Onze opdrachtgever is op zoek naar een:
Sr. Zoetsappige zeepsoppen slagroomsoesjesspuiter

Bedrijfsnaam:
Zinderende cirkelzaag zevenhonderdzessenzestig (ZCZ)

Locatie/Standplaats:
Spuitzak 766 te Zuurdijk

Salaris:
ZB 7.104,-

Functieomschrijving:

Zelden ging het zo goed met onze supermarkt ZCZ als nu en daar zijn wij daarom dus ook supertrots op! Zeker, we houden van lekker, vers en gezond schransen en van medewerkers die met plezier suikerzoete slagroomsoesjes spuiten. ZCZ is onze ambachtelijke bakkerij-traiteur waar schitterende nog naschuimende vers gespoten slagroomsoesjes elke seconde van de dag zo uit de steenvloerovens slingeren, evenals zigzaggende moorkoppen, zijdezachte Bossche bollen, Gougère, Croquembouches en andere ovenverse zaligheden. Zompige zeepsop slagroomsoesjes zijn kleine zoetzure slagroomgebakjes, gemaakt van kookdeeg en gevuld met zure slagroom, custard, alles reinigende zeepsoorten en super zuinige shampoo’s. Ze hebben meestal de vorm van een zak of zaadbal maar er kunnen ook voor andere vormen gekozen worden, zoals sierlijke zwaantjes of suggestieve zwaluwen.

ZCZ Zuurdijk zoekt ervaren en enthousiaste senior zoetsappige zeepsoppen slagroomsoesjesspuiters of andere suikerzoete confiseuren voor met name de zaterdagen en zondagen! Senior studenten zijn ook welkom, maar zwakzinnige koekenbakkers zijn we zeker niet naar op zoek.

Zowat bij alles wat ZCZ creëert, staat smaak op de eerste plaats. Zonder meer moet die het beste zijn! Zodat we, om dat te bereiken, steevast werken we met verse, zuivere en smaakvolle zuur- en zoetigheden. Slapen doen we niet, en gebruiken het liefst subliem en opperbest beslag, zachte zepen en zoveel mogelijk biologisch als het even kan. Superieure spijzen bereiden we ter plaatse, naar origineel recept en in onze state of the art keukens, douches en badkamers. Zelfverzekerd en zeker geen slabakker ben jij als zwoegende medewerker het visitekaartje van ZCZ! Zwetend en stinkend overtref jij de verwachtingen van de gasten en bepaalt voor een belangrijk deel het succes van onze slagroomsoesformules.

Stellig op de parterre van ZCZ Zuurdijk ervaar je een smakelijk foodbeleving. Schromelijk overdreven spuit jij hier zelfstandig en sensueel sierlijke stapels suikerzoete slagroomsoesjes geïnjecteerd met ongemeen zure zeepsoppen, een snufje zout en met een mespuntje softijs , uiteraard onder bezielde begeleiding van onze zinnenprikkelende saxefoniste. Smetteloos slagroomsoesjes smeden is aan jou wel uitbesteed!

Specifiek voor ons ZCZ-food concept in het centrum van Zuurdijk, zijn wij daarom op zoek naar een senior zoetsappige zeepsoppen slagroomsoesjesspuiter met minimaal 6 á 7 jaar ervaring. Schijtlaarzen zitten we niet op te wachten en ook liever geen zure snorren, sukkels uit de snackbar sociëty of andere zachariassen met zandzagen. Zo onderhand al aan het likkebaarden bij deze vacature? Sjok dan niet, schrijf subiet die sollicitatiebrief en je bereid voor op een zware selectieprocedure!

Functie-eisen:
Onze opdrachtgever zoekt het volgende in de kandidaat:

  • Je bent superbe met spatten, spritsen en sproeien
  • Je bent snoezig
  • Je bent schijnheilig
  • Je schuimbekt bij de woorden ‘zuur’ en ‘suiker’
  • Je bent niet te zuinig met slagroom
  • Van softwareleveranciers krijg jij een zoete nasmaak
  • Je schroomt evenmin met suikerroom als je suikeroom
  • Je kunt smaakvol smeuïg smakken
  • Je bent gek op sporadische Suikerfeesten
  • Je kunt in één ademteug opzeggen of uitslaken: “Zes Zonderlinge Zaventemse Zatte Zotten Zullen Zowaar Zeven Zeer Zomerse Zondagen Zwemmen Zonder Zwarte Zwembroek. Zuster Zulma zei zorgelijk: “Ze zullen zelfs zachtjes zeggen: ‘Zulke zijn zeker zedeloos, zowat zeven zonnige zondagen zigzag zwemmen zonder zo’n zwarte zijden zwembroek”.

