Bestaat uit: “Opbergen of opslaan” & “bewaren”

Uitgesproken door: Jared van der Zee

Datum: Woensdag 9 januari 2008

Smerig: “Man met snor”. “Dag, ik zal me even voorstellen, mijn naam is …” want zo gaan die dingen als jouw collega het aan heeft gedurfd om met een andere look op het werk te verschijnen. Van de één op de andere dag jezelf met een nieuw uiterlijk presenteren aan de mensen met wie je dagelijks te maken hebt, is niet altijd een succes. Het kan natuurlijk zijn dat je ineens een gedurfde kleur overhemd aan hebt getrokken, of omdat je met een korte broek op het werk verschijnt, dat je daarom reacties uitlokt. Ook een kort of überhaupt een rokje kan verassende blikken toveren. Soms gaat dit zelfs met een gevoel van walging gepaard. Het is maar net welke collega het betreft!
Borstvergrotingen of algehele sekseaanpassingen doen het ook erg goed. Ga er dan maar gerust van uit dat de hele afdeling of misschien wel het hele bedrijf weet dat je wat aan jezelf veranderd hebt. Wil je een keer recht in je ogen worden aangekeken, neem dan onaangekondigd een bril. Een ‘boob-lift’ trekt de blikken gegarandeerd een hele andere kant op – van de mannen op z’n minst -. Deze laatste aanpassingen zijn overigens wel erg rigoureus.
Toch zijn er ook minder drastische uiterlijke wijzigingen die maandenlang tot soms wel jarenlang tot ongewilde discussies leiden. Doe maar eens een kleurtje in je haar of laat je snor of baard staan. Dit overkwam een collega van mij. Het duurde niet veel langer dan een dag voordat zijn ‘shag’ door zijn overbuurman werd bemerkt. En dat terwijl de rookvrije werkvloer al was ingevoerd! Collega Frits liet op een dag zijn snor staan en kreeg meteen al commentaar. Onverschrokken als hij was had hij sinds vrijdag zijn gelaat niet behoorlijk geschoren, zodat hij vriend en vijand de eerstvolgende maandag de stuipen op het lijf joeg. Het onsmakelijke aangezicht tonend aan zijn buurcollega’s was voldoende om van een humeurig maandagmorgengevoel een feit te maken.
Volgens eigen zeggen lag het niet aan het scheerapparaat en ook was de elektriciteit niet heel per ongeluk plaatselijk uitgevallen. Frits had heel bewust zijn snor laten staan. Op de vraag of zijn vrouw er tegen was antwoordde deze ongegeneerd bevestigend dat dit het geval was. De brutaliteit!
Maar wat beweegt mensen om deze aardverschuivende veranderingen op zichzelf toe te laten dan wel toe te passen? Is het de psychologische storing die zij in hun omgeving teweeg brengen wat de motivatie vormt? Vast wel! Het moet alles te maken hebben met het gevoel aandacht te kort te komen. Dit tekort tracht het individu te compenseren door d.m.v. een uiterlijke wijziging de aandacht opnieuw onvermijdelijk op zich te vestigen. Toch lijkt het er sterk op dat Frits een extra motivatie had om zich ertoe te bewegen deze touwladder uit te hangen. De conclusie is te vinden in het volgende citaat en dan met name het dikgedrukte stuk:

“Snorharen komen voor bij dieren die niet goed kunnen zien of die voornamelijk bij nacht actief zijn. Ze zijn van dienst bij het vinden van de weg en bij het zoeken van voedsel. Sommige dieren, zoals de huismuis, kunnen bewegingen van de lucht waarnemen met hun snorharen. Omdat de werking van de snorharen van groot belang is voor het overleven van deze dieren, is een groot deel van de hersenen ingericht voor het verwerken van de impulsen uit de zenuwen bij de snorharen. Ook gebruiken zoogdieren veel energie om de haarzakjes rond hun snorharen warm te houden, zodat ze gebruiksklaar blijven”.

Net zoals Frits zijn andere snorrende snorren verslaafd aan taart en andere vormen van gebak om de haarzakjes van de snorharen van warmte te kunnen blijven voorzien.

