In het hele verre verleden telde de originele Tycoon Newspaper één reporter meer: Victor Anished.
We zijn recentelijk bezig geweest om de Tycoon Newspaper Archieven wat op te schonen waarbij we wat krabbels van onze verdwenen reporter zijn tegen gekomen.

Koning Pauklos is op reis door Europa. Na Nederland te hebben aangedaan, zijn Duitsland en Denemarken aan de beurt geweest. Helaas kon het bezoek aan Noorwegen niet doorgaan, “Maar…” zo zei stamhoofd Pauklos “… volgend jaar doe ik Noorwegen aan”.

– Krabbeltje van Victor Anished – WAEE Productions 2000.

Hoe het nu gaat met Victor is ons nog altijd een raadsel …

By rinaoddel | November 25, 2009 - 4:51 pm - Posted in Gevleugelde Uitspraken, Nederlands, Verbaal Genot

Zoek even naast je kluts!

Uitgesproken door: BoB

Datum: Maandag 23 november 2009

By gsorsnoi | November 24, 2009 - 1:58 pm - Posted in Astronomisch gedachtegoed, Droomverhalen, Duimzuigerij, Nederlands, Onbedoelde mening

Niet alle verhalen die ik schrijf steken de draak met de Nederlandse taal of proberen de zin in onzin naar boven te halen. Gedichten en serieuze verhalen schrijf doe ik ook.

Het bewijs hiervoor is wel te vinden in het verhaal wat ik heb geschreven naar aanleiding van een rare droom die ik laatst had.
Heb je dat wel eens? Van die rare en vooral erg levendige dromen waaruit je wakker wordt met het gevoel alsof het allemaal echt is gebeurd. Ik heb daar regelmatig last van. Dan ben ik zo lekker aan het dromen dat mijn fantasie mij een hele nieuwe perceptie van de werkelijk voorzet.

Afgelopen nacht had ik waarschijnlijk in mijn slaap mijn kop gestoten, maar ik sliep vast genoeg om er niet wakker van te worden. In mijn droom bloedde mijn kop als een rund en liep ik duizelig door het huis alsof het allemaal heel echt was. Terwijl ik bij het ontwaken deze morgen niet meer had dan een klein bultje op mijn achterhoofd.
Niet erg spannend allemaal. Dit droomt iedereen toch wel eens?

Helemaal op mijn achterhoofd gevallen ben ik niet. Ik snap ook wel dat hier het verband lag tussen wat ik droomde en het feit dat ik mijn kop stootte in bed.
Maar wat ik laatst droomde was wel erg raar! Het leek wel alsof ik de droom van iemand anders droomde. Niets van de elementen in die droom lijken namelijk op wat ik in mijn eigen omgeving meemaak. ‘s Ochtends wakker geworden uit die droom ben ik het verhaal gaan opschrijven zoals ik het in mijn droom gezien had. Om een tipje van de sluier op te lichten: ik ken niemand in mijn omgeving met het Downsyndroom.

Het verhaal ‘Muinemannetjes’ is te lang om op deze weblog te plaatsen. Daarom heb ik deze onder mijn pseudoniem Achmed Liën aangeboden aan www.korteverhalen.nl . Zij hebben mijn verhaal gepubliceerd op hun website.
Het is een verhaal dat een erg zwaar onderwerp aanhaalt: een man met het Downsyndroom die zijn grote broer zijn wens wil duidelijk maken. Hij wil uit het leven stappen.
Ik weet nog altijd niet waarom ik het geschreven heb. Ik heb het hele verhaal in één nacht in een droom beleefd waarin ik zelf de ik-persoon in het verhaal moest voorstellen.

Ik ben erg benieuwd wat mensen er van vinden.

‘Muinemannetjes’ vind je op Korteverhalen door links in het menu via Zoeken op auteur ‘Achmed’ te zoeken.

