By tinusicket | November 24, 2009 - 10:11 am - Posted in Duimzuigerij, Nederlands, Ogenblikken

Ik wil nog een kort ogenblikje stilstaan bij hoe ik het artikel ‘Er is een storm op handen’ afgesloten had met de woorden: “De tak wandelde verder en ik kwam veilig thuis.”

Hoe zit dat nu? Een tak die eerst vloog en daarna de benen nam. Dat moet dan toch een wandelende tak zijn geweest? Alhoewel, als een tak wegwandelt dan moet hij op z’n minste ledematen hebben om zich op voort te bewegen. Daar herinner ik me weinig van.
Of was het toch een vliegende tak? De tak vloog immers langs mijn gezicht waarbij het een onwelriekend windje van rottende lucht in mijn gezicht blies. En ach, met de gedachte aan die geur kan het ook zo’n takkevlieg zijn geweest. Je weet wel, van die vieze beesten die neerdalen op bruine hoopjes om zich tegoed te doen aan de uitwerpselen van maakt-niet-uit wat voor dier. Zou Toto hier soms iets mee te maken hebben gehad?
Die takkelucht bleef wel hangen, dat kan ik je wel vertellen!

Wat ik mij trouwens afvraag: zijn wandelende takken meerslachtig?
“Of wandelende takken neerslachtig zijn?” hoor ik jullie dan vragen. Nee, niet ‘neerslachtig’. Daar hebben we de afgelopen dagen al genoeg van gehad. Dat je van die neerslag wel goed neerslachtig kan worden, dat moge duidelijk wezen. Wat ik bedoelde is ‘meerslachtig’. Dus of er bij dit organisme meer seksen voorkomen?
Man, wat stel ik eigenlijk rare vragen. Laat maar, ik ga er wel even op Googelen.

Een kleine beetje Googelen levert ons al gauw het antwoord op dat het antwoord ‘ja’ is. Maar het hangt wel af van het ras. De gewone wandelende tak bijvoorbeeld, die is niet meerslachtig. Zijn volledige naam luidt ‘Carausius morosus’. Bij deze soort komt er dus geen mannetje aan te pas. De vrouwtjes leggen eerst een stel onbevruchte eieren waar weer een heel stel nieuwe vrouwtjes uitkomen.
En dat noemen ze ‘gewoon’? Ik zou er seksueel flink gefrustreerd van worden!

Kortom: Ik ben aangevallen door een Takkewijf.

Aangevallen of niet. Met dit takkeweer was ik toch maar wat blij dat ik met de fiets was. Want om nou dat hele takke-eind te moeten wandelen …

This entry was posted on Tuesday, November 24th, 2009 at 10:11 and is filed under Duimzuigerij, Nederlands, Ogenblikken. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.

3 Comments

  1. November 24, 2009 @ 13:02


    Wat een stormachtige verhalen de laatste tijd Snor.

    Posted by Jolien van Biesheuvel
  2. November 26, 2009 @ 11:12


    Hé Snooiert, je springt (wandelt/vliegt) wel erg vaak van de hak op de tak met die sterke verhalen van je!

    Posted by Retroman
  3. December 4, 2009 @ 19:04


    Beste Paul,

    De enige vliegende en wandelende takken die ik ken zijn de bezems vcan heksen.
    En die ene takkewijf moet dan wel zwarte magica zijn. Heb jij ook al een gekuks dubbeltje dan, dat ze ook al op jou jaagt. Ja daar zou ik dan ook gefrustreerd van worden. En een heks heb ook geen man nodig die tovert gewoon haar kinderen. Als ik jou was zou ik willy gewoon effe vragen of hij een takkewijf val voor je uitvind.

    madam mikmak

    Posted by madam mikmak

Leave a Comment

Please note: Comment moderation is enabled and may delay your comment. There is no need to resubmit your comment.