Twee miljoen jaar geleden moet het toch wel vreselijk zijn geweest als je de televisie aan zou zetten en daar de opkomende dreun zou horen van een Jaws-film van die tijd. In onze tijd is de mensenhaai al een verschrikkelijk groot en eng gedrocht dat ons de stuipen op het lijf jaagt. Dit lieve beestje van nu ruikt een druppel bloed op 4,6 miljoen liter water. Niet voor niets is hij dan ook de bron van inspiratie geweest voor de films ‘Jaws’.

Eenhaps crackers.

Maar kunt u zich voorstellen dat er twee miljoen jaar geleden een beest op aarde heeft geleefd waarvoor zelf onze mensenhaai een eenhaps cracker zou zijn? 20 miljoen jaren lang terroriseerde de grootste Jaws uit de geschiedenis de woeste wateren van onze wereld. Met kleine vissen en haaien nam deze gigant dan ook geen genoegen. Plankton kwam al überhaupt niet op zijn menukaart voor.

De Megalodon was maar liefst zes keer zwaarder dan onze bescheiden mensenhaai. Zou de Megalodon even met zijn enorme kaak wijd open gesperd boven water komen springen, dan zou hij het niet eens door hebben dat jij per ongeluk op je surfboard zijn bek binnen kwam surfen.  Niets verwonderlijk dus dat een volwassen man met gemak rechtop in de kaak van dit gedrocht kon staan. Als we zijn menukaart nog wat beter bekijken zullen we ons ook niet verbazen dat deze zwemmende auto-vergruizer de walvis als voornaamste voedsel at. Op diverse opgegraven skeletten van de prehistorische walvissen zijn diepe v-vormige groeven terug te vinden.

Bevallige walvissen bevielen hem wel.

De megalodon moet wel een enorme kracht in zijn kaken hebben gehad om door lagen spek heen te kauwen en aldus de botten van een walvis van die tijd dusdanig te kunnen verminken. Vaak werden ongeboren ‘baby’- walvisjes teruggevonden in de skeletten van bevallende walvissen van toen. Deze ongelukkige moeders waren getekend met de kaakafdrukken in de botten terwijl de baby half buiten de baarmoeder moet hebben gehangen. De Megalodon vond bevallende walvisvrouwtjes vast verrukkelijk!

Uitgestorven tandartsen.

Het toeval wil dat ik deze morgen met mijn dochter naar de beugeltandarts moest. Moet je je voorstellen wat een karwei een prehistorische orthodontist moet hebben gehad aan deze oude vriend! Met voorhistorische steigers klom deze durfal tegen het grote gapende gat op dat van boven en onder bezet was met zeker drie rijen tanden zo groot waren als volwassen mannenhanden.  In plaats van slotjes zou de Megalodon lijmklemmen nodig hebben gehad. Binnenbanden van fietsen kwamen eraan te pas om het zaakje op z’n plek te houden.
Zo kom je vanzelf op de onomstreden theorie dat deze gigantische schepsels uitgestorven moeten zijn aan tandbederf, ook wel ‘gaatjes’. Of zeg maar gerust ‘gat’!  Al die gigantische gedrochten van heel heel vroeger zijn daarom massaal uitgestorven om één simpele reden: de tandartsen waren op.  Uitgestorven of opgegeten?
Waarschijnlijk zal het laatste het geval zijn geweest. Daarom zijn er vóór Lucy nooit eerdere skeletopgravingen geweest van de oude mens: de botten van de Homo Parodontitis zijn vast vergruisd tussen de kaken van de dinosaurussen.  De rest van de botten van onze voorvaderen zijn weggespoeld doordat zij de Ark niet konden vinden.

Plankton als mondspoeling.

Heel verwonderlijk is het niet dat de haai zoals wij deze nu kennen toch nazaten heeft achtergelaten. Immers, met drie rijen tanden is de strijd tegen cariës bijna niet te verliezen. Dat de ‘kleine’ broer van de Megalodon het van zijn grotere broer heeft gewonnen is waarschijnlijk het gevolg van het wegvallen van de grotere etensbrokken.
De grootste haai van nu (de ‘walvishaai’, hoe verzinnen ze die naam?) doet het dan nog het beste. Hij neemt genoegen met plankton. Daarmee wordt gelijk het gebit goed schoongehouden, aangezien plankton een gebitsreinigende functie heeft.