By tinusicket | - 10:11 am - Posted in Duimzuigerij, Nederlands, Ogenblikken

Ik wil nog een kort ogenblikje stilstaan bij hoe ik het artikel ‘Er is een storm op handen’ afgesloten had met de woorden: “De tak wandelde verder en ik kwam veilig thuis.”

Hoe zit dat nu? Een tak die eerst vloog en daarna de benen nam. Dat moet dan toch een wandelende tak zijn geweest? Alhoewel, als een tak wegwandelt dan moet hij op z’n minste ledematen hebben om zich op voort te bewegen. Daar herinner ik me weinig van.
Of was het toch een vliegende tak? De tak vloog immers langs mijn gezicht waarbij het een onwelriekend windje van rottende lucht in mijn gezicht blies. En ach, met de gedachte aan die geur kan het ook zo’n takkevlieg zijn geweest. Je weet wel, van die vieze beesten die neerdalen op bruine hoopjes om zich tegoed te doen aan de uitwerpselen van maakt-niet-uit wat voor dier. Zou Toto hier soms iets mee te maken hebben gehad?
Die takkelucht bleef wel hangen, dat kan ik je wel vertellen!

Wat ik mij trouwens afvraag: zijn wandelende takken meerslachtig?
“Of wandelende takken neerslachtig zijn?” hoor ik jullie dan vragen. Nee, niet ‘neerslachtig’. Daar hebben we de afgelopen dagen al genoeg van gehad. Dat je van die neerslag wel goed neerslachtig kan worden, dat moge duidelijk wezen. Wat ik bedoelde is ‘meerslachtig’. Dus of er bij dit organisme meer seksen voorkomen?
Man, wat stel ik eigenlijk rare vragen. Laat maar, ik ga er wel even op Googelen.

Een kleine beetje Googelen levert ons al gauw het antwoord op dat het antwoord ‘ja’ is. Maar het hangt wel af van het ras. De gewone wandelende tak bijvoorbeeld, die is niet meerslachtig. Zijn volledige naam luidt ‘Carausius morosus’. Bij deze soort komt er dus geen mannetje aan te pas. De vrouwtjes leggen eerst een stel onbevruchte eieren waar weer een heel stel nieuwe vrouwtjes uitkomen.
En dat noemen ze ‘gewoon’? Ik zou er seksueel flink gefrustreerd van worden!

Kortom: Ik ben aangevallen door een Takkewijf.

Aangevallen of niet. Met dit takkeweer was ik toch maar wat blij dat ik met de fiets was. Want om nou dat hele takke-eind te moeten wandelen …

By karelriemelneel | November 23, 2009 - 7:20 am - Posted in Contaminaties, Nederlands, Verbaal Genot

Bestaat uit: “Een steuntje in de rug” & “De wind mee hebben”

Uitgesproken door: Gsorsnoi

Datum: Zaterdag 20 september 2009

Bestaat uit: ‘Er is een storm op komst’ & ‘Er is iets op handen’

Uitgesproken door: Tinus Icket

Datum: Woensdag 18 November 2009.

Het werd weer eens tijd dat ik de lezers thuis weer eens vermaak met een weergaloos verhaal over weerwolven. Maar dan eentje zonder weerwolven. De maanstand werkt een beetje tegen namelijk. Zonder wolven blijft dan alleen het weer over.
Gelukkig zat het weer woensdag erg mee zodat we dit mogelijk konden maken.

´s Ochtends hebben ze mij een Olympische plak om mijn nek gehangen. Ik presteerde het namelijk om binnen 20 minuten op mijn werk te arriveren waar ik er normaal rond de 30 minuten over fiets. Het ging me aardig voor de wind die dag totdat ik zelf de wind tegen had. Dat gebeurde op het moment dat ik weer naar huis wilde fietsen.

