image by ScottieT812, edited by Gsorsnoi

Help je Karel met het oplossen van onderstaand mysterie?
Lees hier de spelregels.

GOHES CITY – Rood was de keukenvloer. Keukengerei lag overal verspreid. Te midden van dit alles: het slachtoffer.
Een jongeman in de dertig lag dood en met natte handen voor het aanrechtblok.
Links van de gootsteen stond de resterende vieze vaat, rechts een deel dat was afgewassen. In het afwaswater vond ik opnieuw een foto van Magere Hein. Niet omdat hij erop stond afgebeeld, want de beeltenis toonde een stel persluchtflessen, maar hij was ingekrast met zijn initialen: ‘MH’.

Oorspronkelijke beloning gouden tip: ZB 1.750,-

{SOEPPAN:}
Nee, het was me al gauw duidelijk dat het hier niet om een voor de hand liggende moord ging met keukengerei zoals bijvoorbeeld een slag van een soeppan. Bovendien stond deze nog op het gasfornuis met een scheve deksel en soeprestanten die door de opening naar buiten hingen. De afwasser was nog niet aan de grote vaat toegekomen.
Oeh! En ik moest uitkijken dat ik zelf mijn nek niet brak, want ik slipte zowat onderuit over een [AANWIJZING] roze handschoentje. Je kent ze wel: van die afwashandschoentjes waarvan je nooit weet of je ze aan je linker- of je rechterhand moest doen, omdat ze altijd maar voor één hand gemaakt waren. Ik pakte het handschoentje met mijn eigen handschoen op en zag dat het slachtoffer de andere helft van het paar nog aan zijn linkerhand had.

{AFWASWATER:}
Was de oorzaak wellicht te vinden in het afwaswater? Dat was toch zeker wat deze man hier aan het doen was, niet dan? Ook was het duidelijk dat de afwas niet af was. Maar jezelf verdrinken in het afwaswater was hier toch wel wat ver gezocht. Dit had trouwens toch niet mogelijk geweest, want het was vanaf de plek waar ik stond, toch duidelijk te zien dat er nog half vuile vaat in het sopje aanwezig was.
Het [AANWIJZING] hoofd van het slachtoffer had daar nooit bij gepast om zichzelf een verdrinkingsdood te bezorgen. Daarvoor hoefde ik de crimescène niet verder te verstoren om dat te zien.

{SAMENGEPERSTE LUCHT:}
Even terug naar de foto. Die Magere Hein wil ons iets duidelijk maken met flessen met samengeperste lucht. Wanneer we hier zouden denken dat er in deze ruimte iets geëxplodeerd zou zijn, dan  had de keuken er toch wel even wat anders bij gelegen. Het was mij hier, afgezien van de half afgewerkte afwas, iets te [AANWIJZING] netjes.

{BRANDBLUSSER:}
Een brandblusser dan? Dat is toch zeker ook een fles met samengeperste materie? Hij kan ruzie hebben gehad met zijn vrouw. [AANWIJZING] Vrouw boos, overspel wellicht, klap op zijn achterhoofd en alles wat hij nog maar hoefde te doen was erbij te gaan liggen. Toch zijn hoofd maar even controleren op verwondingen. Het was me nog niet helemaal duidelijk zo. Maar nee, niets dat er op wees dat hij geslagen was met een brandblusser.

{GROOT MES:}
Hij lag daar voor het keukenblok op de grote vloertegels van donkerrood keramiek. De vloer was nat en glibberig, maar niet van het bloed. Als zijn vrouw hem had neergestoken met een groot keukenmes, dan had het slachtoffer hier in een flinke plas bloed moeten liggen. Dat lag hij dan niet, maar het viel me ineens wel op dat hij er toch wel een beetje [AANWIJZING] raar bij lag zo.

{PLASTIC ZAK:}
Bloed was er niet te vinden. Maar dat kan zijn interieurverzorgster natuurlijk hebben opgeruimd! Alhoewel dat wel wat ver gezocht zou zijn. Zoals in zoveel detectives was het me in elk geval wel helder geworden dat het niet de butler was geweest die de afwassende man om het leven heeft gebracht. Dat neemt niet weg dat er ander personeel in huis kon zijn geweest die hem met een plastic zak kan doen hebben stikken.
Zijn vrouw ontkende echter dat ze personeel in dienst hadden en de voorraad plastic zakjes juist op was. Zelf beweerde ze overigens ook [AANWIJZING] niet thuis te zijn geweest!

