Op een goede dag kwam PiCo te laat op zijn werk, omdat hij chocolademelk had zitten drinken met een konijn en een schimmig individu.

Het begon er allemaal mee dat PiCo problemen had met het koelgedeelte van zijn koelkast. Deze werkte niet helemaal goed meer, zodat hij zich genoodzaakt zag wat koelproducten veilig te stellen en een afspraak te maken met een handyman om de boel te laten nakijken.

Hoe drink je in Gsorsnaam ijsmelk?

Met de  koelelementen in zijn vriezer kon hij zijn koelwaar even koud houden door ze samen in een koeltas te stoppen. Anders had hij de volgende morgen  geheid zweetkaas of kloddermelk moeten nuttigen. Dit advies had hij van Gsorsnoi gekregen en netjes opgevolgd. Maar PiCo stond hiermee wel voor een nieuw probleem. Want hoe drink je nu in Gsorsnaam ijsmelk?

Gelukkig was zijn gasfornuis niet stuk en besloot hij de ijsmelk op te koken. Even roeren, beetje Nesquick erbij … en zo zat hij direct met het volgende punt: waar had hij dat Nesquick-konijn nu weer gelaten?  Zou hij er nog eentje hebben liggen in zijn vriezer van afgelopen Kerst? En zou die nog goed zijn?  Ik weet dat je konijn vrij lang kunt bewaren in een vriezer. Maar is 9 maanden na Kerst niet een beetje erg lang?
Of nog maar 3 maanden tot de volgende Kerst. ‘t Is maar hoe je het bekijkt…..

Afijn. Ontdooien deed ie goed … dat konijn. En saampjes hebben ze lekker een heerlijke warme chocolademelk kunnen bereiden om de tijd een beetje te dooien.

Rillen van de kou.

Bij PiCo op zijn werk werden de collega’s vast gealarmeerd dat hij wat later zou zijn. Al werden ze daar op het werk nou niet echt warm of koud van.  Daar waren ze wel gewend dat PiCo wat later op zijn werk verscheen.
Zijn koelkast was in elk geval ziek en stond te rillen van de kou. Of was het nu juist van de koorts? De thermostaat gaf immers een paar graden te veel aan. PiCo wilde dat het maar 6 graden in zijn koelkast was, maar de display bleef maar eigenwijs tussen de 16 en 18 graden aangeven.
Werd het dus toch zweetkaas bij het lauwe biertje vanavond!

Zowel zijn kaasie als zijn kassie waren danig van slag. Zijn kaasie was zacht geworden en de frisdrank onderin toch nog wel een beetje koel. Maar als hij alles onderin ging leggen, werd het daar toch weer zo druk en zou alles straks misschien weer vanzelf naar boven kruipen. Nou ja, één voordeel heeft het wel: je gooit je spullen weg en bent meteen van de producten die over de datum zijn af.

Mag het licht aan?

Bij het horen van al dit verschrikkelijk leed maakte Johan zich toch wel een beetje zorgen over zijn schaduw die hij al weer een paar dagen kwijt was. Was PiCo hem soms tegengekomen in zijn koelkast? Hoe was het met hem gesteld en was hij misschien de veroorzaker van de overlast?

Grote kans dat hij hem achter al zijn bedorven etenswaar zou aantreffen! Dan had hij zich wellicht op een hongerig moment in de koelkast van PiCo verstopt. En had hij het daar – na zich flink vol geschranst te hebben – toch wel een beetje koud gekregen.
Dat licht dat steeds maar aan en uit gaat, zal ook niet veel warmte  hebben toegevoegd. Energie kost het wel!

Wat zal die PiCo straks zeggen als hij de rekening van de witgoedboer gepresenteerd krijgt voor het verwijderen van een schaduw die met zijn thermostaat heeft zitten klooien?

This entry was posted on Tuesday, October 12th, 2010 at 08:23 and is filed under Astronomisch gedachtegoed, Duimzuigerij, Galbakkerij, Nederlands. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.