Voorgeschreven bedrijfskleding:
zes stuks, te kiezen uit de volgende artikel (gesponsord door de zaak):

Sari, slip, sjaal, short, stola, strik, sarong, schoenen, short, skipak, string, skijack, sandaal, singlet, spencer, stofjas, swagger, sweater, zwempak, skibroek, slipover, splitrok, salopette, slobbroek, sportbeha, sporthemd, tuinbroek, zomerjurk, zwembroek, spijkerpak, strandjurk, zomerbroek, zomerjapon, zwemstring, smokinghemd, zomermantel, spijkerbroek, sportpantalon, zomerpantalon, schoudermantel, streepjesbroek of streepjespantalon. Zonder sokken en streepjesstropdassen dragen verplicht!

Dienstverband:
Tot je tong breekt.

Slissend solliciteren:
Interesse in deze functie? Reageer direct en stuur je motivatie inclusief CV naar werving@wsnoi.com of kijk op onze website: http://wsnoi.com/tn/

Wat is mijn Zbersibarnensalaris in euro’s?
ZB 7.104,- was op peildatum 1 mei 2012 E 84.466,56
(koers 11,89)

By tinusicket | April 13, 2014 - 10:18 pm - Posted in Algemeen, Nederlands

Woensdag 12 maart werd mijn gezin gered door een poepbroek. En een onbestemd gevoel dat ik ineens kreeg toen ik op dezelfde dag een heftige crematie had bijgewoond.
Het was alsof het me werd ingegeven; ik was juist na de plechtigheid de beruchte heuvel van crematorium Westerveld in Driehuis afgelopen en was al onderweg naar de ruimte waar koffie en thee gedronken kon worden en met de nabestaanden kon worden nagepraat. Maar er klopte iets niet. In de laatste paar meters voordat ik bij het gebouw aankwam was er iets dat mij plots tegenhield, een gevoel dat zich erg moeilijk laat beschrijven. Het was niet de bedoeling dat hier binnen ging, ik moest naar huis. Op het moment zelf kwam dit op mij over alsof ik het niet aankon, dat het onder ogen komen van de nabestaanden mij te zwaar zou worden. En alhoewel ik mij toch enigszins bezwaard voelde om het terrein te verlaten, liet ik mij door dit gevoel overreden en pakte ik de trein naar huis. En gelukkig maar, want had ik niet naar dat gevoel geluisterd dan had ik die trein gemist en had ik hier de opvolgende week mogelijk weer gestaan. Over heftig gesproken!
Thuis aangekomen leek alles kalmpjes te verlopen. Jenny was met Joaquima aan het spelen op het speelkleed en ik herinner me dat Jared op de bank met iets bezig was. Zij hadden al gegeten, want ik was door de crematie later thuis. Nog geëmotioneerd van de reeds zware middag begon ik toen nietsvermoedend aan mijn avondmaal. Wat ergens wel vreemd was, was dat ik bij het thuiskomen op het toilet een geur had geroken die ik zelfs daar erg vreemd vond. Pansit, één van onze katten had in de gang gepoept, had ik Jenny eerder horen zeggen. Dus hoewel ik de geur nog steeds vreemd vond, concludeerde ik dat één van de dames de geur met een andere geur had willen verdrijven. Maar toen kwam er ineens een nieuwe geur bij: Quima had ook gepoept. Onze dochter van bijna anderhalf had een volle broek, dus ging Jenny met haar de trap op naar boven. Binnen een minuut was ze terug:
“Schat, er is rook boven.”
Nog altijd niet gealarmeerd ging ik toch maar even snel boven kijken en trof er in de ‘natte ruimte’ onze droger aan. Rook. Inderdaad, witte rook. En er was niet eens een nieuwe paus gekozen, probeerde ik bij mijzelf nog een vrolijke noot aan te slaan. Van onder het bovenblad en uit de deur kwamen steeds dikker wordende witte pluimen naar buiten. Het raam, waar de afvoerdroger naast stond, was wijd open, dus de rook trok daardoor direct weg. Maar daardoor kreeg wat er binnen dat apparaat gaande was wel meer zuurstof toegevoerd. Nochtans had ik, ondanks dat ik BHV-er ben, nog altijd niet door wat de ernst van deze situatie was. Dus ik liep de trap af naar beneden om mezelf te beraden wat ik het beste kon doen. Ik nam in elk geval mijn telefoon mee terug naar boven en kreeg toen wel door dat er geen redden meer aan was: de droger stond te smeulen. Spoedig zou hij in de fik gaan.
Stekker eruit, deurtje open of er nog iets te redden viel, en de eerste binnengekregen rook uitproesten. Afijn, ik moest mij terug trekken uit de natte ruimte, deed de deur dicht en ging om de trap zitten, 112 bellen. Vanaf de traptreden waar ik zat kon ik door de open trap waar ik mij onder bevond en wij nog niet zo heel lang geleden hebben laten plaatsen, tussen de treden door de rook verder zien ontwikkelen. Kort en bondig gaf ik de melding door via de alarmcentrale en hoopte maar dat ze twee straten verder aan de Wijk aan Duinerweg bij de kazerne snel in actie kwamen.
“Verlaat met uw gezin de woning. Politie en brandweer komen uw kant op.”
En vervolgens sta je nog geen drie minuten later (want zo snel gaat zoiets) met je gezin op straat en aanschouw je tussen de tranen door hoe de rookontwikkeling zich uitbreidt en onder het geknetter de vlammen zichtbaar worden.