{LADYSHAVE:}
Nou zouden we natuurlijk hele exotische doodoorzaken kunnen bedenken zoals geëlektrocuteerd worden door een ladyshave waarbij deze vrouwelijke versie van het scheerapparaat in contact geweest had kunnen zijn met het afwaswater … maar waarom zou je jezelf in hemelsnaam gaan willen scheren terwijl je met de afwas bezig bent? Nee, dat zou toch werkelijk een bijzonder belachelijke suggestie zijn!
Op het moment dat ik me dat bedacht begon ik toch ineens wel een [AANWIJZING] vreemde lucht te ruiken. Waar kwam dat dan vandaan?

{ZELFMOORD DOOR VERGASSING:}
Tien jaar terug had ik mezelf nog wel eens bezondigd aan het opsteken van een peuk tijdens het starten van een onderzoek. Maar omdat mijn collega’s zich toch een beetje begonnen te storen aan deze slechte gewoonte ben ik hier onlangs mee gestopt. Daarbij leek het me ook niet verstandig om een peuk op te steken op het moment dat ik die rare lucht rook.
Toch had ik dat gewoon kunnen doen. Want de lucht die ik rook was niet explosief. Het was de soep in de pan die was [AANWIJZING] aangebrand. Vandaar dat die soep er nog uit stak.

{CHEMISCHE REACTIE:}
Wie laat soep nou aanbranden? Dan ben je toch ook een prutser van een kok! Oh, laat ik dat nou niet te hard zeggen. Dat komt niet zo professioneel over denk ik.
Zou die soep daardoor zo beroerd zijn geworden dat er een chemische reactie door is ontstaan in andere stoffen die in de keuken aanwezig waren? Schoonmaakmiddel, afwasmiddel en brandlucht van de tomatensoep …
Zouden zijn [AANWIJZING]  slechte kookkunsten misschien tot die ruzie met zijn vrouw hebben geleid?

{VERGIFTIGDE SOEP:}
Hier waren we duidelijk op het goede spoor (Hè? Dat lijkt aardig op onze vorige zaak).
Na de vrouw van het slachtoffer nog eens nader aan de tand te hebben gevoeld blijkt er inderdaad ruzie te zijn geweest over de kookkunsten van meneer. De vrouw had hem gevraagd om te koken, omdat zij nog met de twee dochtertjes naar zwemmen moest, maar ook nog wat eigen huishoudelijke taken op had te knappen. Manlief kookte zoals afgesproken, maar liet de soep aanbranden omdat hij even een Mario Kart Race wilde afmaken. Ruzie ontstond en zo ging de vrouw des huizes met de kinderen en hun lege maagjes naar het zwembad.
Terwijl ze mij dit verhaal vertelde vroeg één van de dochtertjes aan haar: “Mama. Wanneer gaan we nou eten? We hebben zo’n [AANWIJZING] honger!”.

{HONGERIGE ALIËNS:}
Ergens begreep ik die vent wel, want Mario Karten is natuurlijk wel veel leuker dan een saai soepie koken. Alleen stoorde het mij wel dat deze vrouw niet eens een patatje voor die dochtertjes had gekocht in het zwembad. In plaats daarvan had ze haar man voor straf aan de afwas gezet en zou hebben gehoopt dat hij door hongerige aliëns opgevreten zou worden.
Om de waarschijnlijkheid hiervan te kunnen peilen, ben ik mijn collega Achmed Liën eens gaan bellen die deze mogelijkheid direct ontkrachtte. Hij bracht mij wel op een ander inzicht: waarom moest de afwassende man tijdens het afwassen één van zijn handschoentjes uitdoen? [AANWIJZING] Waren zijn handen nog droog op het moment dat hij zijn rechterhandschoen uit deed?

{LOSGESPRONGEN MENGKRAAN:}
Hij had die handschoen natuurlijk hebben moeten uitdoen om met een droge hand een mengkraan tegen te houden die dreigde los te schieten. In dat geval verklaarde dit ook waarom zijn handen eerste droog waren en daarna toch weer nat.
Wat daarmee toch niet helemaal goed verklaard kon worden is wat dan tot de verstikkende werking heeft geleid. En met een beetje koud water in mijn giecheltje, zou ik niet zo wild achteruit gesprongen zijn om mezelf een doodsklap te bezorgen. Daarbij, had het hier om heet water gegaan, dan had het gezicht van het slachtoffer eerder vuurrood geweest. Maar zijn gezicht was precies zo [AANWIJZING] blauw als een Smurf die te weinig adem kreeg!

