Bestaat uit: “Dat is een waarheid als een koe” & “Dat staat als een paal boven water”
Uitgesproken door: Peter Visser
Datum: Dinsdag 5 februari 2008
Zelf sta je er misschien nog niet zo bij stil, maar hopelijk komt er voor jou ook een dag dat je jezelf ‘bejaard’ mag noemen. Dat wil niet zeggen dat je je niet meer jong mag voelen. Neem bijvoorbeelde die ouwe van mij. Er wordt gezegd dat hij een volwassene moet voorstellen, maar een echt veel ouder dan 22 zal hij nooit worden. Gelukkig voor mij zijn dit zijn eigen woorden, anders had ik nu toch mooi een dikke vete ontketent met mijn vader.
Ooit komt dus die dag dat je niet alleen voor je omgeving, maar ook aan jezelf moet toegeven dat je een dagje ouder begint te worden. Welke beeld hebben wij daar eigenlijk van? De oudjes van vandaag kennen we wel. Maar zien wij er straks ook zo uit? En gedragen wij ons ook zo? Keek je tien jaar geleden om je heen dan zag je hobbelende oudjes met een beetje geluk met een driepoot een NZH-bus in duiken om eens fijn met z’n allen een dagje uit te gaan. Dat beeld is vergeleken met nu gelukkig niet zoveel veranderd. Behalve dat de organisatie van het streekvervoer een nog lelijkere kleur heeft kunnen verzinnen om de bus mee te bekladden. De inhoud en de intentie van de reis is verder hetzelfde gebleven.
Toch zien we dat de ouderdagactiviteiten een evolutie ondergaan. Terwijl het vensterbankgroen nog steeds gedomineerd blijft door de geraniums, begint de mobiliteit van de grijze mensen en hun grijze massa andere vormen aan te nemen. Zou een derde wereld migrant een eerste wereld binnenstappen dan zal de migrant steeds sterker de indruk hebben op een andere planeet te zijn beland. Daar is overigens niets nieuws aan. Dat beeld bestaat nu ook al. Het meest opmerkelijke verschil is echter dat de oudjes van nu zich steeds meer op geautomatiseerde wielen voortbeweegt. En als ik mij daarbij realiseer dat mijn oma uit 1931 leeftijdgenoten les geeft in computergebruik, dan vind ik dat je ouderenevolutie een begrip mag noemen. Dat zullen we háár oma niet hebben zien doen.
Kijk nu eens om je heen naar de mensen die je kent van je eigen leeftijd. Probeer je dan eens voor te stellen hoe zij straks hun oude dag besteden. Het is gemakkelijker om dat te visualiseren op een persoon dat naast je zit dan op het persoon aan de andere kant van de spiegel. Grijs worden we met een beetje geluk allemaal. Maar leunt je buurman anno 2074 nog steeds op een veredelde kruk? En draagt hij straks jampotbrilglazen of een jampotcontactlens? Of moeten biedt laseren de ultieme oplossing? Naar de technologische ontwikkeling valt te gissen, zodat ik me afvraag of de rolstoel niet een keer ‘uit de mode’ raakt.
Vervolgens kun je je afvragen hoe je bent oud wanneer de pensioenleeftijd intreedt. Voor ons zal dat nu nog wel vrij vast staan. Maar wat te denken van de generatie(s) na ons? Momenteel verlangt de regering wel steeds meer dat we tot onze 70ste door blijven zwoegen. Straks zullen we misschien wel met z’n allen pas op onze 120ste onder het gras kruipen. Dan is tot je 70ste door blijven werken toch zeker een luizenleventje!
Ondertussen wachten we de ontwikkeling af van de geranium in hologram.
