By rinaoddel | December 30, 2009 - 5:57 pm - Posted in Gevleugelde Uitspraken, Nederlands, Verbaal Genot

Ik onthoud alles.
En ik ben altijd die combinatie kwijt.

By tinusicket | December 27, 2009 - 5:34 pm - Posted in Mabuhay, Nederlands, Retourtje naar hier en terug

image by Keith Bacongco, edited by Gsorsnoi

Oftewel: Prettige Kerstdagen en een Gelukkig Nieuwjaar op z’n Filippijns.

Het was aanvankelijk onze bedoeling dit jaar de Kerstdagen in de Filippijnen te vieren. Alleen liep dat door omstandigheden allemaal even wat anders dit jaar. Geeft niks, uiteindelijk zijn we toch in oktober de Filippijnen geweest en hebben daar een fijne tijd gehad. Toch heb ik daardoor wel weer opnieuw de Filippijnse Kerst gemist. Of toch niet?

Met de besef dat we de Kerstdagen in Nederland zouden doorbrengen vond ik het geen punt om de alarmdienst voor mijn werk op me te nemen. Ik had toch nog geen plannen gemaakt. Dus ik kon beter dit jaar de sigaar zijn, dan het toeval dat ik de dienst zou moeten draaien te laten samenvallen met een jaar waarin ik met familie of vrienden in het land had willen afspreken. Wat er ook gebeurt, volgend jaar zit ik bij familie en vrienden.

Het zat me achteraf reuze mee. Eerste Kerstdag zitten we altijd met het gezin thuis. Mijn vrouw zou Tweede Kerstdag bij vrienden in Helmond zitten en mijn dochter en ik zouden er wel wat op vinden om ook die dag gezellig te kunnen doorkomen. Dat was het geplande scenario tot we van de alhier gemaakte Filippijnse vriendenkring een telefoontje van een stel kregen om Tweede Kerstdag bij hun te vieren. Gaaf!
Mijn vrouw moest bedanken want ze had al een afspraak. Maar mijn dochter en ik hoefden er niet voor thuis te blijven.

Dit stel woont op tweeënhalve minuut en drie keer struikelen afstand van ons. Dus dat hield mij voldoende mobiel om oproepbaar te kunnen blijven voor het werk.
Eenmaal daar aangekomen stond ik met beide benen in de Filippijnse Kerstsfeer. Heerlijk! Toch nog een beetje een Filippijnse Kerst. De meeste van dit soort Filippijnse feesten starten rond een uur of vier of vijf. Er wordt altijd bij gegeten en in de meeste gevallen is er ook karaoke. Terwijl de vrouw des huizes een feestelijk Filippijns kerstmaal klaarmaakt terwijl ze in de keuken aan het kwebbelen is met de Pinays (Filippijnse vrouwen) wordt er in de woonkamer door de mannen wijn en bier gedronken. Later op de avond gaat dan vanzelf de TV aan en komt de Magic Mic (http://www.magickaraoke.com/) tevoorschijn en wordt er vrolijk gezongen.

Of iedereen daar nou blij van moet worden, laat ik aan de mensen zelf om te oordelen. Van mezelf mag ik zeggen dat ik er aardig bij meebler.

Typerend aan een Filippijns Kerstmaal is toch zeker de embutido (http://en.wikipedia.org/wiki/Embutido   &  http://www.allfavoriterecipe.com/RecipeDetailEmbutido(FilipinoMeatloaf).aspx ). Zie het maar als de Filippijnse versie van meatloaf. Embutido is een samenstelling een aantal ingrediënten waaronder ei, groente en worst, gewikkeld in de ingewanden van een varken. Eet smakelijk!
Andere Filippijnse gerechten die je veel op deze feesten tegen komt, maar ook zeker in de alledaagse keuken zijn gerechten zoals:

  • ampalaya
  • sinigang
  • menudo
  • kang kung
  • nilaga
  • kaldereta
  • en natuurlijk adobo

In de volgende artikelen in 2010 zal ik het zeker niet laten Rina eens te vragen deze recepten met jullie te delen. Je kunt je voorstellen dat ons Kerstmaal weer gegarandeerd een feestelijk en smakelijk geheel is geweest. Maar ik moet toegeven dat ik buiten de karaoke en het Filippijnse taaltje toch wel wat andere tradities heb gemist.

