In discussies met je kinderen stuit je vaak op interessante visies waar geen volwassen mens onder normale omstandigheden aan gedacht zou hebben. Ik wil het je maar meegeven wat mijn dochter had bedacht bij het eten van een patatje in de Chinees toen we aan de spraak raakte over ‘tweedehands honden’. Vraag me niet hoe ikzelf tot die bizarre stelling kwam, maar in een gesprek over haar toekomstige eigen huisdieren opperde ik dat ze wellicht een keuze zou moeten maken tussen een nieuwe hond of een tweedehands hond.
Hiermee bedoelde ik natuurlijk of het huisdier vanuit een dierenwinkel gekocht kon worden of dat het beestje bij het asiel is weggehaald. In de periode van de opruimingen krijg je de boom waaraan de hond vastgebonden zit er gratis bij. Mijn dochter zag dat toch een beetje anders dan ik vanuit mijn referentiekader had willen schetsen.
Volgens haar is een hond die je in een dierenwinkel koopt sowieso tweedehands. Stellig begon ze uit te leggen dat een hond pas ‘nieuw’ kan zijn als deze nog gezoogd wordt bij de moeder. Een verse hond is pas nieuw als deze nog tussen de andere puppies ligt en zijn oogjes nog moet openen. Een ‘nieuwe’ hond in de winkel kan pas nieuw zijn als de moeder er dus nog aanhangt.

Tegen deze kinderwijsheid kan geen mens op!