{TELEFOONSNOER:}
Dit moest wel zijn gekomen door een verstikking. Dus had die Magere Hein mij met zijn foto toch wel degelijk in de juiste richting gestuurd: de persluchtflessen duidden op een afwezigheid van [AANWIJZING] lucht. Precies wat je overkomt als je tijdens het duiken zonder luchtvoorraad komt te zitten.
Nu begon het er toch wel een beetje naar uit te zien dat ik deze zaak niet meer voor het einde van deze dag kon oplossen, zodat ik hiervoor onze Retroman belde voor hulp. Uit gewoonte geboren zocht ik naar een huistelefoon. Je kent ze wel, die ouderwetse dingen met zo’n snoertje eraan. Maar deze familie bleek daar te modern voor en had er geen.
De man kon in elk geval niet in een telefoonsnoer zijn gestikt. Zoveel was wel duidelijk!

{GRAMMOFOONPLAAT:}
Afijn, ik belde Retroman natuurlijk wel gewoon met mijn eigen mobiele toestel. Want ook ik ben modern! Hij was wel een beetje lastig te verstaan aan de telefoon hoor. Hij had namelijk een elpee op staan van één of ander oud en tenenkrommend liedje. Die man zou toch niet een grammofoonplaat hebben ingeslikt van wanhoop?
Dat had wel héél erg onbestaanbaar geweest!
Retroman adviseerde mij om ook rechercheur van Biesheuvel eens te bellen. En terwijl ik dat deed tilde ik met mijn gehandschoende hand de blote pols van het slachtoffer op … was dat kwijl met … [AANWIJZING] bruine brokjes?

{KOEK:}
Het mag onbeleefd heten, maar precies op het moment dat contact met haar kreeg, hing ik haar alweer op.
Dit was duidelijk koek. Van de bruine smurrie op de pols keek ik op en zag een stenen pot met de tekst ‘COOKIEJAR’ in de vensterbank staan. De deksel lag er naast.

“Henk, let jij even voor de tomatensoep? Ik moet de was nog wisselen. Dan kunnen we zo even wat eten en neem ik de kinderen wel mee naar zwemmen.” Brenda liep te trap op met nog wat vuile sokken van de twee dochtertjes.
Henk moppelend wel van ‘ja’, maar eigenlijk zat dit volwassen kind zich eerder te verbijten hoe hij die ‘BoB’ van zijn eerste plaats kon duwen in de Mario Kart waarin hij driftig aan het racen was.
Hij liet het eten dus in de soep lopen en boos reed Brenda weg met de twee meisjes die nu dus niet hadden gegeten. Henk voelde zich daar toch wel schuldig over, knalde de Wii uit en besloot de afwas van Brenda over te nemen.

Hij begon uiteindelijk ook honger te krijgen en wilde tussen twee borden door even gauw een koekje naar binnen werken. Hierop trok hij zijn handen uit het water en deed zijn rechter afwas handschoentje uit, stak zijn hand in de koekpot en het gevonden koekje in zijn mond.

Vanaf hier ging het fout. Henk verslikte zich in het koekje en kreeg het Spaans benauwd. Zijn hoofd liep blauw aan. Kwijl sijpelde over zijn lippen en werd bevuild door de etensresten die van het koekje waren ontstaan.
De man die tweede was geëindigd in de online racegame, kreeg zuurstof gebrek, stikte en brak zijn been terwijl hij dood op de rode keukenvloer donderde.

Beloning gouden tip van ZB 1.050,- toegekend aan Sandra.

This entry was posted on Friday, October 15th, 2010 at 06:50 and is filed under Astronomisch gedachtegoed, Duimzuigerij, Eindelijk uitgeworteld, Nederlands, vuurspugende zonsverduistering detective. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.

51 Comments

  1. October 16, 2010 @ 16:41


    Tis maar hoe je het bekijkt PiCo. Elke zaak is een moordzaak tot het tegendeel is bewezen.

    Posted by Jolien van Biesheuvel

Leave a Comment

Please note: Comment moderation is enabled and may delay your comment. There is no need to resubmit your comment.