Er woedde een tegenwind met windkracht 9 toen ik mezelf op mijn stalen ros had gehesen. Ik harkte aan mijn stuur als een Tom Boonen tegen de wind in. Divers vee en balen hooi die waren losgekomen van tractoren kozen het luchtruim; uitgelaten honden lieten zich uitgelaten los van hun baasje en vlogen in de rondte; en ik kon precies zien hoe één huis elders op de grond neerstortte op een lelijke oude vrouw met gestreepte sokken en puntlaarzen. De mensen in de buurt juichten om dit heugelijk feit te vieren. Maar waren minder blij met het kleine ADHD-keffertje die met een lieftallige jongedame uit het neergestorte huisje kwam gestapt.

Het stormde flink. Ik, Tinus, liet me niet kennen. Ik moest en zou te fiets thuis komen. Al deed ik er twee dagen over.
De volgens opties lagen voor mij open:

  • Als een Belg omgekeerd op mijn fiets zitten zodat ik de wind mee had. Tom Boonen is per slot van rekening toch zeker ook een Belg?
  • Met negatieve snelheid voorruit fietsen zodat ik de wrijving van de wind zou trotseren. Ik had altijd hoge cijfers op school voor fysica.
  • Knoerthard de andere kant op fietsen zodat ik met een rondje om de Aarde vlot thuis zou komen.
  • Hopen dat de dijken zouden breken en dan waterfietsend naar huis.
  • Of het avontuurlijke type uithangen en met een blik op oneindig tegen de wind in blijven fietsen zoals ik normaal ook zo doen. 

Gezien mijn atletisch voorkomen begrijp je wel dat ik voor het laatste heb gekozen. Met mijn handen streek ik door mijn wilde manen om mijn haar een beetje te fatsoeneren. Vervolgens greep ik weer gauw mijn stuur beet om mijn evenwicht te kunnen bewaren. Opslaan als ‘evenwicht’.

Ik mocht wel in mijn handen wrijven dat ik tijdig mijn handen weer aan het stuur had. Dezelfde rukwind die mij anders van mijn stalen ros had getrokken, trok een tak uit de bomen en speelde ermee. De vliegende tak tolde door te lucht en kwam als in een 3D-film gevaarlijk dichtbij.

De geur van rottend tak en blad trok aan mijn neus voorbij toen de tak langs mijn gezicht vloog en neerkwam op het fietspad naast mij. De tak wandelde verder en ik kwam veilig thuis.

Wat is nou de moraal van dit verhaal? Heel simpel:
Het weer slaat nergens op.

======================

N.a.v. de comment van PiCo hier het wat meer informatie over die lelijke oude vrouw met die gestreepte sokken en puntlaarzen.

Dorothy is met haar huisje op de lelijke oude vrouw beland waarbij alleen de benen van deze feeks nog onder het huis uitstaken. Dorothy heeft zich even uitgeleefd en de heks een paar flinke trappen verkocht, omdat Frank Baum(*) haar een stel zilveren schoentjes had beloofd i.p.v. deze onooglijke puntlaarzen.

Wat Dorothy niet wist is dat Frank een deal had gemaakt met de gebroeders Grimm. Het was zulk slecht weer dat Frank de zeven mijls laarzen even mocht lenen om Dorothy en Toto en veilige weg naar huis te verlenen.

Maar omdat dit ondankbare wicht zich zo heeft uitgeleefd op die zielige heks – die per slot van rekening ook maar een actrice was – heeft Frank het verhaal ietwat aangepast en een halve boomstronk op Dorothy laten neerkomen.

Het gele pad naar de hemelpoort kan Dorothy nu wel vergeten.