Zo hebben wij hier geen parols (decoraties van papier maché met bamboo die de ster van Bethlehem moeten voorstellen) en Kerst zonder sneeuw maar 30 graden in de volle zon … dat moet toch ook een belevenis zijn!

Kerst in de Filippijnen is toch zeker het allergrootste feest wat er daar bestaat. Vroeg in september, terwijl wij alweer nachtmerries krijgen van die man met die mijter, zijn zij al bezig met het ophangen van Kerstversieringen. En ik menig winkelcentrum (de malls!) galmt de Kerstmuziek de opvolgende drie maanden dag in dag uit door de winkelstraten.

Ik kijk er nog altijd naar uit om dat allemaal eens mee te maken daar.
Maar Kerst vieren met je Filippijnse gezinnetje terwijl je hier je eerste witte Kerstdag met ze kan vieren … is ook onbetaalbaar!

By karelriemelneel | - 1:14 am - Posted in Nederlands, Scherpe Blik

image by Pingu1963, edited by Gsorsnoi

Natuurlijk moeten wij van WSNOI absoluut niet zeuren, want we mogen blij zijn met die stijgende bezoekersaantallen en dataverkeer wat dit met zich meebrengt. Maar is het niet opvallend hoeveel tijd mensen vrijmaken op deze beide feestdagen om een Hangmanspelletje te spelen op onze site?

Natuurlijk zou ik nu moeten zeggen: “Hebben jullie geen leven?” of “Moet er bij je schoonmoeder geen kalkoen worden aangesneden of een Ganzenbordspellendoos uit 1969 van zolder getrokken worden?”

Maar natuurlijk zal ik jullie zeggen: “Wij zijn diep ontroerd en voelen ons vereerd met het bezoek dat jullie zelfs op de Kerstdagen aan ons hebben gebracht.” Met een rood glas wijn is het ook op WSNOI een heerlijk samen zijn.

Zet nu die pc maar uit en drinkt nog maar eens een flink slok wijn. Was het niet ook dit jaar een heerlijk samen zijn?

Lekker onder de warme wol denk ik terug aan deze half witte Kerst die ik niet heb gezien sinds …
… euhm … nooit.

Ik was in 1981 namelijk net 2 maanden uit mijn ei.
Weltrusten.

By rinaoddel | December 25, 2009 - 5:03 pm - Posted in Gevleugelde Uitspraken, Nederlands, Verbaal Genot

Uitgesproken door: Anoniem

Het schaamrood gloeide gewoon van zijn gezicht toen Anoniem op een dag besefte dat hij flink geblunderd had. Anoniem zat achter zijn pc’tje toen hij op een goed moment door had dat hij een collega zwaar had zitten beledigen. Uiteraard moesten wij zijn leed aanhoren daar hij dit maar al te graag met iemand wilde delen. Maar eigenlijk moesten we hier met z’n allen wel smakelijk om lachen.

Anoniem had de fout gemaakt te veel vertrouwen te hebben geschonken in zijn Outlook spellingscheck. In plaats van “zeer gewaardeerde collega” zou deze collega nu te lezen gaan krijgen hoe doorspekt hij wel niet was. En bedankt hè!

Bij het besef van zijn fout had hij direct al een vermoeden te weten wat ‘gelardeerd’ zijn zou betekenen. “Iets met spek of doorspekken, is het niet?” Zeker Anoniem. Want jouw collega’s Googelen graag even voor je wat dit betekent: http://www.encyclo.nl/begrip/larderen
De meest eenvoudige omschrijving van de betekenis die erbij staat is vernietigend duidelijk: ‘doorspekken’.

Anoniem, als ik je één goed voornemen mag adviseren voor het volgende jaar: vertrouw wat minder ‘blind’ op die spellingscheck van je! En ik zou een sorry-bloemetje meenemen voor die ‘zeer gelardeerde’ collega van je.

Artikel is aangepast (28/12/2008):
Er viel niet duidelijk op te maken of eerder genoemd persoon de blunder had gemaakt zoals hierboven beschreven. Daartoe is het artikel geanonimiseerd.

By rinaoddel | December 20, 2009 - 11:38 pm - Posted in Gevleugelde Uitspraken, Nederlands, Verbaal Genot

“Nee, navelstaren zal nooit mijn sterkste punt worden”

Uitgesproken door: Retroman

Datum: 17 augustus 2009

‘Dieet’ betekent toch ‘die eet’?