Mijn gezin was veilig, dat was het eerste wat ik zeker wilde weten. Verder herinner ik me nog hoe Jenny voor Joaquima een dekentje kreeg omgeslagen door iemand uit de straat (ze had immers haar broekje al uit, maar nog wel een volle luier), maar werd verder door de emoties bevangen door wat ik met ons huis zag gebeuren. Ik had mijn dag al niet echt, maar wat hier gebeurde kwam op dat moment erg hard aan. Zo wisten ook onze directe buren, die eveneens door de brandweer hun huizen uit werden gehaald. Inmiddels was het na 19:00 uur en stonden er meer mensen op straat, dan er binnen bleven. Politie en brandweer waren het eerst aanwezig en al druk bezig met de brand blussen, ons op te vangen en de straat af te zetten. De ambulance kwam ook aangereden, want ik was door rook geweest. Dus werd ik op mijn longen gecontroleerd en ook Jenny en Joaquima kregen een korte checkup. Quima kreeg toen een beertje van het ambulancepersoneel.

Het huis bleef grotendeels bespaard. Al hadden we veel rookschade. De boosdoener, de droger, heeft enige tijd bij ons voor in de tuin gelegen en heeft uiteindelijk niet heel lang gebrand. De natte ruimte en alles wat erin stond was compleet total loss. En wanneer je later, onder begeleiding van het Salvage-team je huis weer betreedt dan lijkt het alsof het achteraf allemaal wel meevalt, behoudens die ene ruimte natuurlijk, maar rook richt meer schade aan dan je later op de avond kan overzien.
In de weken na de brand zijn we uitstekend door onze verzekeringsmaatschappij en aangekoppelde bedrijven verder geholpen. De eerste ploeg die dezelfde nacht nog werd ingeschakeld kwam om een eerste schoonmaak uit te voeren en was er met name voor om ergere schade te voorkomen. Veel waterschade hadden we niet, dus dat bleef dan ook bij schoonmaken. De volgende schoonmaakploegen kwamen direct de volgende dag en trekken je hele huis leeg, van inboedel tot en met textiel, alles gaat mee. Want schoonmaken op locatie is te arbeidsintensief. En bovendien wordt het met het fijnstof toch allemaal weer vies wanneer de aannemer erin komt. Die was er ook al snel. En in de drie weken erna werden onze eerste etage en zolder compleet aangepakt.
Praktisch alles werd vergoed. Alleen vloerbedekking en zeil moet je sinds 2011 zelf bekostigen.

We hebben dan weliswaar drie weken in de woonkamer moeten bivakkeren (de begane grond was niet aangedaan), we zijn er wel beter uitgekomen. Jenny en Joaquima hadden reeds een vakantie van drie weken gepland staan naar de Filippijnen om opa en oma te bezoeken – dus die hebben van de troep weinig meegekregen – Jared en ik hebben in die tijd flink gebuffeld om alles weer netjes aan kant te krijgen. En omdat we toch een nieuw begin moesten maken hebben we meteen maar een paar frisse meubels en woondecoraties aangebracht en heb ik – onder het mom van verrassing/therapie – vijver uit de tuin gejast en er graszoden voor in de plaats gebracht.

Zo’n avontuur op zichzelf vergeet je natuurlijk je leven niet meer, maar het zijn met name de woorden van één van de mannen die ons huis kwamen schoonmaken die mij altijd bij zullen blijven. Want toen ik hem had verteld dat Jenny de rook ontdekte omdat Joaquima voor een vieze broek naar boven moest, zei deze man:
“Goh zeg, die dochter van jullie is wel een geschenk uit de hemel.”

Joaquima Skye betekent ‘geschenk uit de hemel’.