By tinusicket | May 28, 2010 - 10:05 am - Posted in Duimzuigerij, Kakfietsen, Nederlands, Onbedoelde mening

Het voornaamste standpunt van de Partij Bakfietsen Verbranding is het tegengaan van de verbakfietsing van Nederland. Deze fietsende campers zijn de grootste bedreiging voor onze sociale samenleving waar we in ons land zo trots op zijn. Ze zorgen voor hinderlijke blokkades op de weg die het normale klootjesvolk belet om op tijd op het werk te verschijnen. Tevens zijn zij de grootste bron van wegirritaties waardoor mensen chagrijnig de dag door moeten en zich daardoor slechter kunnen concentreren. Dit leidt tot ontslagen en een verdere achteruitgang van onze economie.

Algehele bedreiging van onze verkeersveiligheid.

De volgende anekdote maakt duidelijk hoe bedreigend de bakfiets is voor onze verkeersveiligheid, onze economie en sociale omgang:

Laatst wilde ik zelf met mijn fiets een weg oversteken. Een groepje fietsers had zich aan de overkant van de oversteek netjes aan de rechterkant opgesteld.
Op een goed moment was er een gelegenheid ontstaan waardoor ik kon oversteken, zodat ik met oversteken begon. Het groepje tegenliggers aan de overkant deed dit natuurlijk ook.

Helaas was er een bakfiets (inclusief twee verwende koters) die er het geduld niet voor daar achter aan te sluiten en besloot de bakfiets dan maar op de linkerstrook te plaatsen waardoor het met mij in botsing dreigde te komen.
Ik werd hiermee voor het blok gezet. Veilig oversteken was er voor mij niet meer bij. Uitwijken kon ik niet, want Wouter op zijn kakfiets moest zo nodig de boel blokkeren. Gelukkig walste hij niet over mij heen, mag zag ook in dat er een probleem was. Alleen toegeven dat hij daarin fout zat was daar natuurlijk niet bij. In plaats daarvan keek hij mij verzuchtend aan alsof hij mij wilde duidelijk maken dat ik hem in een vervelend parket had gedrukt.
Wat moest ik? Ik was mijn oversteek al begonnen voordat hij met zijn kroost in die schuit sneaky vanachter de andere fietsers opdook en mijn oversteek onmogelijk maakte. Rechts van mij begon een vrachtwagen te toeteren.

Het geluk wat we hadden was dat de andere fietsers inmiddels aan de overkant waren uitgekomen, zodat de bakfietser – zoals het hoort – rechts van hem de normale oversteek kon beginnen. Na enig speeksel en fluweel gevloek te hebben geïncasseerd reed hij mij ten slotte rechts voorbij en kon ik veilig naar de overkant.
Onze straatsoldaat riep eens:
“zonder dat we het door hebben, worden we steeds asocialer”. Nou, die gedachte schoot op dat moment wel door mijn hoofd.

Wouter, Merel, Job en Mees het slechtst af bij de PBV.

Femke Halsema mag graag grapjes maken over mijn creativiteit om elk partijstandpunt met bakfietsen in verband te brengen, zoals ze ook deed op het Carré debat. Feit blijft dat zij ( de bakfietsers ) het ons onmogelijk maken ons werk fatsoenlijk uit te voeren en een bedreiging vormen voor de verkeersveiligheid.

In reactie op de stellingen van het Carré debat leg ik hier onze reacties nog eens aan u voor:

  • Stelling 1: “Hogere inkomens betalen meer belasting.”
    Standpunt: Tegen.
    Het spreekt voor zich dat die mensen in de maatschappij die het zich (kunnen) veroorloven een bakfiets aan te schaffen meer belasting moeten betalen. Het is daarom onzinnig om alleen de hogere inkomens te laten opdraaien voor de hogere belastingen terwijl er ook mensen met een lager inkomen zijn die van het weinige geld dat ze ontvangen besluiten een bakfiets aan te schaffen. En dan straks aankomen dat ze tegen de bijstand aan zitten.
    Heb je een bakfiets, dan betaal je – net zoals de hondenbezitters hondenbelasting betalen – daarvoor een aparte bakfietsbelasting.
  • Stelling 2: “Patiënt moet meer zelf betalen in de zorg.”
    Standpunt: Tegen.
    Uiteraard willen we de kosten in de zorg drastisch terugdringen. Probleem blijft alleen het grote aantal slachtoffers dat door bakfietsers veroorzaakte verkeersongelukken in het ziekenhuis belanden en daardoor met hoge zorgkosten komen te zitten. Oplossing: lasten bij de bakfietser leggen.
  • Stelling 3: Werkeloze heeft een jaar recht op WW.”
    Standpunt: Tegen.
    Een jaar is voor bakfietsers te lang.
    Voor mensen die zich niet aan een bakfiets bezondigen: 3 jaar handhaven.
  • Stelling 4: “Aftrek beperken huren omhoog.”
    Standpunt: Tegen.
    Laat de bakfietsbewoners deze lasten maar dragen. De hele economische malaise werd veroorzaakt door de teruglopende koopkracht door de bakfietsfietsers.
    Oplossing: Kilometerheffing op bakfietsers. Het geld dat beschikbaar komt in de huizenmarkt steken.

Andere algemene oplossingen:

  • Geleidelijke invoering van de bakfietsloze maandag.
  • Nieuwe feestdag in het leven roepen: Nationale bakfietsenverbranding.

Integratiebeleid.

Spuit toch ergens een eiland op in de oceaan met een netwerk van bakfietspadasfalt. Er zijn plekken genoeg waar het water toch al reddeloos verontreinigd is, dat we deze plekken best kunnen gebruiken om een bakfietsland van te maken.

Noem me een bakcist, maar ik ben geen racist.

( Dit artikel is bedoeld om te duiden hoe onzinnig je een partijbeleid kunt maken en de draak te steken met één van de parlementaire hobbies: racisme. )