Waarom is het toch dat wij bij haaien altijd meteen aan de tanden van dit bijzondere schepsel moeten denken? Wedden dat je al lijkbleek wegtrekt als je de rugvin van de Megalodon van twee meter aan je bootje voorbij ziet zwemmen?

Dan is het vanzelf: “Hap, slik, pech”.

Uitgesproken door: DJ Willem Kwak

http://www.doegiedoegie.nl

People do weird things to get a kiss. Even the kiss we’re talking about is a kiss from your wife. Or even worse: you mom!

 I got curious as I read a promotion about this website in a magazine telling me that I should definitely see this. This magazine does not just promote SOME funny blog posted somewhere on the web. It is known for promoting real pieces of art that ya can find on the internet. This time I found myself wearing daipers while working out in front of the washingmachine. It couldn’t be more strange for I was ropejumping my mom’s bra.  Errrrr!!!!

I was angry. I was determined to get myself a kiss from my mom, because she’s really really hot. What else can ya do if ya dad just had himself shaved by these shavingknives that would normally make a baby skin bleed? Will ya take the fight with me to beat my dad?

http://site.freeffk.com/fr/

Het eerste ogenblikje is gesuggereerd!

 Hiermee zijn wij een mijlpaal en een fan rijker. We kregen de groeten van ene Anda uit België, die blijkbaar meteen wist wat wij bedoelden, toen wij een ogenblikje aan de lezer vroegen. Anda kwam met een wel zo’n hilarische titel aanzetten, dat wij hier bij de redactie moesten vechten als honden om een bot om te bepalen wie van deze master titel een masterpiece mag schrijven. En beste Anda – of wat jouw werkelijke naam ook moge wezen – je wordt verschikkelijk bedankt! Voor de steken in onze buiken die wij hebben overgehouden van het lachen.

 Ben je ook nieuwsgierig met welke dijk van een gesuggereerde ogenblik  Anda ons onze lachgier heeft doen opensproeien?

 Je leest het in één van onze volgende artikelen.

Mocht je zelf een ogenblik willen suggeren, dan kun je dit doen door rechts in onze krant op ‘Ogenblikje suggeren’ te klikken.

Om 15:27 ontsnapt Rémi Di Gregsorio alias de Boonenharker uit het peloton in de tiende etappe van de Tour de France van Pau naar Hautacam. Even lijkt Di Gregsorio keurig stand te houden wanneer hij vier minuten voor vier nog steeds op kop loopt. De Fran?aise des Jeux renner komt als eerste over de Tourmalet. Dit is de eerste Hors categorie in de Tour van 2008 en sleept daarmee 20 punten in wacht. 26 minuten na deze col begint de voorsprong van de fransman langzaam af te dalen naar 3:20”. Hij houdt lang stand tot Jens Voigt ruim tien minuten voor vijf op de kop van het eerste groepje beukt dat Di Gregsorio bijna te pakken heeft.

Timo, Peter en Paul vinden elkaar rond het bureau van Bob waar inmiddels een video-player gedownload is om de tour te kunnen volgen in de dure tijd van de baas. De webtechnologie staat werkelijk voor niets. Live is te volgen hoe het peloton met een gemiddelde van 34,7 kilometer per uur over de Tourmalet achter de ontsnapte Di Gregsorio aan racen. De wielrenners doorklieven de akelig scherpe bochten alsof zij er dagelijks fietsen. Een beetje waar is dat natuurlijk wel. Met een blik op klok en nog ruim 36,4 kilometer voor de wielen realiseert Paul zich dat hij de ontknoping gaat missen als hij nu zelf niet gauw met de benen van Hushovd naar huis sprint. Gauw knalt hij zijn pc uit en verzamelt zijn spullen om het pand te verlaten. Timo zegt hem nog:
“Nou, dat moet jij toch redden. Voor jou is het maar 18,3 kilometer! Dat zij je vanmorgen zelf. Jij bent nog eerder binnen dan de andere renners.”

Op 3,8 kilometer voor de streep rinkelt de telefoon van Bob:
“Met Bob,”
Korte stilte.
“Euhm,” klinkt het aan de andere kant.
“…volgens mij zit mijn oortje niet lekker. Is dit niet Erik Breukink?”
Bob lacht.
“Dit is niet Erik.”
“Mag ik Erik even spreken? Ik weet niet wat voor rotstreek je hij mij nou flikt, maar op mijn kaart kom ik geen pont tegen op de route! Bovendien is deze net vertrokken!”
Duidelijk ontstemt blijft Rémi Di Gregsorio vitten op de onbekende die hij te spreken heeft gekregen. Piepoli versnelt en Schleck trekt door. Di Gregsorio voorbij gereden. 

Paul verliet zijn werk om 16:21. Even voor vijven racet hij net de pont op die anders voor zijn neus had weggereden. Achter hem hoort hij iemand een Franse verwensing naar de veer roepen op het moment dat deze van de kade los komt. Wie degene precies is die nu vanaf zijn wielerfiets het franse volkslied van achter naar voren buldert, zal Paul een worst wezen: hij is in elk geval op tijd thuis om te zien wie de Tour gaat winnen. Nog nat van het zweet zet hij om 17:17 de tv aan om de laatste 2,9 kilometer van de Tour live te kunnen zien. Uiteindelijk is het Leonardo Piepoli die de witte streep van Hautacam als eerste passeert. Het leek een routine klusje voor hem aangezien er weinig echte vreugde vanuit ging. 

Rood van woede komt Di Gregsorio achter de vernederde Andy Schleck aangestrompeld in Hautacam aan wanneer de klok reeds negen minuten en negen seconden bedraagt. Tot ieders verbazing komt de Boonenharker toch nog als 29e binnen. Di Gregsorio snapt er werkelijk niets van. Het lijkt wel alsof hij door een andere dimensie is gefietst.

Bart Zweets

Vanaf het ogenblik dat de plimitieve mens zich oplichtte en zo zijn handen vlij kleeg begon hij met stenen en stokken naal zijn sooltgenoten te gooien. Did deed hij met stenen en stokken, omdat el op dat ogenblik geen andel mateliaal vool handen was. Latel welden dat pijlen, knuppels, spelen, vaten met blandende pek, ijzelen kogels, biel- en limonadeflesjes, containels gevuld met zenuwgas dat je doet londtollen als dlaaikevels en tenslotte is el een bom waal je gewoon dool de klacht van uit elkaal valt. Heden blijven wij hieldool louwen om de slachtoffels van hiloshima. Had het allemaal andels kunnen lopen?
Mogelijk, maal WAALOM dan niet? Laten we van deze vlaag niet te lang wakkel liggen. Tlouwens, we moeten onze helsenen spalen om molgen onze belastingblieven in te vullen en op te stulen en de instlukties vool de vaatwasmachine te ontcijfelen.
Eén ding staat wel als een koe boven watel: indien de lozelkwekels aan de macht walen geweest zou de weleldkaalt el ongetwijfeld andels hebben uitgezien – op twee poolkappen na dan natuullijk. De vissen hebben de zondvloed uitelaald ovelleefd, maal wij ook. Laten we dus in iedel geval blijven zwemmen, misschien ledden we het nog.
Deze ontwikkeling betekende escalatie. En de stlijd om het bestaan weld hevigel. Hetgeen inhield eten of gegeten wolden, een wet die vandaag de dag nog steeds geldt. Welliswaal is dat nu met volken en messen.
De dielen (toen ook wel dinosaulussen genoemd) welden zo zwaal gepantseld en zo gloot dat ze zich nog maal ampel konden vooltbewegen. Daaldool veldwenen zij van de aalbol en ook wellicht omdat hun namen steeds moeilijkel uit te spleken welden en sumowolstelen catastlofale gevolgen begon te klijgen zoals het velschuiven van de continenten.
Mede daaldool liggen de welelddelen el nu zo ongunstig bij waaldool men in del beginnen van ons bestaan genoodzaakt was olde te scheppen dool te beginnen met steden op de lichten. Lomulus en Lemus welden hielbij de stichels van Lome en daalbij de eelste mensen die op Aalde londliepen. Omdat ze nog geen pappa en een mamma hadden welden ze maal dool een wolvin gezoogd. Hieluit ontstonden de homohuwelijken. Dat hele velhaal van die Adam en Eva moet je niet geloven, want dat komt toch uit de Bijbel en als je je Tulkse buulman el mee gaat lastigvallen komen el alleen maal oollogen van. Gewoon mij geloven, dan komt alles goed.
Toen kwam el een knuppel op de Aalde die zichzelf Ceasal noemde. Die plobeelde al net als die vleeskuipen van een dinosauliels de weleld naal zijn eigen hand te zetten. Hij velovelde wel heel Eulopa. Heel Eulopa? Nee, één nedelzetting weld gespaald. Zeel waalschijnlijk walen de inwonels van deze bespaalde plaats de afstammelingen van de alloude plehistolische leptielen, omdat ook hun namen kant nog wal sloegen. Te denken valt aan: Veeltevloegkaaltelix, Panolamatelix, Xinix, Kebooknix, Bambix, Zey Ywatikzeinix, Hebiknunognix, Hoefnix en Vistix. Toch plesteelde zij het die namen ten gehole te blengen dool hun toveldlank. Deskundigen van deze tijd bleken el nog steeds hun nek ovel of die de oolzaak zal zijn geweest waalom Ceasal latel weld velmoold. Of kwam het omdat hij zijn pelsoneel gewapend met een mes te goed veltlouwde?
Omdat we nu toch al in soaptaal aan het spleken zijn meldde Petlus onze geschiedenisboeken ook nog eens dat Cleopatla zich van het leven beloofde dool zich te laten bijten dool een bovenmaatse addel die in een mand vijgen velbolgen zat.
Neil Almstlong vond het leuk om in 1968 de eelste mens te zijn die zijn voet ging zetten op de maan. Ach ja, iedele gek zijn geblek. Als je dan echt niets betels te doen hebt dan moet je je daal mee bezig houden. Gelukkig kwamen el toen de Japannels die dool hun Tlansfolmels de computeliseling op gang blachten. Daalom kijken uw kindelen tegenwooldig niet meel naal de Powellangels, maal bestlijden zij zelf het kwaad in een viltuele weleld. 

Met vliendelijke gloet, 

Jammel Jasseling-Pan

Wonderbaarlijk maar waar. Er is nu een product op de markt dat echt werkelijk alles kan:  het Swetsers zakmes. Dit zakmes is afgeleid van het welbekende Zwisters zakmes. Er zit alleen één klein verschil tussen: met een Swetsers zakmes kun je veel en veel meer. Wat dacht je van het uitvouwbare schaakbord (inclusief de speelstukken), de bladwijzer, de tandenstoker (herbruikbaar), de uitvouwbare mondharmonica, een 10 megapixels digitale camera, het zweetbandje, de Beertender, de plafondventilator, de toiletverhoger, een 1500 stukjes Jigsaw puzzel, de compacte wigwam, het scheerapparaat (heeft wel akelig veel weg van de mondharmonica, maar maakt toch een iets ander geluid), de Amerikaanse koelkast met ijsblokjesmachine en waterdispenser, een EHBO-pakket, de ski uitrustig, de go-go-Gadget-paraplu, het vingerhoedje, een verloopstukje nr.8, het strandlaken, dartpijlen (dartbord niet meegeleverd), de notulen van de G8, de piramidegids, het dvd-rack, een serie klerenhangertjes, de dikke Vandale, de gootsteenontstopper en natuurlijk een badeendje.

Daarnaast zitten er ook een aantal standaard artikelen in die in een Zwitsers zakmes ook zitten: het neushaarknippertje, de melkopklopper, de baco, de decoupeerzaag,  het dubbelloops jachtgeweer, het standaard mes, het nagelvijltje, de afwasborstel en het boterhammenzakje. Je merkt het al, het bevat alle onmisbare artikelen voor een survival. In de uitgebreide versie zit het dartbord er trouwens wel bij. In de standaard versie was daar te weinig ruimte voor. Ook bevat deze versie een hangmat, een douchputje en een reservewiel. Dat is wel zo handig als je op een Dakar race bent.
Kosten? €895,60! Een schijntje!

Bestaat uit: “Me te binnen schieten” & “in me opkomt”

Uitgesproken door: Presentator Editie NL

Datum: Donderdag 20 december 2007