Om 15:27 ontsnapt Rémi Di Gregsorio alias de Boonenharker uit het peloton in de tiende etappe van de Tour de France van Pau naar Hautacam. Even lijkt Di Gregsorio keurig stand te houden wanneer hij vier minuten voor vier nog steeds op kop loopt. De Fran?aise des Jeux renner komt als eerste over de Tourmalet. Dit is de eerste Hors categorie in de Tour van 2008 en sleept daarmee 20 punten in wacht. 26 minuten na deze col begint de voorsprong van de fransman langzaam af te dalen naar 3:20”. Hij houdt lang stand tot Jens Voigt ruim tien minuten voor vijf op de kop van het eerste groepje beukt dat Di Gregsorio bijna te pakken heeft.

Timo, Peter en Paul vinden elkaar rond het bureau van Bob waar inmiddels een video-player gedownload is om de tour te kunnen volgen in de dure tijd van de baas. De webtechnologie staat werkelijk voor niets. Live is te volgen hoe het peloton met een gemiddelde van 34,7 kilometer per uur over de Tourmalet achter de ontsnapte Di Gregsorio aan racen. De wielrenners doorklieven de akelig scherpe bochten alsof zij er dagelijks fietsen. Een beetje waar is dat natuurlijk wel. Met een blik op klok en nog ruim 36,4 kilometer voor de wielen realiseert Paul zich dat hij de ontknoping gaat missen als hij nu zelf niet gauw met de benen van Hushovd naar huis sprint. Gauw knalt hij zijn pc uit en verzamelt zijn spullen om het pand te verlaten. Timo zegt hem nog:
“Nou, dat moet jij toch redden. Voor jou is het maar 18,3 kilometer! Dat zij je vanmorgen zelf. Jij bent nog eerder binnen dan de andere renners.”

Op 3,8 kilometer voor de streep rinkelt de telefoon van Bob:
“Met Bob,”
Korte stilte.
“Euhm,” klinkt het aan de andere kant.
“…volgens mij zit mijn oortje niet lekker. Is dit niet Erik Breukink?”
Bob lacht.
“Dit is niet Erik.”
“Mag ik Erik even spreken? Ik weet niet wat voor rotstreek je hij mij nou flikt, maar op mijn kaart kom ik geen pont tegen op de route! Bovendien is deze net vertrokken!”
Duidelijk ontstemt blijft Rémi Di Gregsorio vitten op de onbekende die hij te spreken heeft gekregen. Piepoli versnelt en Schleck trekt door. Di Gregsorio voorbij gereden. 

Paul verliet zijn werk om 16:21. Even voor vijven racet hij net de pont op die anders voor zijn neus had weggereden. Achter hem hoort hij iemand een Franse verwensing naar de veer roepen op het moment dat deze van de kade los komt. Wie degene precies is die nu vanaf zijn wielerfiets het franse volkslied van achter naar voren buldert, zal Paul een worst wezen: hij is in elk geval op tijd thuis om te zien wie de Tour gaat winnen. Nog nat van het zweet zet hij om 17:17 de tv aan om de laatste 2,9 kilometer van de Tour live te kunnen zien. Uiteindelijk is het Leonardo Piepoli die de witte streep van Hautacam als eerste passeert. Het leek een routine klusje voor hem aangezien er weinig echte vreugde vanuit ging. 

Rood van woede komt Di Gregsorio achter de vernederde Andy Schleck aangestrompeld in Hautacam aan wanneer de klok reeds negen minuten en negen seconden bedraagt. Tot ieders verbazing komt de Boonenharker toch nog als 29e binnen. Di Gregsorio snapt er werkelijk niets van. Het lijkt wel alsof hij door een andere dimensie is gefietst.

Bart Zweets

This entry was posted on Monday, July 14th, 2008 at 21:25 and is filed under Duimzuigerij. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.