Bestaat uit: “Dat staat als een paal boven water” & “Dat is een waarheid als een koe”
Uitgesproken door: Gsorsnoi
Datum: Vrijdag 16 november 2007
image by Buba, edited by Gsorsnoi
Bestaat uit: “Ergens een eind aan breien” & “ergens een punt achter zetten”
Uitgesproken door: Peter Visser
Datum: Woensdag 30 januari 2008
12,3 miljoen inwoners in Jakarta, 12,8 miljoen inwoners in Sjanghai, 13 miljoen inwoners in Buenos Aires, 13,8 miljoen inwoners in Calcutta, 14,1 miljoen inwoners in Delhi, 17,4 miljoen inwoners in Bombay, 17,9 miljoen inwoners in Sao Paolo, 18,3 miljoen inwoners in New York, 18,7 miljoen inwoners in Mexico-Stad, 35,5 miljoen inwoners in Tokio-Yokohama, 6,1 miljard inwoners over de hele wereld en één vogelgriep.
Er hoeft maar één besmettelijke zuchtje asem of een kloddertje rochel een epidimietje te veroorzaken en de gehele mensheid is als één gezamelijke vlo op het achterste van president Bush die door een komeet in het hart getroffen wordt.
“Tjiep tjiep”, zegt het vogeltje op het Griekse eilandje Inousses en lacht nog eens vrolijk naar Al Qaida. “Als we op Halley moeten wachten, dan is er straks helemaal geen plekje meer voor ons om in de rui te gaan”. De bevolking slibt dicht en de mensheid rouwt haar verlorenen. Maar hoever gaan wij nog door? Hoeveel dichter moet moeder Aarde bevolkt raken, wij willen homo sapiens er eindelijk eens van overtuigd raken dat je wel degelijk van deze wereldbol af kan vallen?
Hogere machten hebben het wel degelijk goed met ons voor. We gaan er eigenlijk alleen maar op vooruit. Neem nou SARS. Deze pandemie zorgde er alleen maar voor dat we meer adem kregen. Je hebt in elk geval meer kubieke meters lucht per mens. Toch?
Of wat te denken van de tsunami in Azië? De vissers daar hadden toch al moeite om genoeg vis te kunnen vangen. De oplossing lag in feite al tijden voor de hand: reduceer het aantal vissers! En buiten dat, levert het ook nog eens werkgelegenheid op voor de cartografen. Want er zijn heel wat nieuwe kustlijnen aan te passen! Niet alleen in Azië, maar natuurlijk ook in de Verenigde Staten.
Wat ik eigenlijk wil zeggen is dat het soms wel goed is dat er hier en daar een paar mensen de kans krijgen het groenere gras te zien of een keer ontvoert te worden door Elvis zonder terug te komen. Mensen vragen zich nog wel eens af:”waarom gaan altijd de goeierikken dood?” Nou!? Omdat de slechterikken het verdienen om zichzelf verder naar de knoppen te helpen.
Ook wil ik nog even een misverstandje uit de wereld helpen: een ENDemie is een besmettelijke ziekte die in een land of gebied blijft voorkomen, een EPIDemie is een exponentiëel toenemende ziekte van besmettelijke aard en een PANDemie is een EPIDemie die zich over een groter gedeelte van de aarde verspreidt. En zolang de EPIDemieën ENDemisch van aard blijven en zich doen optreden onder de dieren dan spreekt men van EPIZOOTIEEN!
Nou waar wachten we nog op? Gaan we nou met z’n allen zitten hokken op de Maan (Op Mars schijnt namelijk al leven te zijn)? Of is het wachten op een via zuurstof overdraagbare hartkwaal?
Hoedanook, als wij niet eens beter beginnen te leven dan sterft vandaag of morgen de wereld aan een scheet.
image by percurio, edited by Gsorsnoi
Voelt het niet wat naakt om je in een wereldje te begeven waarin éénieder zo zijn eigen dingetje heeft, maar waarin jijzelf het nakijken hebt op de kwaliteiten van een ander. Het is natuurlijk niet netjes om je te kleden in de klederen van een ander. Zodoende is het noodzakelijk zelf met iets wonderlijks te komen waarin jij uniek bent. Iets waarin alleen jij in kunt uitblinken. De wereld mag het weten, dat alleen jij die wel zeer bijzondere eigenschap bezit. Laat die capaciteit bloeien. Laat de vruchten aan jouw creatief groen groeien. Maak dat de kleinste oren zich als bloemkolen naar jouw maaksel zullen spitsen. En zorg dat jouw publiek met camera’s naar je zullen flitsen.
Open dat brein en laat het loof uit jouw intelligent voorkomen ontspruiten. Trek toch die groene mantel aan. Niemand zal nog kritiek durven uiten. Zuig, tot je je duim helemaal leeg hebt gezogen. Jij bent de unieke duimzuiger, EN daaraan is NIETS gelogen!
Neen, moralen wil en kan ik niet maken. Daarvoor hebben wij zo’n onze specialist. En daarom juist, moest ik er voor zorgen dan mijn kunnen niet achter andermans netten vist. Duimzuigerij, DAT is mijn kunnen. En verheerlijken zal ik dat.
Dankzij onze Moraalridder Patrick Koster ben ik dan ook weer op het rechte pad.
Trouw als aan elke dag vlieg ik met de draagvleugelboot ook op Sail 2005 tussen Amsterdam en Velsen heen en weer. Met enige humeurige doch muziekale pieremachocheligheid pierewaai ik net zo lang rond op de pier van Amsterdam tot dat dat gevleugelde geel groene gifkikkerding van een draagvleugelboot eindelijk eens komt aandobberen. Natuurlijk heeft hij vertraging. Normaal ben IK degene die met m’n tong op m’n hielen als een Tom Boonen kom anharken om it skip op tiid te treffe. Vaak haal ik de draagvleugelboot in de laatste minuut voordat het opstijgt. Je kunt je fiets achter op de boot kwijt zo lang de piloten van de boot de klapbrug neer hebben gelaten voor je. Als ik dan nog op tijd ben mag ik nog mee.
Kotters, tuindersvletten, opduwers, pieremachochelen, schuiten, kruisers, aken, schouwen, kwakken, motorsleepboten, kroezen, punters, sloepen, skötjes, snikken, boeiers, kofferdekken, botters, klippers, blazers en spanten … alles kwam voorbij. Ik heb werkelijk nog nooit zo’n badkuip vol met schepen gezien. Vind je het gek dat ik de draagvleugelboot met gemak kon halen. Tussen deze schepen was er voor de piloten van de boot waar ik op overvloog geen doorkomen aan.
Echter twee schepen kon ik in dit waterige blik sardientjes niet terugvinden: de duikboot, maar da’s logisch. Maar ook de tjiptjalk miste ik. Tjiptjalk hoor ik je denken? Inderdaad, de tjiptjalk. Het is al even lastig te schrijven als uit te spreken. Dat is ook niet zo vreemd als je bedenkt dat dit schip van oorsprong een Fries schip is.
Dàt ik dit schip niet kon vinden was echter niet vreemd. Dit schip bleek te kunnen vliegen en vloog recht boven ons!! Alleen als je je oren goed opendeed kon je de Tjiptjalk horen tjiepen. Ze noemen dit schip dan ook wel de met uitsterven bedreigde Tjiep Tjilpende Tjiptjalk.
Bestaat uit: “Achter het net vissen” & “Naast de pot pissen”
Uitgesproken door: Peter Klingeler
Datum: Maandag 8 oktober 2007
image by Somecarrier_m, edited by Gsorsnoi
… daarom lijkt niets ook nergens naar.
Uitgesproken door: Gsorsnoi
Datum: Dinsdag 29 april 2008
image by Giant, edited by Gsorsnoi
Bestaat uit: “Op het juiste pad zijn” & “het bij het rechte eind hebben”
Uitgesproken door: André Rijke
Datum: Vrijdag 30 maart 2007