Gelukkig wel, anders zouden mensen die willen afvallen niet alleen flink afvallen, maar ook nog eens flink vermageren en goed ziek worden. Hele volksstammen aan pubers met eetstoornissen weten hier helaas maar al te goed over mee te praten.

Het is zo jammer dan zo weinig mensen na hun achtste levensjaar stoppen met in hem te geloven. Sinterklaas is voor mij de enige echte dieet Messias. Het is hem al meer dan 1730 jaar gelukt zo slank te blijven. Wat er in zijn liedjes wordt gepredikt klopt: Je moet gewoon pepernoten blijven eten. Alleen af en toe wanneer de Goed Heiligman lekkere trek heeft, neemt hij een stuk marsepein. Dat, in combinatie met een hoop beweging (paard rijden en handjes zwaaien) doet dat hij geen grammetje aan komt.

Het zijn die ondeugende Zwarte Pieten die naast pepernoten ook een hoop ander snoepgoed snaaien die zo dik worden. Want echt niet alle Zwarte Pieten zijn zo slank als de Sint. Een beetje acrobatiek helpt dan ook niet meer. Zuiver pepernoten eten, dan kom je er wel.

Ook dit jaar is het me weer gelukt om met Sinterklaas op mijn streefgewicht te komen. Flink veel pepernoten eten. Te veel kan bijna niet. Kilo’s gaan er doorheen. En kilo’s vliegen er vanaf! Geen woord gelogen. Pepernoten hebben namelijk een enorme laxerende werking. En geven het eeuwige leven. Sinterklaas. Need I say more?

By rinaoddel | December 19, 2009 - 7:42 pm - Posted in Duimzuigerij, Nederlands

Man aan de afwas: “Wat zeg je lieverd?”
Vrouw achter de buis: “Ja, wat is er?”
Man: “Hah?”
Vrouw: “Zei je iets schat?”
Man: “Sorry schat. Maar je moet echt harder praten. Ik ben met de afwas bezig”
Vrouw: “Lieverd, ik ben mijn programma aan het kijken. Ik versta je niet.”
Man: “Wat zeg je?”
Vrouw: “Blablabla. Ik weet echt niet wat je zegt.”
Man: “Misschien moet je het geluid wat zachter zetten. Dan versta ik je tenminste.”
Vrouw: “Wat?”
Man: “Lieverd, ik ben even met die afwas bezig. Ik versta geen moer van wat je zegt.”
Vrouw: “Kan het anders later even? Mijn programma is zo afgelopen”
Man: “Laat maar. Vertel het straks maar. Dan ben ik ook klaar met de afwas.”
Vrouw: “Ik hou van je.”
Man : “Ik ook van jou.”
Vrouw: “Wat zeg je lieverd?”

By rinaoddel | December 17, 2009 - 1:10 pm - Posted in Duimzuigerij, Gevleugelde Uitspraken, Nederlands, Verbaal Genot

Uitgesproken door: Gerard Joling

Datum: Donderdag 12 november 2009

By karelriemelneel | December 16, 2009 - 1:55 pm - Posted in Gevleugelde Uitspraken, Nederlands, Verbaal Genot

In het verleden heb ik onze Straatsoldaat eens om advies gevraagd over IP-adressen. Hierop kreeg ik op deze manier de rekening gepresenteerd:

“Mijn consult betreffende de IP adressen kost je 12 sperziebonen ex. BTW (Bonen Toegevoegde Waarde).”

Dus hoop ik maar dat die Bonen Toegevoegde Waarde geen rib uit mijn lijf kost. Die 12 sperziebonen zijn natuurlijk zo gepiept.

Meer info: http://wsnoi.com/tn/?p=147
( Zbersibarn, de munteenheid van WSNOI, heeft inmiddels ‘sperzieboon’ als bijnaam gekregen.)

By tinusicket | December 13, 2009 - 3:49 pm - Posted in Mabuhay, Nederlands, Retourtje naar hier en terug

De Filippijnen is best een leuk vakantieoord. Zeker voor avonturiers onder ons die de ongerepte natuur wel kunnen waarderen. Tel daar de culturele aspecten van de bevolking bovenop waar we hier in het Westen vaak maar weinig weet van hebben en je hebt gegarandeerd een interessante vakantie met een hoop verrassingen.

