By achmedlien | June 4, 2010 - 10:17 am - Posted in Gekalibreerde Gedrochten, Nederlands

image by Mara ~earth light~, edited by Gsorsnoi

Na een ziekbed met veel hoofdpijn is het gemakkelijk praten over een kopstoot. Stoot je dan ook nog eens je hoofd aan iets, dan is het helemaal feest.

Trek in een kopstootje?

Des te onbegrijpelijk is het daarom voor mij hoe sommige dieren er een hobby van hebben gemaakt om een beetje kopstoot met elkaar te lopen spelen. Denk maar aan herten of bokken die met de koppen tegen elkaar beuken of de geitjes van de kinderboerderij. De Argali-schaap uit Siberië is daar ook een mooi voorbeeld van.
Oké, oké, het is natuurlijk een beetje onzinnig van mij om te beweren dat ze dit doen om een beetje te spelen. Het kopstoten heeft wel degelijk een functie. Is het niet om uit te maken wie het vrouwtje krijgt in een paringritueel of dominantiegevecht dan is het wel om het territorium te verdedigen tegen indringers van eigen soort of om roofdieren op een afstand te houden.
Of de Pachycephalosaurus zijn hoofd … euh pardon … zijn kop daarvoor gebruikte is nog niet helemaal duidelijk. Wetenschappers zijn het daar nog niet  over eens.

Pachy-wattes?

Waar ik in elk geval hoofdpijn van krijg is zijn naam! ‘Pa-chy-cep-ha-lo-sau-rus’. Dat kan toch geen normaal mens goed uitspreken?  Of jij wel? Waarom in vredesnaam zo’n lange naam? Konden ze dat beest niet Hippopotomonstrosesquippedaliosaurus noemen? Of Breekvoorzichtigjestrotominus. Het effect lijkt mij hetzelfde.
Echter,  buigen wij ons over de werkelijke betekenis van deze naam, dan wordt ons al een hoop duidelijk. De naam staat voor ‘dikhoofdsauriër’. Tsja, daar moet je vast een dikke kop voor hebben om dat te verzinnen.

Misschien ging hij wel boodschappen doen.

Wie weet was deze sauriër wel gewoon een beetje kippig en was hij in het bos bang om tegen een boom te lopen. Er stonden toen zoveel bomen. Dat moet makkelijk kunnen. De bril en het montuur bestonden toen nog niet, zodat hij het moest doen met het zicht wat hem geboden werd.
Heb je dat zelf nooit? Dan ben je lopend onderweg bent naar je werk of je wilt even een boodschap doen en in je hoofd ben je met hele andere dingen bezig. En voor je het weet duikt die schaduw van de lantaarnpaal op en BENG!!!
In de stijl van Roger Rabbit zien we jou in het zwart-wit scheel naast die lantaarnpaal zitten, terwijl er een handjevol van die gele Looney Tunes kanariepietjes om je hoofd vliegen. Geloof mij nou: zou je dan zo’n harde kop hebben gehad, dan had dat toch reuze handig geweest!

Mij duizelt het in elk geval nog.
Biertje?

This entry was posted on Friday, June 4th, 2010 at 10:17 and is filed under Gekalibreerde Gedrochten, Nederlands. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.

2 Comments

  1. June 5, 2010 @ 11:41


    Ik ben vorig jaar in Rome nog tegen zo’n mooie gietijzeren sierlantaarnpaal met allemaal “decoratieve” uitsteeksels aangeknald! Toen had ik best wel een pachycephalos kunnen gebruiken, dat had me een week hoofdpijn en een ontsierend gat in mijn voorhoofd gescheeld! De kanariepietjes heb ik toen overigens niet gezien, maar sterretjes des te meer 🙂

    Posted by BoB de Winter
  2. June 6, 2010 @ 13:20


    Ach BoB, je moet het maar zo zien: als je vaak genoeg je kop stoot krijg je vanzelf een harde kop!

    Voorzichtig …….. 😉

    Posted by Sandra

Leave a Comment

Please note: Comment moderation is enabled and may delay your comment. There is no need to resubmit your comment.