image by kfcdude and FairLOve, edited by Gsorsnoi
Al zo’n vijftien jaar hebben mijn zoon en ik een vaste wekelijkse traditie: zaterdagavond kippenvleugeltjes eten. Bij ons thuis is het zaterdagdiner “ieder voor zich”: iedereen maakt zelf klaar wat hij/zij graag wil eten. Mijn vrouw vult dat in door nieuwe recepten op zichzelf uit te proberen of eens dingen klaar te maken die ze zelf heel lekker vindt, maar er bij ons met geen mogelijkheid in krijgt. Mijn dochter varieert al wat minder: bij haar wisselt het tussen bruine bonen en (de allergoedkoopste) maaltijdsalade. Mijn zoon en ik zijn wat meer vleesgericht en hebben niet zo’n behoefte aan variatie. Daarom staat er voor ons tweetjes dus vrijwel altijd hetzelfde op het menu: gegrilde kipvleugeltjes. In de loop der jaren zijn we nog wel eens gewisseld van kruiden, meestal gedwongen door nieuwe culinaire inzichten van de firma Silvo. De verdeling in aantallen is ook wel wat verschoven: iemand van 20 jaar kan toch heel wat meer verstouwen dan een kind van 5!
Toen ik afgelopen zaterdag weer eens bij de kassa van Albert Heijn stond met mijn 3 doosjes vol vlerken, schoot plotseling een enorm schrikbeeld door me heen. Ik begon eens een rekensommetje te maken. Voor deze aankoop hadden tussen de 14 en 27 kippen het loodje gelegd. Vermenigvuldig dat aantal eens met 52 zaterdagen per jaar gedurende 15 jaar, dan kom je tot het onvoorstelbare aantal van minimaal 10.000 gevederde vrienden die voor onze zaterdagavondtraditie om zeep geholpen zijn! Een benauwende gedachte besloop mij: stel je nu eens voor dat het hiernamaals echt bestaat – veel mensen geloven daarin. En denk je nu eens in dat ook dieren daar worden toegelaten – dat lijkt me dan toch ook tot de mogelijkheden te behoren. Dan staan er straks na mijn verscheiden maar liefst tienduizend woedende vogels te wachten om hun ontijdige dood te wreken! Scenes uit de film Birds van Alfred Hitchcock schieten door mijn hoofd: elkaar woest verdringende kippen, die allemaal mijn ogen willen uitpikken of het gemunt hebben op andere zachte delen… En dan nog maar te zwijgen van de honderden varkens en koeien, een enkel schaap en wat gevarieerd vis, wild en gevogelte, die allemaal op bloedige revanche uit zijn… Een nachtmerrie eerste klas!
“Hebt u een bonuskaart?”, brengt de stam van de caissière mij terug naar de normale wereld. Het visioen verdwijnt langzaam, de paniek zakt weg. Ik slaak een diepe zucht. Wat een geluk dat ik niet gelovig ben…
This entry was posted on Tuesday, September 14th, 2010 at 12:49 and is filed under Astronomisch gedachtegoed, Duimzuigerij, Nederlands. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.
3x raden wat wij op het menu hebben staan vanavond!
Patat?
@BoBfather: was deze caissière het opperhoofd van haar kassa? Of heeft die Gsorsnoi weer eens niet goed opgelet bij het controleren op schreivoutjes toen hij jouw artikel plaatste?
Nee, de caissière had een boom bij zich!
Wat dacht je van die koeien, die jarenlang aan hun tepels zijn getrokken voor je dagelijkse rantsoen zuivel
ik heb nog nooit tepels aan de hemelpoort zien stan.
Niet dat ik prottesteer … ! :-p
Ben je er weleens geweest?
Was het lekker vandaag BoB?
Hoe wist je dat ik het was Jolien? Ik had nog wel zo’n verhullend pseudoniem aangenomen!
Het kip eten is dit weekend verschoven naar de zondagavond, want mijn zoon is op kennismakingsweekend van de biologiefaculteit. Gaan ze hoogstwaarschijnlijk de uitwerking van grote hoeveelheden bier op het menselijk lichaam uittesten…
Overigens hebben we deze week ook nog een keer “duivelse kip” gegeten, dus ik ben bang dat er nu niet meer alleen bij de hemelpoort op me gewacht wordt 😛
De kip was duivels bob, de smaak hemels, dus sta jij bij de juiste poort. welke ach dat maakt niet uit de kippen staan bij de andere
Nu ook te vinden op http://www.verhalensite.com