(* auteur van The Wonderful Wizard of Oz)

By rinaoddel | November 17, 2009 - 7:08 am - Posted in Contaminaties, Nederlands, Verbaal Genot

Bestaat uit: “Het licht was uit in je kamer” & “Het was donker in je kamer”

Afkomstig uit: De donkere kamer van PiCo

Datum: Maandag 16 November 2009

By gsorsnoi | November 16, 2009 - 2:25 pm - Posted in Astronomisch gedachtegoed, Duimzuigerij, Nederlands

Geachte mijnheer/mevrouw ‘Peter Retroman de Vries’,

Ook wij(!) hebben ons huiswerk gedaan en zijn op de hoogte van deze bepalingen en executie van de daaraan verbonden sancties indien niet wordt overgegaan op naleving van het niet serieus nemen van de onzinnig taalgebruik welke in de analen van WSNOI zijn beschreven.
We hebben artikel 215-c uit de WLA (WSNOI Libri Annales) er even bijgepakt:

Ik citeer:
“215-c – De interinstitutionele akkoorden, niet zijnde benoemd onder vioolsleutels, of andere ondubbelzinnige bepalingen uit hoofde van het Verdrag die in het Rijk van WSNOI van toepassing zijn dan wel van belang zijn voor het correct functioneren ervan. Tot onvermijdelijke opneming van deze bepalingen als bijlagen bij het Ontegenzeggelijk Reglement wordt door het WSNOI, op voorstel van zijn bevoegde tot toestemming komende commissie, besloten bij meerderheid van de uitgebrachte stemmetjes (bijlagen VIII, deel B, IX, XI, XII, XIII, XIV, XV en XIX).

Aan het einde van de laatste vergaderperiode worden alle door het Rijk van WSNOI onafgedane zaken als geannuleerd beschouwd, behoudens het opnemen van gefermenteerde thee en het bekisten van grote hoeveelheden Zbersibarnen.

Aan het begin van elke zittingsperiode welke ook staande mogen worden uitgevoerd neemt het Oordeel van voorzitters een besluit over de lieden die achterin zitten. Met redenen omklede verzoeken om bakfietsen samen met kerstbomen te mogen verbranden uit handen van derden en de andere opleidingsinstellingen om herleving of hernieuwing van de behandeling van dergelijke zaken tegen te gaan.

Een en ander geldt niet voor verzoekschriften en voor teksten, al dan niet digitaal overhandigd of door een gegedeïsche datatypiste opgevoerd, waarover geen besluit behoeft te worden genomen of omdat het Gsorsnoi gewoon beter uit komt.”

Aldus het WLA.

Erop vertrouwende dat we deze zaak hiermee voldoende gevoed hebben met onzinnige bijdragen neem ik aan dat we e.e.a. dood kunnen laten bloeden met een deksel op de doofpot, beetje Nesquick erbij, even roeren en natuurlijk niet de melk vergeten, verblijf ik,

Met vriendelijke groet,

De Misdadige Salaris Killer


Bestaat uit: “Langzaam maar zeker & Beetje bij beetje”

Uitgesproken door: Danny

Datum: Dinsdag 19 augustus 2008

By retroman | November 13, 2009 - 5:04 pm - Posted in Algemeen

Beste mensen,

Wij vrezen dat wsnoi.com wordt bestuurd door een terroristisch netwerk.
 
Bewijsstuk A: Het kopstuk van deze groepering is iemand die zich ‘God of all Civilizations’ durft te noemen.
 
Bewijsstuk B: Er staan verborgen teksten in de Tycoon Newspaper die oproepen tot radicalisering. Voorbeeld: In het artikel ‘Onzin onzin? Onzin!’ staat de tekst ‘Lorem Ipsum’. Zomaar een willekeurig onzintekstje? Welnee, even puzzelen en je komt tot de conclusie dat het een anagram is van PURE MOSLIM.
 
Bewijsstuk C: De site herbergt een luguber spel waarin ongeletterde mensen worden ophangen.
 
Bewijsstuk D: Dit zogenaamd journalistieke bedrijf heeft mensen in dienst die duistere beroepen uitoefenen zoals

  • MISDADIGE SALARIS KILLER
  • MOORDZUCHTIGE MEGAFOON INTERIEURARCHITECT
  • PESSIMISTISCHE LAMINAAT SPION
  • WRAAKZUCHTIGE DIEPZEE SINTERKLAAS