By Morwen Oronar | November 17, 2011 - 6:59 pm - Posted in Astronomisch gedachtegoed, Duimzuigerij, Nederlands

Vanuit een sterrenstelsel ver van de Aarde werd onze planeet al geruime tijd bestudeerd door wetenschappers vanaf een gelijkwaardig hemellichaam. Hoe kon het dat die blauwe planeet zo overvloedig was en hun wereld niet? Op een gegeven moment werd besloten de mensen zelf te bestuderen. En zo begint dit verhaal.

In een drukke natte straat in Haarlem stonden vier mensen te kijken naar iets wat ze opviel. Om hen heen liep iedereen te doen wat ze doen moesten en hadden geen erg in hetgeen de vier naar aan het kijken waren. De natte straat weerspiegelde dit viertal.
Plotseling werd het stil. Op vreemde wijze was er buiten henzelf plotseling niemand meer in de straat. Een straal licht omhulde de vier mensen gedurende een paar seconden, de straal doofde en de vier waren weg. Zo snel gebeurde het dat niemand het merkte. Toen ze eenmaal weg waren bleek niemand gemerkt te hebben dat ze er ooit hadden gestaan. Alleen de straat weerspiegelde nog de herinnering aan hun lichamen boven de schoenen die achtergebleven waren…