Stukje. Prachtig, hier kan ik weer alle kanten mee op. Ter verklaring: dit is mijn werkwijze. Ik kies aan het einde van de werkdag een woord, kijk wat het allemaal kan betekenen en ga gewoon wat typen.
Stukje goodwill. Vanochtend monteur voor onderhoud CV-ketel. Heb even een bakkie voor hem gezet. Van hem gehoord: dit gebeurt bijna nergens meer. Ik ben dus een uitstervend ras. Wat het oplevert: de man heeft mij 2 mooie bespaartips gegeven.
Stukje trainen. Weet niet of dit voor allen geldt maar aan het begin van een nieuw jaar gaat alles wat moeizamer. Vandaag dus even door de zure appel heen bijten. Viel wel mee hoor. Je staat versteld van wat je allemaal kunt. Yoga-stretches toegepast.
Extra: moeder had kind meegenomen naar de trainingszaal. Echt schattig. Ze was aan het gewichtheffen met haar dochtertje. Zo leuk om te zien. Heb nog even gekeken bij haar. Je moet er echt bij geweest zijn om het te begrijpen. Hierna toestel: trainend persoon zit klem met benen en buigt voorover (rugoefening?) en daar zat het dochtertje in de Maxi-Cosi (breeduit lachend). Gaaf. Heb haar nog aangeraden om volgende keer een tweeling te “nemen”. Kindjes aan uiteinde van een stang en je kunt bankdrukken.
Stukje werken. Ook alweer niet erg. Even bijpraten en leuke afspraak gemaakt met collega om bedrijfsbezoeken aan mij uit te leggen. Learning al the time.
Stukje korter: dinsdag is “inloopdag” bij mijn kapper. Weer met hulpstukje afgeholpen van overtollig grijs. Tevens: vanaf nu hoef ik dus geen rare slingerbeweging met mijn hoofd te maken omdat mijn haar nu niet meer voor mijn ogen hangt.
Stukje winkelen: mezelf even voorzien van primaire levensbehoeften. Hierbij in de jezelf-verwenmodus. Ierse biefstuk (stukje vlees). Geen zin om de BBQ helemaal “op te tuigen” dus gewoon in de pan. Was-ie lekker? Geen idee, ik moet hem nog bereiden. Komt goed.
Stukje schrijven: zie boven.
Stukje verder: ga mezelf nu culinair verwennen. Hierna bakkie met Bakkersbest Jan Hagel (Deka).
Stukje van jezelf en stukje van … (naar de bekende reclame).
Stukje bij beetje vult de dag zich vanzelf.
Geen zin in “iets heels”? Mijn advies: probeer eens een stukje.

This entry was posted on Thursday, January 9th, 2014 at 23:25 and is filed under Duimzuigerij, Nederlands, Ogenblikken, Onbedoelde mening. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.