebben gemaakt tot wat hij is vandaag. Hoe die historie zich precies verhoudt ga ik nu uiteraard nog niet verklappen, maar zeker is wel dat hij op bepaalde punten in zijn leven veel aan de verleiding heeft bloot gestaan om te kiezen voor het slechtste in zichzelf. Het is een prominent thema dat je terug ziet komen in de filmserie Star Wars. Anakin Skywalker heeft in die zin een vergelijkbare jeugd gehad. Dat wat tot hij na alle rampspoed die hem op zijn pad kwam de personificatie van de Dark Force zelf ontmoette. Het zal inmiddels niet meer verbazen dat Darth Sidious aka The Sith Lord model heeft gestaan voor het meest godvergeten karakter van WSNOI.

Uitgekotst door de maatschappij  woont Graaf Schaurig in een kasteel midden in een groezelig bos dat drie keer de omvang heeft van Central Park en wordt omarmd door de metropool Gohes City. Het wachten is op het moment dat zijn kwaadwillende brein zijn nieuwe wraakzuchtige plannen tentoonspreidt.

Graaf Schaurig kent geen eigen werken. Toch zijn er een aantal werken waarin zijn optreden prominent genoemd mag worden:

• Navelpad Mysterie – geschreven door Achmed Liën
• De consistente cijfercode – geschreven door Olga Sloot-Koers
• De geladen geboorte – geschreven door Kornelis Oflook
• De ongepubliceerde werken van Victor Anished

Daarnaast zijn er een aantal artikelen waarin hij slechts zijdelings even wordt aangehaald:

• De ‘(on)Googlebaarheid’ van Gsorsnoi
• Handgeschakelde Superman
• Een portret van… Achmed Liën
• Een portret van… Kornelis Oflook

Portret van de volgende maand: Kerbert Rent.

This entry was posted on Friday, February 24th, 2012 at 08:38 and is filed under Duimzuigerij, Een portet van ..., Nederlands, WSNOI. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.