We schrijven vrijdag 11 mei 2001.
Ik was net twee weken eerder in de Filippijnen gearriveerd en was voornemens aan het einde van de vakantie met een verlovingsring terug te vliegen naar ons koude kikkerlandje.
Deze verloving vond plaats in de idyllische vallei van Taal Lake nabij Tagaytay. Dit is een plaatsje in de provincie Batangas in de Filippijnen bovenop een bergrug aan het grote Taalmeer ten zuiden van de Filippijnse hoofdstad Manilla. Het Taalmeer wordt gekenmerkt door Volcano Island welke een vulkaankrater herbergt met een hoogte van een kleine 311 meter. Taal is een steile kegelvormige vulkaan welke niet meer uitgebarsten is sinds 1977, maar sinds 1991 al weer een paar malen onrustig is geweest. Taal Volcano behoort tot de 16 ‘Vulkanen van het Decennium’. Zo genoemd vanwege hun bijzondere studiemogelijkheden, geschiedenis, hun grote vernietigende uitbarstingen en ligging aan bevolkte gebieden. Ze is het kleine zusje van haar grote zussen welke meer internationale bekendheid genieten zoals Etna (Sicilië, Italië), El Teide (Tenerife, Canarische Eilanden), Vesuvius (Napels, Italië) en Unzen (perfectuur Nagasaki, Japan).

Onze verloving vond daarmee plaats op een erg intrigerende locatie. Laat me je dat wel vertellen!
Op de dag vóór onze verloving zijn we met behulp van een bangka (Filippijnse outrigger) naar het eiland afgereisd en hebben we de Taal beklommen op de rug van kleine paardjes. Een erg instabiele steile beklimming en doodeng!
Teruggekomen van het bezoek aan het eilandje hebben we ’s avonds aan ons hotelletje nog een lekkere Tilapia gegeten welke door het hotelpersoneel vers voor ons werd gevangen in het meer en voor ons werd klaargemaakt.  De primitieve Filippijnse provinciaalse sfeer lag er erg dik bovenop en bezorgde ons een tijd om nooit meer te vergeten.

Wat ons echter ook altijd is bijgebleven is de ietwat bizarre ervaring die wij overdag tegen de schemering hadden meegemaakt.

Om een beetje een indruk te krijgen van de omgeving om het meer besloten we om een korte wandeling te maken in het kleine plaatsje Talisay. Talisay is ook het plaatsje waar ons hotel stond, zodat we enkel de straat uit hoefden te lopen om het plaatsje te verkennen.
We liepen op ons gemak door de straat zodat we de omgeving rustig in ons op konden nemen. Heel rustig bleef het echter niet. Redenerend vanuit de plaatselijke bevolking kwam hier een jong stel de straat in lopen. De vrouw was Filippijnse waar niets ongewoons aan was. Maar het persoon aan haar zij bleek een schokkende indruk achter te laten: hij was blank!

Stel je een horrorfilm voor waarin een pas verloofd stel een verlaten stad binnen wandelt en waar vanuit alle hoeken en gaten zombies te voorschijn komen.
Op deze manier kwamen de inwoners van Talisay uit hun vervallen woningen ‘kruipen’ om zich te verbazen over deze man met zijn witte huid. Mannen, vrouwen en kinderen, iedereen kwam op ons af om ons te bekijken en mij te betasten. “Hey Joe!” hoorde je diverse malen zeggen. Een typische Filippijnse uitspraak welke gericht is aan de blanke toeristen waarvan voor het gemak wordt aangenomen dat ze Amerikaans zijn.

We hadden de straat hooguit een meter of tweehonderd ingelopen en stonden doodsangsten uit. Alsof wij als ontwikkelingswerkers hun straat binnen kwamen lopen om voedsel te brengen waar ze al weken op zaten te wachten.
Een hand van een kleine knul pakte mijn blanke hand om zijn eigen karamel kleurige huid naast te plaatsen ter vergelijk. In het Filippijns sprak deze jonge man tegen een broer of vriend zo van: “kijk broeder, zijn huid is wit!”

Eng, maar een begrijpelijk fenomeen voor een volk welke zelden in contact komt met anders getinte buitenlanders. Toch hadden mijn verloofde en ik zo lang een toeristische trekpleister als de Taal Volcano zelfs van de plaatselijk bevolking wel verwacht dat zij gewend zouden zijn aan ‘blanke’ toeristen.

Al met al een onvergetelijke verloving, zonder erupties, maar wel vergezeld van een bizar avontuur.

Meer informatie: